Seyfer/Mutluluk Yolcusu

19. bölüm/hüzün

Suna: alo seyran nasılsın

Seyran: iyiyim abla sen

Suna: bende iyiyim ,şey akşama kayayla size gelmek istiyoruz müsaitmisiniz

Seyran: olur abla gelin

Seyrandan

Ablamla son yaptığından sonra baya soğuktuk birbirimize hala inanamıyordum ablam nasıl Kaya'nın oyununa düşerdi , kayada gelecekmiş umarım feritle yine kavga etmezler

Seyran: Ferit , akşam ablamlar yemeğe geleceklermiş. Kayada gelicek

Ferit: iyi gelsinler

Seyran: bak benim hatrım için kavga falan çıkarma ferit ayazda var hem korkmasın

Ferit: seyran sende beni iyice kavgalı adam sandın ya

Seyran: hayır hayatım ondan değil kayayı biliyorsun işte gereksiz konuştuğunda kavga olmasın diyorum

Ferit: (öper) haklısın karıcım , (karnını sever) kızım rahatmısın orda az kaldı kavuşucaz babanla çok eğleneceksin bebeğim benim

Seyran: aa kıskanıyorum ama ben

Ferit seyranı öper sarılırlar ayaz koşarak yanlarına gelir

Ayaz:napıyoşunuz buysa(napıyorsunuz burda)

Ferit: oturuyoruz babacım

Ayaz: baba kadeşimi da çok şeviyoşun benimi

Ferit: ikinizide çok seviyorum oğlum
, hadi mutfağa gidelim akşama misafirlerimiz var seyrocum
____

Seyran: Ferit , patetesleri biraz daha küçük doğra

Ferit: seyran ancak bu kadar oluyor

Seyran: hadi kocacım yaparsın sen, ben çorbayı yaptım salatada tamam başka ne eksik

Ayaz üstüne un döker

Seyran: hii oğlum ne yaptın sen aynı baban gibi yaramazsın

Ayaz kahkaha atıyordur onlarda ayaza bakıp gülerler ferit seyrana hiç bir şey yaptırmamaya çalışır

__

Suna ve kaya gelir salonda hepsi oturuyorlardır

Suna : seyran bir mutfağa gelsene benimle

Suna: seyran nasıl desem bilmiyorum ama öncelikle senden çok özür diliyorum kardeşim sana başta inanmadım seni suçladım aynı şekilde feritide ne desem bilmiyorum beni affet

Seyran: niye bunu bize yaptın abla ya o kaya yüzünden ferit ölümden döndü be ne anlatıyorsun sen

Suna: haklısın, zaten merak etme benim kayayla aramda hiç bir şey yok olmayacakta.Ordan oraya savrulmaktan yoruldum seyran zaten kayayla evliliğimiz de formalite

Seyran: gerçekten mi abla

Suna: evet seyran , beni affettin mi

Seyran: sen benim ablamsın affetmemek olur mu

Ayaz mutfağa gelir

Ayaz: teycem benim (teyzem)

Suna kucağına alır öper

Suna: yeğenim benim , ay seyran çok tatlı bu çocuk ya diğeride yolda siz feritle çok güzel bir aile oldunuz seyran

Seyran: öyle abla darısı sana bende yeğen istiyorum

Hep beraber gülerler konuşurlar kaya ve feritin arasında artık nefret yoktur ancak sevgide yoktur eskiye göre daha iyilerdir Suna ve kaya yalıya giderler seyran ablasıyla olan konuşmasını ferite anlatır