𝐟𝐨𝐥𝐥𝐨𝐰𝐞𝐫//𝐄𝐛𝐆𝐚𝐬

18'th

•iyi okumalarr🤍

-
-
-
-
-
-
-
-
-

Derya:Uyanıyor sonunda

Deryanın sesi ile gözlerimi yavaşca açtım ve etrafıma bakmaya başladım.Bilmediğim bir evdeydim.

Az önce gördüklerim rüya mıydı peki?Hayır değildi.

Kolumdaki sargıdan anlamıştım.

Ve yattığım yatağın kenarındaki bir sürü ameliyat malzemesinden.

Mile:Derya

Tekrar ağlamaya başlamıştım.Gözümde yaş kalmış olmasına şaşırmak gerekirdi.

Gözlerimden süzülen yaşlar boğazıma geliyordu bu yüzden uzanmak istemedim.

Doğrulurken Deryanın yardımı ile oturur pozisyona geçtim.

Derya:Sakin ol güzelim geçti bir şey yok

Mile:Sen nasıl?

Derya:Anlatıcam her şeyi

Kolumda hala ağrı vardı ama daha iyi hiss ediyordum.

Derya:Mile öncelikle söyleyeceğim her şeye hazır ol

Başımla onayladım.

Cebinden bir kağıt parçası çıkarttı.

Derya:Bunu Ebrar yazdı

Artık isminden bile tiksiniyordum.

Mile:İstemiyorum okuma

Derya:Mile dinle okumam gerek

Mile:Derya istemiyorum dedim zorlama

Derya:Tamam ordan çıktıktan sonra polisler bastı

Derya:Hepsini aldılar neredeyse

Derya:Eve gidemezdik ve ya hastaneye bu yüzden buradayız kimin evi diye sorma söylersem gitmek isteyeceksin

Tabi ki de onundu.

Derya:Çok kan kaybetmiştin Ebrar doktor buldu tam da burda kurşunu çıkartmayı başardı

Derya:Çok derin gelmemişti çok şükür

Mile:Oysa yakından vurmuştu

Derin bir nefes verdi ve devam etti.

Derya:Doktor hala burda aşağıda yani

Mile:O peki?Tutuklandı mı?

Derya:Hayır

Mile:Ne?Ne demek hayır?

Derya:Düşündüğün gibi değil bak sakin ol önce

Mile:Kaçtı değil mi?Kaçmıştır.Kim bilir kaç yıldır çete işletiyorlar kaç kişiyi öldürmeye kalktılar

Yutkundum.

Mile:Ve ya öldürdüler

Bir damla yaş daha süzüldü gözümden.

Derya:Mile bunları ondan dinlemelisin

Mile:Saçmalama birde onunla konuşacak mıyım?

Derya:Konuşmalısın

Mile:Derya sen kafayı mı yedin?

Derya:Mile bana güven

Mile:Kimseye güvenemiyorum

Güvenimi ben bu gün tamamen kaybetmiştim herkese karşı.Deryaya bunu söylemem onu kırmış ola bilirdi ama gerçekler bunlardı.

Derya:Sen biraz dinlen en iyisi

Odadan çıktığında başımı yatak başlığına vurdum.

Gerçekten aptaldım hemde çok fazla.

Komidinin üzerindeki suyu almak için uzandığımda Deryanın kağıdı oraya bıraktığını fark ettim.

Önce suyu aldım tek kolumla bir kaç yudum içtikten sonra geri bıraktım.

Sonra kağıdı aldım elime.Uzun süre kağıt  parçası sanki oymuş gibi baktım ona.Nefret ediyordum.

Yırtmak istesemde tek elle yapamadım bu yüzden açmaya karar verdim.

Tek kat katlanmıştı açmak zor olmadı.

Uzun bir yazı beklerken beni yine şaşırtmıştı sadece bir kaç cümle vardı.

'Eğer bana karşı biraz olsun sevgin kaldıysa lütfen buraya gel sana ihtiyacım var bilmek istediğin her şeyi öğreneceksin'

Kağıdın altında adres vardı.Burayı biliyordum ama gidecek miydim?Hiç sanmıyorum.

Aniden kapı açıldığında korkmuştum.Ama eskisi gibi değil.

Korkmaya alış demişti bana onuda mı alışmak zorunda bırakmıştılar?

Minel:Ne oldu sana?

Koşarak yanıma geldi ve sarıldı.

Kapının oraya yaslanan Deryayla gözlerimiz buluştu.

Bir şey yok dermiş gibi baktığında Minelin pek bir şey bilmediğini anlamıştım.

Benden ayrıldığında elimi tuttu ve yüzüme baktı.

Minel:Her şeyi biliyorum

Derya:Ne?

Minel:Biliyorum işte onu boş verin

Minel:Onun yanına gitmen gerekiyor

Mile:Her şeyi bildiğine emin misin?

Minel:Evet eminim senin bilmediğin şeyleri biliyoruz ve sen bunları ondan dinlemelisin

Mile:Saçmalamayın onun değil yüzünü görmek ismini bile duymak istemiyorum

Minel:Bak kimseye güvenemiyorsun belki ama ben senin kardeşinim ya

Mile:Off tamam sonra bakarız

Minel:İşte bu ya

Minel:Daha iyi misin?

Mile:İyiyim iyiyim sabah giderim ozaman

-
-
-
-
-
-
-
-

•inanamazsınız belki ama bu 4 bölümü tek oturuşta yazdım🤍