Seyfer/Mutluluk Yolcusu

37. bölüm/bizim yaralarımız

Feritten

Seyran kollarımın arasında baygındı ona bir şey olacak korkusuyla elim ayağıma dolaşmıştı abiye ayazı almasını söyledim tarıkla sonradan hesaplaşıcaktım bunun bedelini tek tek ödeyecekti...

Seyranı muayeneye alırlar yalıdakilerde hastaneye gelmiştir

Suna: kardeşim nasıl ferit

Ferit: b-bilmiyorum

Gülgün: oğlum kim yapmış bunu

Ferit: tarık yapmış seyran iyileşsin bunların hesabını soracağım ondan

Halis: demek tarık yapmış öyle mi merak etme ferit ödeyecek bunun bedelini

Masal: baba annem iyi oycakmı (olacakmı)

Ferit:(sarılır)olucak tabi kızım

Ferit abidini arar ayazı getirmesi için bir süre sonra ayaz gelir hızlıca ferite sarılır

Ayaz: çok korktuk baba

Ferit: geçti oğlum ,yanınızdayım

Ayaz: annem nerde

Ferit: annen içerde doktor amcalardan haber bekliyoruz annen iyi olucak oğlum

Masal: abi şeni çok öcledim (seni çok özledim)

Ayaz: (sarılır) bende seni özledim masal

Gülgün: torunlarım benim ya

Feritten

Çocuklara belli etmemeye çalışıyordum ama göğüsüm daralıyordu gözümden yaşlar akıyordu seyrana bir şey olursa benim yaşamamında bir anlamı yoktu
Annem yanıma geldi çocukların için güçlü ol ferit dedi ama olmuyordu ben seyransız ne güçlüydüm nede ferittim...

Aradan bir kaç saat geçer doktor çıkar

Doktor: seyran hanımın durumu iyi önümüzdeki günlerde stres altında girmesin yorulmasın dahada iyi olacaktır

Ferit: görebilirmiyiz

Doktor: yalnızca yakınlarından bir kaç kişi ,geçmiş olsun.

Ferit hemen seyranın yanına gider sarılır

Ferit: seyran iyimisin güzelim ağrın varmı

Seyran: pek yok ferit

Ferit:(ağlar) çok korktum seyran sana bir şey olacak diye

Seyran: ağlama benide ağlatıcaksın. Ayaz, ferit ayazı orda bırakmadın değil mi

Ferit: olur mu hiç öyle şey seyran

Ferit kapıyı açar masal ve ayaza seslenir onlarda gelince kapıyı kapatır , çocuklar hemen seyrana sarılır

Masal: anne beni bıyaktın şandım(bıraktın sandım )

Seyran: ben seni bırakır mıyım hiç güzel kızım benim . Ayaz sen nasılsın bitanem

Ayaz: iyiyim ben anne sende iyileş evimize dönelim

Seyran bir gün hastanede kalır ardından taburcu edilir yalıya gelirler ferit bu süreçte seyrana bebeği gibi bakıyordur herşeyiyle ferit ilgilenmiştir

Ferit: çocuklar uyudular güzelim , şefikaya söyleyelimde sana meyve getirsin

Seyran: ferit o kadar çok meyve yedimki sayende ,gerçekten şuan hiç istemiyorum

Ferit: karıcım doktor iyice dinlensin vitamin alsın dedi ama, söyle başka bir şey getireyim ben

Seyran: sarılmak istiyorum ferit hadi gel yatağa