8.BÖLÜM Eminim O da Artık Kabullendi

50 8 0
                                    

Gözlerimi açtım. Ama nerede olduğunu bile idrak edemiyordum. Etrafima bakmaya başladım.Kapının açıldığını gördüm,içeriye Çağan ve Yağız girdi. Benim gözlerimi açık görünce hemen yanımda geldiler "Nazom,iyimisin? Nasılsın?" Diye soru sormaya başladı Çağan,"keşke bi nefes alsaydın" dedim hafif gülümseyerek,"Ben sana nefes aldırıcağım sen dur" dedi bir anda ciddileşen yiz ifadesiyle "Kızım sen niye bize haber vermiyorsun? Ya ben aramasaydım seni ya daha kötü birşey olsaydı sana, şimdi iyisin ama ben sana ulaşmasına belkide su an aramızda olamayacaktın!" Diye devam etti hafif yüksek çıkan sesle. Haklılardı ama ne deseydim " Ben çok kötüyüm,lütfen gelirisiniz " falanmı dememi bekliyorlardı.

Biraz sakinlesmalaeri için bir-kac saniye cevap vermedim "Haklısın, haklısınız ama zaten daha yeni görüşmüştük hemen ardından sizi biraz baş ağrısı ve üşüme için neden çayırsaydım?" Dedim ben onlardada da sakindim o yüzden fazla uzatmadılar.

Yine aralarında biri yoktu. Efe. Efe yoktu.biraz toparlanmaya çalıştım Çağan ve Yağız'ın yardımıyla,"Efe nerede, yanlış hatırlamıyorsam o da vardı eve geldiğinizde " dedim, dedim ama nasıl korktum "neden onu soruyorsun?" Diye soracaklar diye. Sorsalar da ne cevap verecektim sanki ? "Sen hastaneye geldin geleli hiç bir şey yemedi içmedi zaten gece de uykusuz kaldı. Zorla eve göndermeye çalıştık ama gitmedi. Arabanın içinde uyuyor,uymasaydı zombiye dönüşecekti" diye cevap verdi Yağız. " Biz hastalansak bu kadar endişelenmez, hattâ bırak bu kadarı çeyreği kadar bile uğraşmaz" diye aralarında gülüyorlardı. Ama bunu duymak beni de güldürmüştü neden bilmiyorum ama benim için uykusundan olması,yemekten içmekten kesilmesi hoşuma gitmekti aman Naz sana kalırsa çocuk ölse benim için mi oldu diceksin resmen Hayır tabikide o kadarda değildi herhalde.

Hastaneden çıkmak üzereydik. Üstümü giyinmiştim ve hemen koşarak biri girdi içeriye.Efe. bu Efe. Bana baktı ve bir anda onun kollarını kendi bedenimde hissettim. Bana sarılıyordu. Efe Demir bana sarılıyordu. Kına yak Naz bak sevdiğim çocuk sana sarılıyor. Sevdiğim çocuk mu? Kendi kendime bunu söylemek tuaf kendi akli düşüncem bana bunu söylediğine göre bu işte bir iş var ama şu an onu kafama takamazdım aklî düşüncemde alınmayıversindi. Onun elleri belimde benim ellerim ise onun boyundaydı. Saçlarımın kokusunu içine çektiğini anlamıştım. Sesiyle birlikte gözlerimi açtım " Bir daha en ufak bir sıkıntında armazsan bir daha yüzümüzü göremezsin!" Dedi tehditkar ama bir o kadar da özlem gideren bir ses tonuyla.Ondan uzaklaştım, " Neden Efe, neden bu oyunu oynuyorsun bana?" Dedim yüzümü her an anlayabileceğini gösteriyordu. Efe yüzüme "ne oyunu?" Diye sorarmışcasına baktı. " Beni önemsiyorsun, hattâ belki aranızda  bile görmekden rahatsız olmuyorsun ama sürekli soğuksun bana karşı sanki ben sana zarar veriyormuşum gibi" dedim. Kolları artık bedenimden ayrılıyordu. Keşke halâ sarılı dursaydık. Naz abartma çocuk sadece korkmuş olmalı değil mi yoksa ne alaka sana sarılmak falan Allah Aşkına. Beynim benimle oyun mu oynuyordu daha demin "sevdiğin çocuk" olarka bahsederek şimdi sanki normal biriymiş gibi bahsediyor.

Arabaya binmiştik. Beni sağımda Efe vardı , önde de Çağan ve Yağız vardı. Bedenim benden habersiz hareket ediyordu. Kafam yavaş yavaş Efe'nin omzuna kayıyordu. Efe hiç rahatsız olmamıştı bu durumdan hattâ kafamı koyduğum uzun sahibi elini benim omzuma atmıştı. Bir yandan saçlarımda parmak uçlarını gezindiriyor, bir yandan da saçlarımı okşuyordu. O kadar güzeldi ki uyuyakalmışım. Belimde ve dizlerimin arkasında bir birinin ellerini hissettim. Efe'nin kokusuydu bu gözlerimi bilerek açmadım.Efe "Siz burda durun ben Naz'ı yatağına bırakıp gelicem" dedi. Çağan evin kapısını açtı sesini duyabiliyordum "geç kanka biz dışarıdayız seni bekliyoruz üstünü iyice ört " dedi Çağan. Kapıyı bizim hemen arkamızdan kapattı. Efe benim odama geldiğinde beni usulca bıraktı yatağıma üstümü sıkıca örttü, saçlarımı okşadı, saçlarımın arasına güçlü bir öpücük kondurdu
Tam çıkacakken "keşke yalan söyleme de başarılı biri olsaydın ama malesef başarılı değilsin" dedi. Benim uyandığını farkında mıydı? Naz bu çocuk iyi değil senin uyandığını bile fethettiğine göre baya baya özel gücü var bence kaç kendini kurtar. İçimdeki o sesi umursamadım " o zaman neden böyle bir numara yaptığımı merak ediyorsundur" dedim. Kolunu tuttum ben yatakta doğruluktan sonra Efe'yi yanıma oturttum. Bana öyle güzel bakıyordu ki "Gerçketen o kadar çok endişelendin mi benim için?" Dedim. Dedim Ama yine o güzel narin ellerini belimde hissettim. Sımsıkı sarılıp kokumu içine çekti "çok ateşin vardı, küçükken annem hep ateşi hafife almamak gerektirdiğini şöylerdi ölüme bile yol açabileceğini söylerdi. Korktum Naz sana birşey olmasından korktum lütfen bir daha en ufak bir şeyde haber ver, bir daha bunu bana yaşatma nolur?!" Dedi bana yalvarircasina. Bedenimden elleri ayrıldı ama yüzüme baktığında ben o yüz ifadesini gördüm. Ben mi getirmiştim bu hale onu ben ki yapmıştım. Nasıl affederdi beni, benim bi çözüm yolum var. Ellerimi yanaklarına koydum yavaş yavaş boynuna doğru indi ellerim, kendide anlamamıştı me yaptığımı yalan yok bende anlamamıştım ama şuan ne olduğunu düşünemeyecek kadar kaybolmuştum. Bir anda cektim onu kendim dudakları dudaklarımla hasret gidermesini istiyodum. Hem de bir özür maliyeti olarka kabul etmesi lazımdı önce onu öpmeme izin verdi sonra kendi de karşılık vermeye başladı. Dudakları dudaklarımdan ayrıldı yuzune baktım gözleri o kadar güzeldi ki "Özür dilerim bir daha olmaz" dedim yüzümde mahcup olmuş bir ifade vardı. Gözlemem baktı üç saniye boyunca "hadi dinlen, fazla yorulma ve dediğim gibi herhangi bir şeyde haber ver" dedi kapıdan uzaklaştı ve çıkış kapısının sesini duydum pencereme koştum onların araya binip gidişini izledim.

Bazen herşey geç farkedilirdi, Efe beni geç farketmişti ama sonunda kabul etmisti o da beni Kabullenmişti.

NOT: arkadaşlarr merhabaaa nasılsınız bölümü nasıl buldunuz yorumlarınızı mutlaka bekliyorum. Size bir spoi vericem hazirmisiniz diğer bölüm hakkında diğer bölüm de ilk başlarda biraz sınır olcaksınız ama sonra com güzel tali bir supriz olucak öyle cok havalı bir şey değil ama kitabımı okuyanlar için çok güzel bir supriz neyse sizleri çok seviyorum sakin unutmayın diğer bölümde görüşmek üzere:)))

Karanlığın Aydınlığı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin