Hayattan kopan Ediz karaca ve süpriz yumurta gibi hayatına giren Mavera sadece mavera kendi hakkında tek bildiği şey adı olan mavera...
Aralarındaki yaş farkı onlara engel olacak mı?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Akşama kadar öyle kaldı geceye doğru uyumaya başladı.Gece boyu başında beklemiş her kabus gördüğünde sarılmıştım iyi gelmişti. Onu öyle görmek can yakıcıydı. Çocuk değildi ama çocuk gibi korkuyordu herşeyden.
"Mavera uyan." anında uyandı ve nerde olduğunu algılamaya çalıştı.
"Ben hala burda mıyım?"
"Evet ve bu devam edecek hadi kahvaltıya beraber hazırlayalım bana yardım et." başka türlü yetmeyecekti bunu anlamıştım. Kendi ayakları üzerinde durmak istiyordu bunu da sağlayacaktım.
"Yeteri kadar borçlandım sana gerek yok daha fazlasına."
"Sana iş bulurum çalışırsın ödersin ev arkadaşım ol bu da mı olmaz?"
"Gerçekten mi kirayı bölüşcez ama dimi?" gözlerindeki heyecan emin olmuştum hala ölmememişti içindeki umut. Ev bana aitti zaten ama istediği gibi rahat davransın diye küçük bir miktar söyleyecektim.
"Evet şimdi kahvaltııyı beraber yapalım ben sana iş bulurum. " sevinçle bir anda boynuma atılmasıyla afalladım. Sımsıkı boynuma sarılmış teşekkür ediyordu ben ise donmuştum.
"Yerde bıraktım özür dilerim gerçekten öyle değişiklik olsun istedim."
"Canım yanıyor demek zor değil." şaşkın ördek bakışlarını attı bana gülmekle yetindim konuşmaya gerek yoktu çok.
"Şey napayım ben?"
"Yumurtaları kır bize omlet yap." hemen utançla başını salladı güldürmüştü bu hali beni. Kendine gel bu aralar çok gülüyorsun sanki. Öyleydi galiba.
"Bitti umarım yapabilmişimdir ben yemek yapmayı bilmiyorum da ama söz öğrencem." kafa salladım merak etmiştim nasıl olmuştu omleği acaba? Ağzıma küçük bir lokma aldığımda yüzümü ekşitmemek için kendimi zor tuttum tuzluydu hemde fazlasıyla ama moralini bozmaya gerek yoktu yeni öğreniyordu.
"Nasıl olmuşşş?" heycanlı sesiyle ona döndüm.
"Güzel olmuş ellerine sağlık bu tabak benim sen bunu ye." sorgulamadı mutlulukla benim yaptığım krepleri yemeye başladı bende onun tuzlu omletini.
"Ediz bana iş buldun mu?"
"Bugün bulurum kaç yaşındasın sen?"
"Şey üç gün sonra 20 sen kaç yaşındasın?" üç gün sonra demek nefret ederdim doğum günlerinden ama ona bir pasta alabilirdim o çocuktu nasıl olsa.
"30 yaşındayım." yine bön bön bakmaya başladı.
"Oha ay pardon gerçekten ama o kadar genç gösteriyorsun ki ediz abi tahmin etmedim o kadarını." abi abi demişti bana abi demişti. Tepki verme sakın kızma sakın.
