Aslında bölümlerin başına ya da herhangi bir kısmına kombin koymak bana biraz cringe geliyor ama sırf pintte şu bölümler için kombin aramak çok hoşuma gidiyor ^_^ Bu yüzden bundan sonra arada bir medyaya koymayı düşünüyorum. İyi okumalar...
🎀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cuma - Şirket ★
Dans odasına giden hafif karanlık koridorda ilerlerken ışıkları neden açmadıklarını ve odalardan da müzik sesi gelmediğini fark etmiştim. Hâlbuki akşama doğru başlayacaktı aylık değerlendirmeler ve hiç kimsenin çalışmıyor oluşu biraz garipti.
Pratik odasına girdiğimde kimsenin olmayışı daha garibime giderken yavaş adımlarla yürüyüp ışığı açmaya çalışmış ancak odanın hâlâ karanlık olması karşılığında şaşkınca kalakalmıştım. "Elektrikler mi yok?" Kendi kendime homurdanırken odanın kapısı açılmış ve takım arkadaşlarımdan biri odaya girmişti. Beni gördüğünde yüzüne samimi bir gülümseme yerleştirmiş ve yanıma yaklaşmıştı. "Elektriklerle alâkalı bir sorun varmış şirkette, sabahtan beri çalışanlar oradan oraya koşturuyor. Haberin var mı?"
Kaşlarımı şaşkınlıkla yukarı kaldırırken kafamı iki yana sallayarak onu reddetmiştim. "Değerlendirme işi ne olacak?" Genişçe sırıttı bu durumdan memnunmuş gibi. "Bizi bilgilendireceklermiş, daha belli bir şey yok ama çok büyük bir ihtimal ertelenir." Umarım öyle olurdu. "Tüm stajyerler yemekhane katında, erkek stajyerlerde dâhil. Sende gelsene, birlikte inelim."
"Önce üstüme rahat bir şeyler giyeyim, sonra inelim." Çantamı ayaklarımın ucuna bırakırken beni onaylamış ve kendi çantasının olduğu tarafa ilerlemişti. Kendime pratikte giymek için getirdiğim gri eşofmanı ve havalar artık estikçe üşütmeye başladığından ince uzun kollu siyah bluzu hızlıca giyinmiştim. İşim bittiğinde takım arkadaşımla birlikte en üst kata çıkmak üzere pratik odasından çıkmıştık.
Zaten çok büyük bir şirket olmadığından hızlıca merdivenlerden çıkarak son kata ulaştığımızda gerçekten yemekhanade ki büyük gürültü bizi ilk karşılayan şey olmuştu. Hava daha kararmadığından bu kat yüksekliği sebebi ile tüm ışığı alıyor ve çok pencereli olma özelliği ile her yeri aydınlık kılıyordu. Bu da tüm öğrencilerin neden burada olduğunu gösteriyordu.
İki kapıya sahip olan yemekhanemizin, merdivenlerden çıkar çıkmaz hemen karşımızda kalıyor olan kapısından içeriye girdiğimizde ciddi bir kalabalık bizi karşılamıştı. Kızlar ve erkekler olarak iki kısma ayrılmışlardı ve yemekhanenin tam ortasında net bir boşluk vardı. Sanırım bu aradaki sınırı temsil ediyordu. İşte tam o anda komiğime giden şey ise benim diğer tarafta olmam gerekirken diğer tarafa ait olmamdı...
Malûm konu aklıma gelmişken hızla etrafımı kolaçan etmiş ve kimseyi görememenin verdiği rahatlık ile bizim takımın oturduğu en köşede ki masaya salına salına gitmiştim. Masada ki yerimi aldığımda ise kızlar konuşurken yerime sinmiş bir yandan sohbeti dinliyor, bir yandan da kapıyı gözetliyordum.
