Sa agos ng buhay ako'y sasabay
•••
Kakauwi ko lang no'n galing trabaho nang masaktuhan ko sila ricky at ismael na nakatambay sa tapat ng bahay nila ricky at nag-iinuman—redhorse, mang juan ang pulutan. Sahod siguro ni mael.
"Sakto ang timing ko at naabutan kita rito, ismael!" bungad kong bati at tumabi agad kay ismael dahil gawa sa mahabang kahoy ang inuupuan nito...tipong gawang kamay lang at may magawang upuan na pang tambay.
"Oh? Bakit?" wika ni mael.
"Bebentahan kita, sumasideline kasi ako sa mse...wait!"
Kinuha ko ang catalog sa aking bag at inabot iyon sakaniya.
"MSE? No'ng nakaraan Avon, ah?" sambit ni ricky na inalukan ko no'ng nakaraan ng pabango sa avon.
"Madami akong sideline ngayon! Diskarte kasi, noh!"
"Bahala kayo r'yan...gusto mo ba ng juice pa, mael? Ako na magtitimpla." sabi ni ricky na inoohan ng kaibigan niya.
Inisa isa ni mael ang catalog na kala ko'y isang komik. Nakatimpla na si ricky pero hindi pa rin nakakapili ang katabi kong 'to.
"Sali ko sa reunion na 'to!" biglang sulpot ni sebastian at tumabi kay ricky.
Nagsimula na agad sa tagayan ang dalawa. Hindi ko mapigilan hindi tignan si sebastian dahil sa ginawa ko sakaniya kagabi.
"Sideline?" biglang tanong ni sebastian sa akin at nakaturo ro'n sa catalog na tinitignan namin ni ismael.
"Kapag sinagot ko ba ang tanong mo, oorder ka?"
"Ewan, titingin ako pagkatapos ni ismael."
Tapos inabutan na ulit siya ng tagay ni ricky. Silang dalawa lang halos ang nagsasalit salitan sa alak. Si sebastian halatang inom na inom dahil sa kadramahan na nangyari sakaniya kagabi at nasabi rin niya na gusto niya makalimot gamit ang alak. Hung-hang talaga...kailan pa naging gamot ang alak sa paglimot ng isang pangyayari? Nagagawa ka lang lalong tanga niyan, eh.
Pinanood ko lamang ang pag-inom ng dalawa. Hindi pa nakuntento ang gung-gong at bumili pa ng dalawang alak at ilang chichiryang pang pulutan. Kinuha ko iyong mang juan at inangkin lang iyon. Patuloy lang sila sa pag-iinom habang ako pinapanood at pinapakinggan ang usapan nila. Halatang tinatamaan na si sebastian ng kaunti at iyong topic nila ay nagiging personal love life na.
"Hahahaha! Grabe pare, iyong tatay no'n harap harapan niyang sinabi sa akin na ayaw niya sa akin kasi mahirap lang ako hahahaha!" sambit ni sebastian.
Bigla kaming napatingin sakaniya ng seryoso, kahit si ricky na medyo may amats na rin ay tinignan ang katabi na may pag-aalala.
"Kumusta ka naman, pare? Kumusta kayo ng syota mo?" tanong ni ricky.
Patuloy pa rin sa pagtagay si sebastian.
"Syota? Hahahaha! Wala na kami kagabi lang! Sayang hindi mo nakita eksena namin sa may bungad ng eskinita...mapagkakamalan mong nagte-taping kami ng isang romance drama tapos ako 'yong walang kuwentang bida hahahaha!"
Napaka gago talaga ng isang 'to. Nagpatuloy pa rin siya sa pagtagay. Isa-dalawa-tatlo hanggang sa bahala na siya sa buhay niya at halatang may amats na ng sobra dahil kung ano-ano na sinasabi.
Napangalumbaba ito sa may mesa at tinignan ako. Nilabanan ko ang tingin niyang iyon.
"Bakit? Anong tinitingin-tingin mo?" tanong ko sakaniya ng may pagtataray.
"Bakit mo ako sinampal?"
"Huh? Pinagsasabi mo?" binalik ko ang tingin ko sa catalog na hawak ni ismael. "May ginawa ka bang masama?" pagsisinungaling ko sakaniya dahil sa pagmamaang maangan ko.
BINABASA MO ANG
Sandali Lang Naman (Life Series #7)
Romance[COMPLETED] Si Maria Ligaya, ang unang kasintahan ni Sebastian. Matalino, masipag, at maunawain na anak. Ang babaeng walang hinangad kundi ang mapasaya ang mga tao sa paligid niya, matulungan ang kaniyang pamilya, maging successful pagtanda, makamit...
