Tanrının Tanrıçası

ll.Bolum

○●                              
14 mart 2023

Koşuyordum.

Arkama dahi bakmadan koşuyordum,bedenimdeki bütün yükü ayaklarıma terk etmiş.Nereye gittiğimi bile bilmeden sadece koşuyordum.Bildiğimi unutmak istiyordum.Gördüğümü yalanlamak istiyordum.Anladiğim şeyi anlamak istemiyor,kaçmak istiyordum.

Olmazdı,Olmazdı.Olamazdı.Ben..ben buna inanmak istemiyordum.

Soğuğun bize kafa tuttuğu günlerden bir gün,salonda oturuyor,Annaannemin saçımı örmesini bekliyordum.Ne zaman eli saçıma gitse kendimi hiç huzurlu hissetmediğim kadar huzurlu hissediyor,kimsesizliğime kimse olmuş birinin varlığını hissediyordum.

"Annaanne,bir gün sende gitmezsin değil mi?"diye sordum biranda.Saçımdaki eli duraksamış,derin bir nefes almıştı.

"O nereden çıktı güzel kızım?"diye sordu bana.Bir yerden çıkmamıştı benimle birlikte en uzun kalmış tek kişiydi,ve gitmesinden korkuyordum.gitmese olmaz mıydı?

"Öylesine sordum annaannem,sadece her gece aynı düşünceyle yatıyorum ve bu düşünceden deli gibi korkuyorum.Sensiz ne yapacağımı bilmiyorum.Sonumun onlar gibi olmasını istemiyorum"diye ona yakardım.

Annaannem bu sorularımın karşısında duraksamış sonrasında bir anda kalkarak mutfağa adımlaya başlamıştı.Ne olmuştu şimdi?Yalnış bir şey mi demiştim?

"Annaanne,ne oldu? yalnışlıkla yalnış birşey mi dedim bilmeden?"diye sordum aceleyle.O beni dinlemeden mutfağa gitmişti.

"Git ekmek al gel kızım,yemek hazır sayılır.Ha sıcak olsun,sıcak sıcak fırından al gel kızım tamam mı?Hadi sofrayı kuruyorum,Seni bekliyorum.Geç kalma."diyerek hızla mutfaktan ayrılarak merdivenlerde gözden kayboldu.

Ne olmuştu?Birden bire kaçmasını sağlayacak ne yapmıştım ki?Annaannem son zamanlarda sanki benden kaçıyor gibi hissediyordum.

O da herkes gibi senden sıkılmıştır Alvin.

Daha fazla sorgulamadan çıkış kapısına doğru ilerleyip montumu üstüme giydim.Botlarımı giyip evden ayrıldım.Dışarısı gerçekten dondurucu soğuktu.