Ep-3

1.4K 92 6
                                    

(Unicode )

Ep_3

တဖက်သတ်အချစ်တေက အရမ်းလဲဆိုးသလို ထပ်တူချစ်နေပါလျှက်နဲ့ ဖွင့်မပြောဖြစ်ခဲ့တာတေက ပိုနာကျင်ရစမြဲဘဲ။ တဖက်လူက ကိုယ်နဲ့နီးနေပါလျှက် ဒီတိုင်းလေးငေးနေရတဲ့ ခံစားချက်က အဝေးကြီးက လမငိးကို ငေးနေရတာနဲ့ထပ်တူပါဘဲ။ ဒီလိုပါဘဲ အတွေးတေထပ်တူကျလာတဲ့အခါ
အမျိုးအမည်မသိတဲ့ ဆဲလ်တေဟာ လူပ်လူပ်ရွရွဖြစ်လာတတ်သည်။

"Jimin ဘာတေစဉ်းစားနေတာလဲ"

"အော် ဘာမှမဟုပါဘူး"

"ဒီနေ့ ကျောင်းမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား jimin"

"အင်း ပြေပါတယ် ထယ်ရော"

"ပြေတယ် jimin ထယ် ဝါသနာပါတာကို လုပ်ရတော့ ထယ်အရမ်းပျော်တာ"

"ထယ် ပျော်နေတာမြင်ရတော့ ငါလဲပျော်ပါတယ်"

"ပြန်ကြတော့မလား jimin"

"အင်း ပြန်ကြမယ် ထယ် ငါဒီနေ့အလုပ်နားတော့ အိမ်မှာအနားယူချင်တယ်"

"ဟုပ‌ီ ထယ်လိုက်ပို့မယ်"

ထယ်ဟာ ကျနော်ါကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ခဲ့တယ် အနားယူဖို့ ဆိုပီး ပြန်လာခဲ့ပေမဲ့ တနေ့တခြား ပိုဆိုးလာတဲ့ ဒီလူဟာ တကယ်ဘဲ လူ့အသိစိတ်မရှိတာလား ဦးနှောက်က မွေးကတည်းက မပါလာတာလား စဉ်းစားလို့မရလောက်အောင် ဒေါသထွက်ခဲ့သည်။

"ခင်ဗျား ကျုပ်ကို ဒီအိမ်မှာ မနေစေချင်တော့တာလား "

"မနေချင် မင်းဘာမင်း ကြိုက်တဲ့နေရာမှာ သွားနေလေ"

"ခင်ဗျားလုပ်ရပ်တေကို ခင်ဗျားသိရဲ့လား"

"မသိလို့ တချက်လောက်ပြောပြကြည့်"

"တောက်.....လမ်းဘေးက မိန်းမတကာကိုခေါ်လာပီး ကျုပ်အမေရဲ့ ကိုယ်ပိုင်အိမ်ပေါ်မှာ ဖြစ်ချင်တိုင်းလာဖြစ်နေတာ ခင်ဗျားလိုလူက ဘယ်လိုလူစားမျိုးလဲ သိလား အောက်တန်းစား လို့ခေါ်တယ်"

"ခွပ်"

ဒီလူဟာ ဖထွေးပီပီ နှိပ်စိက်တတ်သေးသည် စကားမှားမိပါရင်လဲ ရန်ပွဲကဖြစါရသေး။ မနေချင်တော့တဲ့အခိုက်အတနိ့ တေဆိုတာ တခါနှစ်ခါမက ။

အမုန်းမျက်ရည်(Completed )Where stories live. Discover now