Yeni bölüme hoşgeldiniz, şimdiden keyifli okumalar dilerim. Bu bölümden sonraki bölümlerde kördüğüm çözülmeye başlayacak ve bu bölüm de aslında fragman gibi bir şey.
Keyifli okumalar! Keana- Somewhere Only We Know Cults- Gilded Lily
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9.Sidney Prescott
24/10/20
"Alex, haydi kalk artık!" Sanki evrenin derinliklerinde eşsizlik niteliğindeki bir sesi işittiğimde yüzümde tatlı bir tebessüm canlanıverdi. Öyle ki yüzümün her tarafında zehrini dolaştırdı ve tek bir noktada kalamayacak kadar sabırsızdı.
"Kalkıyorum bir saniye!" Yüksek sesle karşılık verdiğimde kalem hala elimde ve zihnimin karanlık kağıdını kelimelerimle karalıyordum. Cümleye dökemediklerimi mürekkebim kağıdıma döküyordu.
Zehirli kelimeler.
Edindiğim bu alışkanlık bir yıldır süregeliyordu. Her akşam hiçbir bahaneyi önüme koymaz, büyük bir istikrar ile masamın başına geçer, hayatımın en kirli defterine mürekkebimi damlatırdım mutlaka. Tıpkı serin, tatlı bir rüzgarlı akşamın yüzümü okşadığı bu akşam da olduğu gibi...
İşittiğim ayak sesleri ve az önceki içeriden gelen meleklerin eşsiz sesine sahipmiş gibi beni bununla aldatan kızın sesi, kaçınılmaz bir telaşın içine sürüklemişti beni. Kalemle inanılmaz bir hızda yazmaya başlamış, duraksamamıştım.
"Sen yazmaya devam mı ediyorsun? Kalk artık." Ruhumu dinginleştirip telaşımı deşerek huzuru yaratan o kız, sitem dolu sesi ile gelip kolumu tutarak çekiştirmeye başlamıştı.
"Sevgilim, bak 5 saniye daha ne olur! Gerçekten inanılmaz az kaldı," diyerek onu görmezden gelmeye çalıştım lakin bu hareketim sadece kendime öfkelenmeme sebep olmuştu ancak.
"Bana bakınız bayım, eğer laflarımı ciddiye almazsanız sizi büyük bir işkence bekleyecek. Aşağıda babam koltuğunda büyük bir rahatlıkla oturuyor ve biraz daha burada bir şeyler yazıp karalamaya devam edersiniz aşkımızı bölüp öldürebilir."
"Pekala bayan, madem siz öyle istiyorsanız..."
Ağzımdan çıkan cümleler onu güldürmüştü, ruhumla barışmıştım. Kulaklarımı şenlendiren narinliğin kılıfına bürünmüş kahkaha sesi tüm dikkatimi dağıtıp yitirmeme sebep olmuştu kısacık sürede.
"Hah, şöyle. Hadi kalk şimdi babam gelir, bizi görürse olacakları düşünemiyorum." Büyük bir acele içinde beni çıkarmaya çalışan bu genç hanım bir melek kadar eşsizdi.
"Dağ evine gideceğiz zaten, ne var biraz daha kalsam," dedim küçük bir çocuk heyecanı ile. Heyecanıma karşılık sadece gözlerindeki telaşı hissetmiştim ve son sözlerimi de ekleyerek, "Gitmeden bir öpsem," dedim acele ile.
