दोन वहिन्या ! -(भाग १६)

624 3 0
                                    

श्रुती आणि कस्तुरी दोघी एकाच शाळेतल्या. कस्तुरी एक दोन वर्षांनी मोठी, पण घट्ट मैत्रीण. कस्तुरी आधीपासून भरल्या अंगाची. श्रुती तिच्यासमोर कवळी काकडी ! गावात कस्तुरीच्या मागे अनेक पोरं असायची, पण कस्तुरी भाव द्यायची नाही. तिला आवडलेल्या पोरांकडून तिनं फक्त थोडं दाबून घेतलं आणि चुम्माचाटी केली, श्रुतीच्या मदतीने. श्रुती पाळत ठेवायची, लपून बघूनही घ्यायची, गरम व्हायची. एक मुलगा होता त्याने कस्तुरीबरोबर श्रुतीला पण दाबली होती. श्रुती घाबरली पण तिला अनुभव आवडला होता. दोघींना दोन्हीकडे ठेवून त्यांची गांड एकेक हाताने दाबत त्या मुलाने दोघींनाही आळीपाळीने किस केलं होतं. मग दोघींचे आंबे पिळले होते. पण कस्तुरीला गोष्टी त्यापेक्षा जास्त पुढे न्यायच्या

नव्हत्याच. त्यामुळे तिने त्या पोराला पिटाळून लावलं. तशी ती आधीपासून ढासू होती. नंतरही एकदोनदा त्या पोराने असंच दोघींना दाबलं होतं, कस्तुरीने श्रुतीसमोर त्याचा हलवून दिला होता. शेवटी शेवटी श्रुतीचा हातही त्याने हत्यारावर ठेवून घेतला होता. पण कस्तुरीने गोष्टी त्यापेक्षा पुढे जाऊ दिल्या नाहीत. अगदी एकदोनदा श्रुती आणि कस्तुरी घरी एकट्या असताना भावना अनावर होऊन एकमेकांसमोर त्यांनी दाणे चोळले होते पण चुकूनसुद्धा एकमेकींना तिथे हात लावला नव्हता. नंतर श्रुती शहरात आली, कस्तुरीचं त्या मानाने लवकर लग्न झालं. गाव सुटलं आणि आपापली आयुष्य सुरू झाली. पुण्यात पुन्हा भेट झाली तेव्हा दोघीही तिशी पार केल्या होत्या. दोघींना मुलं झालेली होती आणि नवऱ्यांचे त्यांच्यातले इंटरेस्ट हळूहळू कमी होत चालले होते. कस्तुरी नवऱ्याच्या बिझनेसमध्ये मदत करायची पण त्याचा बाहेरख्यालीपणा तिला लगेच कळून चुकला होता. भूषण दहावीत असतानाच तिने नवऱ्याला हाकलून लावलं. तिचे बिझनेसमुळे contact होतेच. सुरुवातीला थोडे महिने बिझनेस केला, पण नंतर दोन मुलं सांभाळून सगळं करणं अवघड झाल्यावर तिने उपाय काढला! विक्रम, तिचा नवरा त्या उपायाबद्दल cool होता. तो परदेशात जास्त वेळ राहायला लागला. हे सगळं घडत असताना भूषणने बापाला दुसऱ्या पोरींबरोबर आपल्याच घरात बघितलं होतं. नुसतं बघितलं नाही तर बाप पोरीला कसा खुश करतो याचं जवळपास ऑन द जॉब ट्रेनिंग मिळाल्यासारखं त्याने ते सगळं मनात शोषून घेतलं. जे आईला मिळायला हवं ते दुसऱ्या कुणाला तरी मिळतंय हे बघून तो भडकायचा. पण बापाला काही करू शकत नव्हता. त्याच्या वयानुरूप तो आईसाठी काहीतरी करू बघत होता. त्याला वाटायचं आई पण दुसऱ्या कुणाबरोबर एकांतात थांबली तर काम होईल. आईला ते मिळावं म्हणून तिच्या बिझनेसमधल्या काही लोकांबरोबर तिला एकटीला राहता येईल अशा पद्धतीने त्याने स्वतःच घराबाहेर थांबणं वगैरे केलं, पण कस्तुरी तेव्हा त्या मनस्थितीत नव्हती. वर्षभराने ती जरा सावरली, तेव्हा तिने भूषणला मूठ मारताना बघितलं. तो चक्क तिचं नाव घेत असलेलं ऐकून ती चक्रावून गेली. एका सायकॉलॉजीस्ट मैत्रिणीशी तिने हे share केलं. तिला इडीपस कॉम्प्लेक्स वगैरे अनेक गोष्टी नव्याने कळल्या. रिव्हर्स इडीपस पण असतो, हेही तिला तेव्हा कळलं. भूषण आपलं नाव घेतोय याचा अर्थ त्याला ते सुख स्वतःच्या आईला मिळावं अशी इच्छा आहे, हे जाणवून ती प्रचंड सुखावून गेली. तरी ते प्रत्यक्षात आणणं तिला शक्य नव्हतं. तिच्या नकळत ती भूषणकडे ओढली जात होती, पण जगरहाटीमुळे ती अजूनही तयार होत नव्हती. तिला श्रुती भेटल्यावर मात्र तिच्या मनाने वेगळाच विचार केला. आता तिला ते सुख भूषणला मिळवून द्यायचं होतं. श्रुतीशी बोलताना विक्रमबद्दल आपसूकच बोलणं व्हायचं. लग्नानंतर इतक्या वर्षांनी त्या भेटल्या असल्याने सगळंच शेअरिंग झालं. गावाकडचे किस्से आठवून झाले. त्या आठवणीत गरम झाल्या दोघी.

दोन वहिन्या ! Donde viven las historias. Descúbrelo ahora