Feeling pain (1D)

Chapter 25

Lucy pov

---------------

Bang kijk ik alle jongens aan. Wat dacht je dan, Lucy? Vraagt Rick. Ik zeg niks, en sluit mijn ogen. Dan voel ik wat kouds aan mijn hals. Voorzichtig doe ik mijn ogen open en zie een mes. Ik snak naar adem. Een traan valt van mijn wang op het mes. Één keer iets fout doen, en ik ga eraan. Je snapt wel dat dit je einde is, niet? Vraagt een andere jongen. Ik knik voorzichtig. Rick... Zeg ik dan. Wat heb ik verkeerd gedaan? Rick zegt niks maar haalt zijn schouders op. Doe je dit bij meer meisjes? Vraag ik nog een keer. Hij begint te lachen. Wat denk je zelf? Het mes snijdt in mijn hals. Opnieuw sluit ik mijn ogen, maar dan hoor ik in de verte sirenes. Rick trekt zich er blijkbaar niks van aan. De sirenes komen dichterbij. Het mes ook. Uit de auto stappen politieagenten. Dan maakt mijn hart een sprong. Uit de auto komt Harry. Dat vriendje van je weer, sist Rick. Dan gebeurt er iets wat ik nooit had verwacht. Het gaat zo snel. Rick richt zijn pistool op Harry. Een enorme klap. Harry ligt daar. Ik duw het mes weg en naar Harry toe. Huilend en hopeloos laat ik mezelf naast Harry vallen. Hij beweegt niet. Ambulances komen de hoek om. Ik ga op de bloedende borst van Harry liggen. Kom meisje, we nemen hem mee. Ik kijk omhoog en zie een man in een geel pak. Harry wordt op de brancard gelegd. Met betraande ogen kijk ik hem na. Ik wordt aan mijn arm meegetrokken een politie auto in. Rick en zijn jongens zijn al weg. De ambulance rijdt weg, en de auto waarin ik zit de andere kant op. Wat ga ik doen? Vraag ik aan de agent. Er worden alleen wat vragen gesteld, krijg ik als antwoord terug. Ik laat mezelf achterover op de bank vallen. Mijn ogen zijn nat van de tranen. Ik veeg ze weg, maar mijn hand is rood van het bloed als ik hem terugtrek. Ik móet naar Harry toe.