Kaza

242 12 67
                                    

Satır arası yorumlarını yapmayı unutmayın!
Umarım beğenirsiniz.

🍀

"Geldim sevgilim."

Şerna Civan'a çevirdi gözlerini. Civan ise sürücü koltuğunda yerini almiş petrolün marketinden aldığı eşyaları arabanın arkasına atmıştı.

"Kemerini tak Civan."

"Birazdan hallederim güzelim."

Genç adam arabayı çalıştırıp yola koyulmuştu. Civan Şerna'nın karadenizi merak ettiğini bildiği için karısına sıra sıra tüm karadenizi gezdiriyordu. Şimdi de sıra Artvin'deydi

"Çok güzel bir ev kiraladım, deniz kenarında. Bayılacaksın."

Şerna Civan'a gülümseyerek baktı.

"Yanımda sen ol da, cehenneme kıyısı olsa da sesimi çıkarmam."

Civan karısının eline öpücük kondurdu.

"Önüne bak Civan, buranın virajları çok sert."

"Bakıyorum güzelim."

İki genç huzurlu bir şekilde yollarına devam ederken bu sessizliği bozan Şerna'nın çığlığıydı.

"CİVAN!"

Her şey için çok geç olmuş, arabanın içini aydınlatan tırın ışığı Civan'ın gözlerini almıştı ve herhangi bir manevra yapmasına izin vermemişti. Genç çiftin son hatırladığı şey uçurumdan aşağı yuvarlanıyor oluşlarıydı.

••••

Defne Ömer'in haraya doğru gidişini izledi. Geçmişte yaşanılan o kadar güzel anlar varken düşman kesilmek ne kadar doğruydu?

Tamam eskisi gibi yakın olması biraz zordu kırılan güveninden sonra ama devamlı terslemek ve kavga etmek de doğru gelmiyordu. Hayat kısaydı, ne zaman ne olacağını kimse bilemezdi çünkü.

"Kara!"

Ömer isminin seslenişi ile olduğu yere mıhlandı adeta. Genç kadına döndü.

"Beni de bekle."

Ömer gülümsemiş, Defne ise hızlı adımlarla Ömer'in yanına gitmişti.

"E hadi seni torununla tanıştırayım."

Gece'nin yanına giderken kurdu bu cümleyi. Ömer kaşlarını çattı.

"Torunumla mı?"

Defne hiçbir cevap vermedi ve harada Gece'nin olduğu yerin kapısının önünde durdu. Kapıyı açtı ve geri çekildi.

"Gece, bak kim geldi."

Ömer Defne ile beraber büyüttüğü atını görünce tebessüm etti. Babası küçükken Ömer'e hediye etmişti onu. Oğlunun atlara olan düşkünlüğünü biliyordu. Ömer gidince de Defne almıştı onu.

Gece gibi simsiyahtı. Bakımlı siyah uzun yeleleri vardı. Defne'nin ona çok iyi baktığı belliydi. Gözleri daha sonra yanındaki taya kaydı. Defne'nin kastettiğini daha net anlamıştı. O da annesi gibiydi.

Gece'nin yanına yaklaştı ve ellerini yelelerinde gezdirdi. Gece Ömer'i tanımış olacak ki genç adama daha da sokuluyordu.

"Defne."

Başını kızının kafasına dayadı.

"Çok güzel bakmışsın ona."

Defne gülümsemekle yetindi. Ömer geri çekilip Defne'nin yanına geldi ve ani bir hareketle kendine çekip sarıldı. Defne anın şokunu atar atmaz genç adama karşılık verdi.

KARAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin