𝐟𝐨𝐥𝐥𝐨𝐰𝐞𝐫//𝐄𝐛𝐆𝐚𝐬

31'st

•İyi okumalarr🤍

-
-
-
-
-
-
-
-
-

Mile:Nasıl çıkıcaz?

Ebrar:Yüzme biliyor musunuz diye sorucam ama çok uzağız kimse o kadar yüzemez ve Berende var

Didem:Ebrar bir şey yap kurcala falan ne bileyim

Ebrar:Bozmaya hiç niyetim yok o yüzden dokunmuyorum

Derya:Getçekten ölücem ben gitmek istiyorum artık

Ebrar:Didem babanı ara bir şekilde kurtarsınlar bizi

Didem:Tamamda Ebrar burası çok uzak gelmeleri saatler sürer

Ebrar:Akşama kadar burdayız yapıcak bir şey yok içeri geçelim

Herkes onayladığında içeriye girdik.

Komforlu ve güzel olduğunu daha yeni fark ediyordum.

Ebrar:Yiyecek bir şeyler vardır inşallah

Ebrar yanımızdan ayrıldığında beyaz koltuklara geçip oturduk.

Tekne durmuştu ama denizin neredeyse ortasındaydık.Her şeyin bitmesine rağmen hala endişeliydim.

Ebrar elinde bir kaç poşetle gelince rahatlamıştık.

Ebrar:Tost falan buldum tarihler yeni yani sorun yok yemek işi tamam alın

Getirdiklerini bize dağıtmaya başladı.

Elime tutuşturduğu tostu sehpaya bıraktım.

Gelip yanıma oturdu.

Ebrar:Ye şunu

Mile:Canım istemiyor

Ebrar:Yüzüne ne oldu?

Mile:Nolmuş?

Ebrar:Morarmış kim sana dokundu?

Yediğim dayağı yeni hatırlamıştım.

Mile:Boş ver

Ebrar:Hande mi?

Başımı sallamakla yetindim.

Ebrar:Acıyor mu?

Bu seferde olumsuz anlamda salladım.Yüzüne baktığımda onunda dayak yediği belli oluyordu.

Mile:Güzel benzetmişler bizi

Güldüğünde bende gülümsedim.

Ebrar:Ha şöyle ya gül biraz rahatla artık yanındayım

Kolunu omuzuma atıp kendisine doğru çekti.

Üzerine doğru yaslandığımda saçlarımı karıştırmaya başladı.

Önümüzdeki tekli koltukta tatlı bir şekilde yatan bereni görünce gülümsedim.

Sol yanımızdaki diğer kanepede de Didem oturmuş bir pozisyonda sırtını koltuğa yaslamıştı.Gözleriyse kapalıydı bu kadar Çabuk mu uyudular diye düşündüm.Derya başını Didemin bacaklarına koymuş kanepede uzanıyordu.Onunda aynı şekilde gözleri kapalıydı.

Ebrar:Sende uyu sonra yersin ama tamam mı?

Başımı kaldırıp yüzüne baktım.

Yüzüme doğru eğildi ve dudaklarımı yavaşca öpmeye başladı.

Derya:Onlar orda öpüşüyor mu?

Didem:Sanırım

Dudaklarından ayrılıp onlara döndüm.Gözleri kapalıydı ama ağızları laf yapıyordu.

Ebrar:Uyumanıza devam mı etseniz?

Derya:Aile var burda gidin başka yere

Göz devirdim ve ayağa kalktım.Ebrarın elinden tutarak onuda kaldırdım.

Karşımıza çıkan ilk odaya girdik.

Mile:Burda daha rahat uyuyruz hem yatak var

Ebrar:Niyetinin uyumak olduğundan eminiz dimi?

Mile:Eminiz

Kendimi direkt yatağa attım.Kollarımı ve bacaklarımı iki yana açarak gelmesini engelledim.

Ebrar:Hadi ama sevgiline kıymıyor musun?Koltukta mı yatıcam?

Mile:Sevgilim mi?

Ebrar:Değil miyim?

Mile:Bilmem ben ortada bir teklif falan görmedim

Yanıma yaklaştı bacaklarımın arasında dizleri üstünde oturdu.

Ebrar:Benimle çıkar mısın Mile?

Mile:Nereye?

Yüzünün aldığı şekli görünce kahkaha atmaya başladım.

Ebrar:Tek vücut olmamızı istemiyorsan kenara kayar mısın bebeğim?

Mile:Kayarım sevgilim

Üzerimden kalktığında kenara çekildim.Yanıma uzanınca ona arkamı dönmüştüm.

Kolunu belime atıp kendisine doğru çekti.

Mile:Sırnaşma yerinde dur uyumak istiyorum

Ebrar:Uyumana yardımcı oluyorum işte güzelim

***

Uyandığımda Ebrar yanımda yoktu.O kadar şeyden sonra endişelenmiştim.

Kalktım ve hızla odadan çıktım.Salona geldiğimde hiç biri yerinde değildi.

Aşağıya indim yoklardı.Güverteye çıkınca rahatlamıştım.

Mile:Ne yapıyorsunuz burda?

Derya:Sonunda uyandın

Ebrar:Yüzün bem beyaz olmuş bir şey mi oldu?

Mile:Yok sizi görmeyince korktum biraz

Hepsi yerde bağdaj kurmuş oturup sohbet ediyorlardı.

Ebrar:Gel buraya ve korkma artık

Mile:Kaç saattir uyuyorum ben

Didem:Oldu bir 3 saat

Derya:Canım sıkılıyor artık ne zaman kurtulucaz

Didem:Babam adamlarını yollamışta başka şehirdeler daha gelmelerine çok var

Yanlarına yaklaştım ve bende oturdum.

Mile:Lan Beren nerde?

Didem:O hala uyuyor içerde bir odada

Hava serinlemişti ve hafif rüzgar vardı.

Güneş yoktu bulutlarsa bir araya toplanmış koyulaşıyordu.

Mile:Yağmur yağarsa ne yapıcaz?

Derya:Mile bi sus ya yağmaz inşallah

Ebrar:Üşüyor musun?

Mile:Hayır

Ebrar:Bence üşüyorsun sarılmamız lazım

Didem:Ebrar bi de miyavlasana seni hiç böyle görmedim

Ebrar:Susar mısın?

Gülüşmeye başladığımızda kaşlarını çattı ve yapay bir kızgınlıkla bize baktı.

***

Sonunda bahs ettikleri adamlar başka tekneyle gelince oraya geçtik ve limana döndük.

Ebrar:Benim arabam yok

Didem:Benle gel

Onlarla vedalaştıktan sonra bizde arabaya geçtik.

Mile:Ne gündü ama

Derya:Sanırım bunu her gün söyleyeceğiz

-
-
-
-
-
-
-
-

•Nasılsınızz? Vote vermeyi unutmayalım efenim seviliyorsunuz🤍