Jisung tüm melekler gibi normal di her zaman aynı günü görürdü ve her zaman aynı bir rutini olurdu. Aynı bir insan gibi yaşardı kısacası... Fakat... Bir gün Minho adlı birisini duymuştu merak ediyordu. Sonuçta oda hala bir çocuk değilmiydi? Jisung 1...
İnsanlar aşkın olmadığını söylüyorlar. Ama aşk diye bir şey var. İnsanlar acı çekerler ve aşkı kötülerler. Eros... Konseyin en kademli kişisi. Çoğu kes zarar gördü. Haberleri telefonlarda yayıldı. Her zaman aşkı kötü bir şey diye anlattılar. Ama aşk kötü bir şey değildi.
Bunların hepsini Chan'a söylemek isterdim fakat ağzımdan sadece "aşk kötü bir şey değil" cümlesi çıktı.
C: Aşk boş iş. Aşık olanları görmüyor musun? Hepsi üzgün! Eros olmasaydı bunların hiç biri olmazdı!
Eros'la birebir konuşmuş biri olarak söylüyorum. Eros'un ailesinden gelen bir genetikdi aşk. O yüzden kendi isteği ile aşk tanrısı olmadı. Olmak zorundayıdı.
HJ: Herkese göre değişir. C: offf boş versene.
Gözlerimi kapattım ve kucağıma da ki cheesecake i yemeği bıraktım. Kafamı demirliklere yasladım. Ardından düşünmeye başladım.
C: sen hiç aşık oldun mu Jisung? HJ: bilmiyorum... Olmusumdur herhalde.
Chan bu cevabın karşısında güldü.
C: herhalde ne? HJ: şuan aklıma hiç bir şey gelmiyor. Peki sen Chan... Sen hiç aşık oldun mu? C: Hayır. HJ: o zaman aşktan neden bu kadar korkup kaçıyorsun? C: Beni aşktan soğutan deneyimler değildi... Annem ve babamdı. HJ: nasıl yani?
Gözlerimi açtım ve Chan'a baktım. Bir şeytanın derdini dinlemek nasıl hissettirecekti bilmiyorum ama sadece dinlemek istiyordum.
C: Bak Jisung.
Chan derin bir nefes aldı ve söze başladı.
C: Benim ailem sevdikleri için değil zorunda oldukları için evlenmişler. Annem bir fahşiye babam ise içkicinin teki. Önceden ikisi de bir melekmiş. Kimseye zarar vermeyen saf canlılar. Ama ben doğuduğum zaman... Kavga etmeye başlamışlar. Annem sex'in zevkine doyamayıp daha çok babama sevişme teklifi ediyormuş. Babam ise içkiden anneme kızıyormuş. Annem sadece sex için evlenmişti babamla. Benim doğacağımı bilmiyorlardı. Çocuk sahibi olmak sorumluluk getiren bir görevdi. Annem beni bir kaç kere aldırmaya kalmış. Ama doktorlar almamış. Ardından ben düşeyim diye kendini merdivenden falan atmış. Psikopat... Ben doğunca da bakmak zorunda kalmışlar. Babam da erkek olduğumu öğrendiği an benden nefret etmeye başlamış. Kız olsam hadi biraz severlerdi. Ama erkek olmayi ben istemedim. Tanrının bana verdiği bir cinseytti bu bunu degistiremezdim. İşte benim de ailemin sonu şöyle bitti; Babam içkiden kafayı yemişken araba sürüyordu. Bir tıra çarptı ve öldü. Annem ise şuan başka bir adamla sevişiyordur. Öyle yani. Aşk diye bir şey olsaydı bunlar olmazdı.
Chan'nın dediği şeyler karşısında durdum ve yutkundum. Kafamı demirliklerden kaldırdım. Sonra Chan'a sarıldım. Chan'da bana sarıldı.
Ama kim bile bilirdi okulun magazin sayfasında bizim olacağımız!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
