Kendimde ilk defa bu duygusallığı görüyor gibiydim. Öyle bir ses geldi ki, vücudumu buzlar kapladı sanki. "Benim yüzümden " Bu ses o kişiye aitti bu Efe'nin sesiydi. "Yağız ve Çağan bir anda Efe 'ye bakıp "Ne, nasıl, ne diyorsun kanka sen? ,Çağan sen birşey anlıyor musun?" Dedi Yağız ama Çağan "Evet , evet kanka anlıyorum, peki neden Efe neden ?" Dedi Çağan sanki ben yokmuşum gibi davranıyorlardı .
Napıcaktım Dudaklarım beynimden habersiz hareket ediyordu ""gitmemin onunla bir alakası yo-" onun sesi bile araya girdi "Git dedim, Naz'a git dedim."
Şok içinde ona bakıyordum benim yüzümden arkadaşlarıyla arası bozulacaktı. Ben buna izin vermicektim "EFE,YETER BU OYUNA BİR SON VERELIM' Dedim sert bir tavırla." Size herşeyi anlatacağım, Efe'nin hiç bir sucu yok" diyerek başladım söze ama içimdeki o korku her zamanki gibi midemi ağrıtıyordu."ben sadece Efeye bir soru sordum,'gitmemi istiyor musun yoksa istemiyor musun' diye o da bana cevabını verdi,tamam mı hepsi bu Efe yanlış bişey yapmadı" bunları söylerken nerdeyse bin tane mimikimi kullandım ama, ne yağız,ne çağan, ne de Efe'nin yüzüde tek bir hareket bile yoktu öylece bana bakıyorlardı.
Onlara bağlanmamam gerektiğini en baştan beri biliyordum, ancak onların sevgilerinin karşısında buz gibi kalamazdım
Şimdi ise kendimi onlara kaldırdığıma göre onlarda uzak kalmam gerekmiyor ya da kendimi böyle kandırıyorum."ama siz gitmemi istemiyorsunuz o yüzden gitmeyeceğim ikiye birsin Efe "dedim yüzümde kahkaha atıcak bir ifade ile. Kendim bile ne dediğimi bilmiyordum fakat onlara demek istediğim şeyi anlatamaya çalışıyordum,"Bir saniye bir saniye beynim yandı, nasıl yani kızım sen bizi delirttin iyice şimdi düzgünce anlatır mısınız olayı" dedi Yağız "Valla bu sefer Yağız haklı beynimiz alev aldı" dedi Çağan, hemen ardından "Anlatılacak birşey yok Sadece biraz kafa dağıtmaya geldim ve zaten gitmemi istemiyorsunuz bence fazla kurcalamayın" dedim hala alaycı bir şekilde.
Çağan ve Yağız daha fazla bunları kaldıramayacaklardı o yüzden bu konuyu kapattım." Abi beynim uzay mekiği oluyo havaya uçucak şimdi,bu konu burda kapandı konuyu anlamadık ama olsun kapandı artık , Nazoşum sen de hiç bir yere gitmiyorsun tamam mı?" Dedi Yağız. Tamam dermiş gibi kafamı salladım.
Bu kadar konuşmamızın arasında sadece bir kişinin sesi çıkmıyordu o da Efe' ydi. Çağan ve Yağız BOXER Bölümünden çıkmıştılar fakat tam Efe çıkacakken " Özür dilerim Ama Çağan ve Yağızı üzmek gibi bi şansım yoktu, senin fazla gözünün önünde olmam merak etme beni görmezsin " dedim yüzüne bile bakmadı. "Onları üzmek istemiyorsan gizli saklı, kıyıda köşede değil herkesin gözü önünde onlarla vakit geçir,onlara olan sevgini bana göstermek istemedigin için diğer kişilerden de saklama" dedi ama hangi duygu ile söyledi bilmiyordum belki de duygusuz bir şekilde söyledi kim bilir.
Aralarında sadece tek bir cümle canımı sıktı " Ben değil sen istemiyorsu-" demeye kalmadı çıktı odadan çıktı. Ben kimsede göremediğim sevgiyi,sıcaklığı onlarda hissettim Ay kadar seven de,Güneş kadar ısıtan da onlardı...
NOT: Bölümü nasıl buldunuz arkadaşlar. Uzun zaman sonra bölüm Yazabildim bölüm hem duyguyla hem de mutluluk içeren bir bölüm oldu. Umarım sizde beğenmişsinizdir yorumlarınızı bekliyorum:)) <33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Aydınlığı
Novela Juvenil"Benim gözlerim yeşil, Ela değil ki." "Senin gözlerin Ela. Toprak ve doğa birleşimi gibi ama Yeşil değil, Naz." . . . . . Bu hikâyede olan her ay kurgudan ibarettir. Hiç bir olay gerçek değildir.
