नमस्कार, या ग्रूपमधल्या दिग्गज कथालेखकांकडून प्रेरणा घेऊन एक कथा लिहायचा प्रयत्न करतोय.
त्या पुन्हा लाजेने ठरथरल्या. मी पटकन हात धुवून यायला उठलो. गुडघ्यांवर बसून मालिश करत असल्याने बाब्याची काळजी नव्हती आत्तापर्यंत. पण मी सरळ झालो आणि माझ्या बाजूला बसलेल्या श्रुती वहिनींच्या अगदी हाताच्या अंतरावर माझा तंबू उत्तुंग उभा होता. त्यांनी हळूच खालच्या नजरेने तिकडे पाहिलं. आता मी लाजून उपयोग नव्हता. मी श्रुती वहिनींकडे पाहिलं आणि तो तंबू सावरत बेडवरून उतरलो. दोन्ही पाय जमिनीवर ठेवले तेव्हा माझीच पाठ अवघडून आल्याचं लक्षात आलं. मी खांदे मागे खेचून पाठीला ताण दिला. पाठीला दिलेला ताण तंबू फाडेल की काय अशी स्थिती आली. श्रुती वहिनी तिकडेच बघत होत्या. मी कस्तुरी वहिनींकडे बघितलं तर त्या पण तिकडेच बघत होत्या.
"मला सांगतायत चावटपणा नको आणि स्वतःचं काय चाललंय?" त्यांना ऐकू जाईल न जाईल अशा आवाजात पुटपुटत मी हात धुवायला गेलो. मी खोलीत आलो आणि दार लावून घेतलं. श्रुती वहिनी बेडवर पलीकडच्या बाजूला होत्या, त्या बेडवरच उभ्या राहिल्या आणि तिथून या कडेला येऊन खाली उतरायला लागल्या. मी पुढे झालो आणि बखोट्याला हात घातला. घामाने ब्लाउज ओला झाला होता. माझा हात त्यांच्या काखेत लागल्याने त्यांना गुदगुल्या झाल्या. "अरे असू दे रे, उतरले असते मी" असं त्या म्हणाल्या, पण मी दुसरा हात समोरून त्यांच्या दुसऱ्या बखोट्याकडे नेला आणि दोन्ही काखांत समोरून हात घालून त्यांना खाली घेतलं. साडी असली, तरी दोन्ही काखांत हात घालताना त्यांच्या आंब्यांना बाजूने स्पर्श झालाच. त्या खाली उतरल्यासरशी मी त्यांना खांद्याला धरून मागे उलटं फिरवलं. आता त्यांचं तोंड बेडकडे होतं. कस्तुरी वहिनी माझ्याकडे बघत होत्या. त्यांनी माझं नुसतं निरीक्ष सुरू ठेवलं. मधूनच माझ्या तंबूवर नजर जायची त्यांची. इतक्यात मी श्रुती वहिनींच्या पदराची पिन काढली आणि पदर समोरून खाली म्हणजे, बेडवर टाकला. वरून त्यांची घळ मला पागल करत होती. त्यांचाही श्वास जरा चढला होता. त्यामुळे तर त्यांचं ऊर अजून धपापत होतं आणि मला वेड लावत होतं. मी थोडा पुढे सरकलो. त्यांच्या खांद्यावर हात ठेवले आणि त्यांना किंचित माझ्याकडे ओढलं. हात त्यांच्या आंब्यांजवळून खाली पोटाशी नेले. "वहिनी, जरा पोट आत ओढून घ्या ना, म्हणजे मी निऱ्या सोडतो."
वहिनींच्या पोटावर काटा आलेला अगदी कळत होता. मी काय करतोय हे कस्तुरी वहिनी बारकाईने बघत होत्या. त्यांचं अनप्रेडिक्टेबल वागण्यामुळे मी त्यांच्या कलाने घेत होतो. मी हळूच डावा हात श्रुती वहिनींच्या पोटावर, बेंबीखाली आडवा धरला. त्यांनी पोट आत ओढून घ्यायला आणि मी माझा आडवा हात आत सरकवायला एक गाठ पडली. मी हात फारआत न घालता, निऱ्या धरल्या. वहिनींच्या नाजूक, मऊसूत पोटाला हात लागत होता. निऱ्या नीट काढायच्या म्हणून मी पुढे झालो आणि बाब्या वहिनींच्या गांडीला टोचला. माझा हात अजून निऱ्या धरून त्यांच्या साडीच्या आतच होता. बाब्या टोचल्याने त्या थोड्या पुढे झाल्या, पण मी निऱ्या धरल्याने त्या मागेही आल्या. यात माझ्या हाताचं आत घर्षण होऊन माझा हात थोडा अजून खाली सरकला. हे श्रुती वहिनींना लक्षात यायच्या आत मी तो बाहेर काढला निऱ्यासकट. आणि निऱ्या तशाच खाली सोडून देत त्यांच्या बेंबीला हात लावला. त्यांना वाटलं मी त्यांना फिरायला सांगतोय, जेणेकरून साडी निघेल. त्यामुळे त्या फिरल्या. मी मागून किंचित खाली वाकून त्यांच्या खांद्यावरून बघत होतो, पण त्या अचानक फिरल्या तेव्हा घट्ट ब्लाउजमधली त्यांची घळ माझ्या डोळ्यासमोर आली. माझें हात प्रतिक्षिप्त क्रियेने त्यांच्या कमरेवर, थोडे खाली आले आणि मी त्यांच्या नितंबांच्या टेकड्याच्या पायथ्याशी पोहोचलो. तिथे माझ्या हातांचा दाब पडताच श्रुती वहिनी पुन्हा फिरल्या. माझे हात तिथेच असले, तरी फिरताना त्यांची साडी सुटली होती. आता माझा हात त्यांच्या परकरावर, ओटीपोटावर होता. साडी माझ्या हातांवर गोळा झालेली. त्यामुळे कस्तुरी वहिनींना मी काय करतोय कळू शकलं नसतं. त्याचा फायदा घेत मी श्रुती वहिनींच्या ओटीपोटावर आणि तिथून थोडा वर हात फिरवून घेतला. श्रुती वहिनी माझ्यापासून थोड्या दूर गेल्यावर त्यांची माझ्या हातांवर गोळा झालेली साडी खाली पडली आणि वहिनी माझ्यासमोर, फक्त ब्लाउज आणि परकरावर पाठमोऱ्या उभ्या होत्या. कस्तुरी वहिनी इतका वेळ सगळ्या ड्रेसला तेल लागू नये म्हणून थांबल्या होत्या, त्या उठल्या. हाताला लागलेलं तेल त्यांनी श्रुती वहिनींच्या पोटाला पुसलं आणि माझ्या आणि श्रुती वहिनींच्या मध्ये उभ्या राहिल्या.
"तिचा ब्लाऊज मी काढणारे, थांब आलेच गं हात धुवून" असं म्हणून मला वाकडं दाखवत त्या हात धुवायला गेल्या.
क्रमशः
