𝐟𝐨𝐥𝐥𝐨𝐰𝐞𝐫//𝐄𝐛𝐆𝐚𝐬

29'th

•İyi okumalarr🤍

-
-
-
-
-
-
-
-
-
-

Yıllar önce hayatımda bir kez gördüğüm teyzem oda 7yaşımdayken.

Teyze denilemeyecek kadar iğrenç bir insandı.

7yaşımdayken beni yastıkla boğarak öldürmeye çalışmıştı.

Annemin anlatımıyla daha doğmadan önce annem bana hamileyken teyzem kendisi anne olamıyor diye delirmiş ve her fırsatta anneme zarar vermeye çalışmış.Hatta hastaneye bile yatmış manyak ruh hastası nasıl çıktığını bilmiyordum yıllardırda görmüyordum.

Beren ise kızı falan değildi çocuğu artık nasıl eğittilerse profösyönel yalancı olmuş çünki inandım.

Kahretsin ozaman Didem ve Deryada şu an tehlikedeydi.

Mile:Sen

Hande:Evet ben canım yiğenim

Hande:Yıllardır seni arıyordum küçük şeytan

Mile:Psikopat nasıl çıktın sen?

Hande:Sen Beni boş ver kendi canını düşün

Hande:Ah,hatta kendi canınla birlikte o çok sevdiğin Ebrarıda düşün

Hande:O kaltak bana ihanet etti seni seçti ikinizde artık diğer dünyada görüşürsünüz

Mile:Kes sesini onun hakkında düzgün konuş

Elindeki silahı eğilerek kafama dayadı.

Başımda namlu vardı.Her an vurula bilirdim,öle bilirdim ama aklımdaki tek şey oydu.

Hande:Son sözlerini söyle

Teyzemin arkasında Ebrarı gördüğümde tüm sesler susmuştu.

Ebrar işaret parmağını dudağına götürerek susmamı işaret etti.

Gözlerimi ondan çektim aptallık yaparak ikimizinde canımızdan olmamızı istemiyordum.

Teyzem olucak kadına diktim gözlerimi.

Mile:Bence sen son sözlerini söyle

Kaşlarını çatarak bana anlamaz bakışlar atarken Ebrar tek hamlede başıma dayalı olan silahı aldı ve bir kenara fırlattı.

Ardından teyzem arkasını dönemeden Ebrar kendi silahıyla kafasına indirdi sadece bayıltmak için.

Bilinci kapanınca bir çuval gibi yere yığılmıştı.

Ayağa kalktım ve Ebrara doğru koştum.

Vücutlarımızı birleştirince kendimi hiç olmadığım kadar güvende hiss ettim.

Belimi bırakmaya hiç niyeti yokmuş gibi sıkı tutuyordu.

Elini saçlarımda gezdirmeye okşamaya başladı.

Nefesimi düzene sokmaya başladım.

Bedenlerimizi ayırdı.Elindeki silahı sırtında pantalonuna sıkıştırdı.

Yüzümü avuçları içine alıp baş parmaklarıyla göz yaşlarımı sildi.

Alnımı öptü usulca ve tekrar başımı göğüsüne yaslamamı sağladı.

Mile:Ebrar

Ebrar:Efendim

Mile:Kızlar güvertede ya bir şey olduysa ses seda yok

Elimi tuttu ve bizi yürütmeye başladı.Korkuyla güverteye çıktığımızda gördüğüm manzara karşısında şoka uğramıştım.

-
-
-
-
-
-
-
-
-

•birazcık ufacık kısa olmuş ola bilir sorry🤍