Feeling pain (1D)

Chapter 13

We stappen uit de bus en kijken rond. Volgens mij zijn we aan de andere kant van London... zegt Harry. We lopen een café in en gaan aan een tafeltje zitten. We bestellen wat te drinken en dan begint Harry te praten. Het moet verschrikkelijk voor je geweest zijn. Wanneer heb je hem ontmoet? Ik zeg niks maar kijk uit het raam naar buiten. Ik ontmoette hem nadat ik jou zag, in het parkje. Zeg ik dan. Na 2 dagen zei hij dat hij een verassing had. Maar beneden liet hij de deur zien. Ik ril na.

Waar gaan we heen? Harry loopt vooruit. Naar een hotel natuurlijk, we kunnen nergens anders overnachten. Ik schik. Ik doe alsof ik het goed vind, maar mijn ogen spreken boekdelen. Harry ziet het. Je hoeft geen kamer te delen hoor! Opgelucht loop ik verder. Bij het hotel aangekomen boeken we 2 kamers. De kamers zijn prachtig. Ik spring op het bed. Heerlijk. Als ik de deuren open doe kom ik op een balkon uit. Harry! Ik gooi een steentje naar zijn raam. Met een grote glimlach komt hij zijn balkon op. Lucy... Mijn schoenen zijn stuk. Ik heb nieuwe nodig, ga je mee?

Ik denk dat ik hier even naar binnenga. We lopen een sneaker winkel in. Deze zijn gaaf! Ik pak een paar zwarte sneakers uit het rek.

Arm in arm lopen we door de winkelstraat. Het voelt net zoals eerst. Harry heeft een tasje met zijn nieuwe sneakers in zijn andere hand. Plotseling blijf ik versteend staan.

Harry.... Ik zag hem... Ik zag Rick... Je zal het je wel verbeeld hebben. En hij loopt alweer verder. Ik weet het zeker! Ik haal Harry in. En als hij er wél is, zegt Harry, dan ben ik er ook nog.

Samen lopen we de Only in, ik heb nog wat nieuws nodig. Wauw! Deze is mooi! Ik roep naar Harry aan de andere kant van de winkel. "Die is zeker mooi." Ik hoor een bekende stem achter mij. Met een ruk draai ik om. Ik kijk in de ogen van Rick.