Uyandığımda bir kediydim. Mutlu bir ailem olmuştu ilk defa... Mert Kara bile iyi bir adamdı. Ne diyorum ben? İnsan olmak isterdim...
25/04/2024=#hayvansevgisi 1.sırada
05/04/2024=#kedi 7.sırada
22/03/2024=#kedi 8.sırada
01/02/2024=#kedi 7.sırada
Koşuyordum. Ayaklarımda derman kalmamıştı, ama koşuyordum. Peşimde Mert Kara varken korkudan tir tir titriyordum ama yinede koşuyordum. Yemin ederim ki sesi duymamıştım. Ancak Mert Kara'nın kafama sıktığı ve benim duymadığım kurşun yüzünden bayılırken ayaklarımın tırnak uçlarına kadar ağrıması artık anlamını yitirmişti. Tamamen karanlıktaydım. Bana yeniden yaşayabileceğimi söylediler.
Ama hiç kimse neye dönüşeceğimi söylemedi..
Bir anda kendimi bir adamın elleri arasında buldum. Adamın kahverengi gözleri benim üzerimden önündeki adamınkine kaydı.
"Bu kediyi satın almak istiyorum."
"Tabi ki"
"Ödemem gereken ücret ne kadar?"
"446 lira"
"Pekala"
Evet, anlayacağınız üzere ben sarman bir kediye dönüşmüştüm ve bir adam beni pet shoptan almıştı. Sarı saçlarım sarı tüylere ve mavi gözlerim mavi kedi gözlerine dönmüştü.
Eve geldiğimizde sahibimin karısıyla da tanıştım. Sahibimin adı Murat Demir ve karısının ismiyse Ayla Demir. Murat eve geldiğimizden beri beni kucağında tutuyordu. Başımı okşuyordu ve bu gerçektende rahatlatıcıydı. Bir insan olsaydım çok gıcığıma giderdi ama bir kediyken başınızın okşanması gerçekten hoş bir histi. Başımı ve gıdığımı okşamasına izin verdim.
Ayla, beni havada iki elinin arasına aldığında, ilk başta biraz korkmuştum ama sonrasında hemen alıştım. Beni burnumdan öptü. Onların hayvanları gerçekten sevdiklerini anlamasaydım, beni okşamalarından hoşlanmazdım. Ama onların gözlerinde bana baktıklarında gözlerinde bariz bir parlaklık vardı.
Benim hiçbir zaman elde edemeyeceğim bir parlaklık...
Ayla beni sarsmadan, yavaş adımlarla bir odaya götürdü. Odayı gördüğümde ilk başta çok şaşırmıştım. Sonra heyecanlandım. Bana ait, bir kediye ait bir oda yapmışlardı. Eskiden, insan hayatı yaşıyorken yerde yatıyordum. Kendime ait bir odam yoktu. Ama bu insanlar, bir kedi olmama rağmen bana bir oda vermişlerdi. Sevinmiştim.
Odamda, benim odamda, güzel ve yumuşacık bir kedi yatağı vardı. Ve kedilerin tırmıklaması için özel bir oyuncak vardı. Tırnaklarımı o oyuncağa geçirdiğimde rahatlıyordum. Ayla beni elleri belinde mutlu mesut bir şekilde izliyordu. Oyuncağımla oynamaktan vazgeçip onun bacağının etrafında dolandım. Kısa bir süre sonra beni kucağına aldı. Bu sefer başımdan öpmüştü. Bu sefer mutluluktan ve keyiften mırladım. Bu aslında seni seviyorum demekti ama o bunu tabi ki anlamamıştı.
Bir süre daha Murat ve Ayla benimle oynadılar. Sonra saat zaten geç olmuştu ve mamamı yedikten sonra ikisi de beni öpüp yatırdılar.
Sabah uyandığımda çok miskindim. Normalde günde 3-5 saat uyurken şimdi 8 saattir uyuyordum. Saat 7.30'du. Odamın kapısı açıktı çünkü yoksa orada kilitlenmiş gibi kalırdım. Tıpış tıpış Murat'ın yanına gittim. Kitap okuyordu. Ne okuduğuna bakmak için kucağına çıkmaya çalıştım. "Kitap okumaya çalışıyorum, kucağıma çıkma ufaklık." Dedi ve sonra şaşırdı, afalladı ve " Sana bir isim bulmalıyız ufaklık" dedi ve sonra bana mama kendine de kahve almaya gitti. Bu durumdan faydalanıp ne okuduğuna bakmaya başladım. Kitapta şöyle bir cümle vardı.
"+O kızın sert bakan gözlerini gördünüz × Kendi başının çaresine bakmış bir kızın gözleri yumuşak olmaz." _Jack London
Murat geldiğinde kitabın üstüne yatıverdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
