Անսպասելի Սեր

Մաս 4

-Գնա՞նք։
-Ըհը։
Նրանք նստեցին Թեի մեքենան ու գնացին հիվանդանոց։
Հիվանդանոցում պարզեցին թե որն է այն օմեգայի պալատը ու գնացին այնտեղ։
Երբ սենյակ մտան տղան քնած էր, բայց մինչ այդ նա ուշքի չէր եկել։
Երբ նրանք պալատում էին եկավ գլխավոր բժիշկը ու կաշառելով նրան տղային տարան իրենց տուն։
Յունգին նոր էր նախաճաշել ու խոհանոցից դուրս գալով տեսավ օմեգային ու շատ վախեցավ։
-Դու նոր ե՞ս նախաճաշել։ Ժամին նայել ե՞ս։
-Թե ներիր խնդրում ու...ու թող սենյակ գամ։
-Դու դեռ գիշերը կպատժվես։ Հիմա թույլ եմ տալիս գնա։
Յունգին վախեցած արագ գնաց սենյակ։
-Թեհյոն զանգի Հոփին ու Չոնին։
-Հա։
Թեն հավաքեց Չոնի հեռախոսի համարը ու զանգ ուղարկեց։
-Ալո։
Չոնգուկը հևում էր ու կողքից լսվեց օմեգայի կրքոտ ձայն ով կարծես ուզում էր խայտառակ աներ իր ալֆային։
-ՉՈՆԳՈՒԿ։ Հիմարի գլուխ։ Քանի անգամ եմ ասել եթե զանգում եմ այդ ժամանակ ուրենը ուրիշ սենյակից խոսիր։Ու բացի այդ խոստացել էիր որ միայն Չիմինի հետ ես անելու։
-Ես Չիմինի հետ էլ անում եմ։
-Զզվելի ես 5 րոպեից կզանգեմ մինչև կարգի կբերես քեզ։
Թեն անջատեց հեռախոսազանգը ու նեռվայնացած վերձրեց ջրով լի բաժակը մի երկու կում արեց ու հիմա էլ հավաքեց Հոփի հեռախոսի համարը։
-Հույս ունենամ այս մեկն էլ նրա նման չի լինի։
-Բարև Թե ես էլ քեզ էի ուզում զանգեմ։
-Բարև Հոսոկ արի իմ տուն Ջունը ուզում է քո հետ խոսել ու դու էլ կասես ինչ էիր ասելու։
-Լավ մի ժամից այդտեղ կլինեմ։
Անջատելուց հետո Թեն նորից զանգեց Չոնին ու հրամայական տոնով ասաց որ մի ժամից իր տանը լինի։
-Լսիր Ջուն վերջում բժիշկը ի՞նչ ասաց ես ուշադիր չէի չլսեցի։
-Ասաց որ պետքա այսօր ուշքի գա եթե ուշքի չգա կարող ենք իրեն տուն կանչել։
-Մինչև տղաները գան ես Յունգիի մոտ կլինեմ։
-Ըհը
Թեն բարձրացավ սենյակ ու տեսավ օմեգային պատուհանի մոտ կանգնած։ Օմեգան նրան չէր նկատել ու դեռ շարունակում էր վայելել մեղմ քամին։ Թեն դանդաղ մոտեցավ ու ձեռքը դրեց նրա կոնքին ու դանդաղ իջեցնում էր։
Յունգին այդ պահին վախեցած վեր թռավ տեղից ու կծկվելով սկսեց դողալ։
-Խնդրում եմ Թեհյոն մի արա աղաչում եմ քեզ , Թեհյոն ես...ես
-Դու ի՞նչ, չհասցրիր հորինես։
-Թեհյոն դա իսկապես շատ ցավոտ է ես չեմ կարծում որ կդիմանամ։
Այդ պահին Նամջունը ներս մտավ ու Յունգին ավելի վախեցավ նա ընկավ գետնին ու լացելով կամաց ասաց։
-Խնդրում եմ իսկապես ես խելոք կլինեմ ու ինչ ասեք կանեմ միայն դա պետք չի աղաչում եմ ձեզ։
-Թեհյո՞ն։ Ի՞նչ է այստեղ կատարվում։
-Ես ընդամենը ձեռքս իր կոնքին էի դրել ու այս վիճակում հայտնվեց։
Ջունը մոտեցավ նրան ու կքանստեց նրա դիմաց։
-Լսիր ես ոչինչ չեմ անի առավել ևս Թեհյոնը դու մի վախենա ու հանգստացիր։
-Արի այստեղ
Թեն գրկեց նրան ու րոպեներ անց տարավ մահճակալին պառկեցրեց։
-Ջուն դու ի՞նչ էիր ուզում։
-Ճիշտա արդեն մոռացել էի գլխացավի դեղ։
-Հա հիմա տամ։
Թեն պահարանից հանեց դեղը և տվեց Ջունին։
-Հյոն դուռն է տղաները եկան որ խնդրեմ չե՞ս բացի ես Յունգիին բան պետք է ասեմ։
-Լավ։
Ջունը գնաց ու Թեն ավելի մոտ նստելով սկսեց շոյել տղայի դեմքը։
-Հիմա հանգստացա՞ր։
-Ա...այո։
-Այս դեպքում ինչո՞ւ ես կմկմում։
Յունգին ոչինչ չասաց։
-Լսիր սենյակից դուրս չգաս մենք հյուրասենյակում ենք լինելու ու բացի մեզ ելի ալֆաներ ու ես չեմ ուզում, որ քեզ այս տեսքով տեսնեն հասկացա՞ր։
-Այո։
Թեհյոնը նույնպես գնաց հյուրասենյակ։
Ու Ջունը արդեն պատմել էր նրանց այն օմեգայի մասին։
-Լավ բա մենք ի՞նչ ենք անելու, երկուսն էլ արդեն ձեր մոտ են։
-Հոփ դու բժիշկ ես ու դու պետքա նրա մոտ մնաս ու ամեն ինչ անես որ ուշքի գա։
-Լավ ես մի բան չեմ հասկանում եթե նրանք ամեն ինչ գիտեն ու մեզ պետքա, որ չխոսեն ինչի՞ չենք սպանում։
-Որովհետև ... լավ չկարողացա հորինեմ Յունգին ինձ դուր է գալիս դրա համար, բայց Ջինը չգիտեմ։
-Դե նա իմ կարծիքով վտանգավոր չի ուղակի մեր հսկողության տակ թող լինի որ ոչ մեկի բան չասի։
-Լավ Ջունի ասածը գոնե լոգիկայի մոտա իսկ քո ասածը ասում ես դուրս գալիսա ու տանջում ես։
-Դա ուղակի մի անգամ էր ու միայն վախեցնելու համար։
-Թե իսկ ինչի՞ Յունգիին չես ծանոթացնում մեզ հետ
-Նա չի ուզում։
-Դե լավ խանդում ես։
-Հա խանդում եմ հետո։
-Դե լավ Թե ասա թող գա հաստատ չենք ուտելու օմեգայիդ։
Թեն գնաց Յունի մոտ։
-Քնած ե՞ս։
-Չէ։
-Սա հագիր ու արի ներքև։
-Բայց։
-Առանց բայցի։
Նրանք րոպեներ հետո իջան հյուրասենյակ։
Յունգին վախեցած էր ու շփոթված։
-Արի նստիր։
Կանչեց Չոնը։
-Թե թող քո մոտ մնամ խնդրում եմ ես կանգնած էլ կմնամ միայն թե քո մոտ մնամ շատ եմ խնդրում։
Յունգին շատ կամաց ասաց ու Թեն գլխավոր համաձայնեց
-Չոնգուկ էլի սկեցիր։
-Դե լավ հերիք է։
Հոփը կամաց Նամջունին ինչ-որ բան ասաց ու նրանք գնացին այն օմեգայի մոտ։
Քիչ անց Չոնին զանգ եկավ։
-Չոն որտեղ ե՞ս։
-Թեհյոնենց տանը Չիմ։
-Կլինի՞ ես էլ գամ։
-Ինչի՞ առանց ինձ չես դիմանում։
-Չէ չեմ դիմանում, հիմար ուզում եմ Յունգիի հետ խոսեմ։
-Բա որ Յունգին չուզենա քո հետ խոսի, ու դու Յունգիին որտեղից գիտես։
-Մենք դասընկերներ ենք, թող գամ։
-Լավ ասենք թողեցի ինչպե՞ս ես գալու ։
-Իմ մեքենայով։
-Մոռացել էի լավ հիմա զբաղված ենք վաղը դու կգաս Յունի հետ ինչքան ուզես կխոսաս։
-Չոն Չիմինի հետ ես խոսում։
-Հա Թե։
-Ասա թող գա։
-Լավ։ Բախտդ բերեց Թեն կանչում է կարող ես գալ։
-Դե գալիս եմ։
Չոնը հեռախոսը գրպանը դրեց ու գնաց հյուրասենյակ։
-Յուն մի բաժակ ջուր բեր։
Յունգին նայեց Թեի աչքերին այդպես կարծես թույլտվություն հարցրեց նրանից, Թեհյոնը գլխավոր համաձայնեց ու Յունգին գնաց խոհանոց ջուր բերելու։
-Ինչ-որ բան ե՞ս ասելու։
-Հա Չիմինը որ գա ուզում է Յունի հետ խոսել,բայց չեմ մտածում որ լավ միտքա։
-Բան չկա թող խոսեն կռիվ չի լինի հաստատ։
-Լավ։
Յունգին այդ պահին բաժակը ձեռքին սենյակ մտավ ու մոտենալով Չոնին այն մեկնեց նրան։ Չոնը բաժակը վերցնելու փոխարեն բռնեց նրա ձեռքից ու ասաց։
-Ինչի՞ց ես վախենում։
Յունգին վախեցած նայեց Չոնին ապա Թեին ով պատուհանից դուրս էր նայում։
-Թ...թող։
Թեհյոնը շրջվելով Չոնին հայացքով ասաց որ բաց թողնի։ Չոնգուկը վերձրեց ջուրը ու Յունգին արագ մոտեցավ Թեհյոնին։
-Թեհյոն աղաչում եմ քեզ թույլ տուր սենյակ գնամ։
-Գնա։
Յունգին միանգամից գնաց սենյակ ու պառկելով փորձեց քնել, որ իրեն էլ ներքև չկանչեն։
Քիչ անց եկավ Չիմինը։
-Թեհյոն Յունգին ուրա՞։
-Սենյակում, ապագա ամուսինդ նենց բան արեց որ այստեղ մնա։
-Լավ որ սենյակում։
-Վերևը աջից երկրորդը։
Չիմինը բարձրացավ երկրորդ հարկ ու մտավ այն սենյակ։
-Յունգի արթուն ե՞ս։
Յունգին ոչինչ չասաց նա միայն ձևացրեց թե քնած է։
Չիմինը մոտեցավ նրան ու շնչառությունից հասկացավ որ արթուն է։
-Մի ձևացնի թե քնած ես, վեր կաց հանգիստ խոսենք։

Շարունակելի