Seyfer/Mutluluk Yolcusu

38. bölüm/final

Seyrandan

Evet her şeyin başladığı yere geri döndük ama bu sefer çocuklarımızda bizimle bu anı feritle beraber çok hayal ettik ve şimdi kurduğumuz hayalimizi yaşıyoruz...

Ferit: karıcığım ne düşünüyorsun (öper)

Seyran: baksana ferit çekirdek ailemizle mutlu olmanın hayalini ne kadar da çok istiyorduk ve sonunda gerçekleşti

Ferit: Evet öyle sevgilim , sen benim ilk aşkımsın herşeyimsin seni çok seviyorum

Seyran:(gülümser) bende seni çok seviyorum bitanem benim

Odaya koşarak ayaz ve masal gelirler. Masal seyranın kucağına oturur.

Ayaz: baba ne zaman gezicez Antep'i hadi gezelim çok heyecanlıyım

Ferit: çıkarız birazdan oğlum nerden geliyor bu heyecan

Ayaz: annem söyledi antepin her yanında bir hatıranız varmış sizin merak ediyorum

Ferit: hadi çıkalım o zaman benim çekirdek ailem

_____________________________

Vakkas ustanın dükkanına gelirler

Seyran: bakın çocuklar burası bizim babanızla birbirimizi gördüğümüz ilk yer hatırladın mı ferit

Ferit: unutmam mümkün mü sence seyran iyiki o gün görmüşüm seni

Seyran feritin elini tutar

Vakkas ustayla sohbet edip baklava yiyip çıkarlar konağa giderler kazım , esme ve hattuçda ordadır. Seyranın büyüdüğü eve orda seyranın gözünün önüne ne kadar kötü anısı gelsede Ferit seyranı mutlu etmeye çalışır
Konağa girerler seyran koşarak annesine sarılır.

Esme:gızım benim çok özledim seni

Seyran: bende çok özledim annem, bak torunlarınıda getirdik

Kazım: hoş geldiniz çocuklarım,maşallah benim torunlarıma yav

Seyran:hoş bulduk baba (elini öper)

Konakta hep beraber güzel bir gün geçirirler gece olur herkes odalarına geçer seyran dolmuş gözleriyle pencereden yolu izliyordur ferit odaya gelince sıkıca sarılır.

Ferit: seyran iyi misin güzelim neden ağlıyorsun

Seyran: ağlamıyorum aşkım

Ferit: gözlerin dolmuş ama ne oldu anlat bakalım kocana

Seyran: şu yolu hatırlıyor musun ferit tarık pisliği seni burda vurmuştu öyle yolu canlı bir şekilde görünce kötü oldum biraz

Ferit:(öper) güzelim benim üzülme ben bırakır mıyım seni hiç

Seyran: bırakmazsın demi

Ferit: asla bırakmam sen benim herşeyimsin (sıkıca sarılıp uyurlar)

___________

Sabah

Ferit:Günaydın karıcığım

Seyran: günaydın kocacımmm (öper)

Ferit: işte şimdi gün aydı

Seyran :(gülümser) hadi kalkalım bakalım çocuklar uyanmış mı

Ferit:( kolundan tutar) yok daha uyanmamışlardır sen gel biraz karıcığım seni özledim

Seyran: aa Ferit olmaz

Ferit: hadi seyran yaa

Seyran: sonra kocacım sonra

Ferit: söz mü

Seyran:(gülümser) söz, hadi kalkalım

Seyran ve Ferit konağın bahçesine inerler esme kahvaltı hazırlıyordur çocuklarda yardım ediyorlardır

Hattuç: günaydın çocuklar

Kazım: günaydın benim gözel gızım gözel damadım

Seyran:Günaydın baba ,hala

Ferit: günayydınnn kazım babacım hattuç halamm

Çocuklar ellerinde kahvaltılıkla masaya gelirler

Ferit: aferin size canlarımm

Seyran: ya ben sizi yerim büyüdünüz de anannenize yardım mı ediyorsunuz

Ayaz: evet annecim

Masal: eveeettt

Ferit: esme anne ellerine sağlık neler hazırlamışsın böyle

Esme: afiyet olsun oğlum

Hep beraber kahvaltıya otururlar Ferit elini seyrana uzatır birbirlerine bakarlar sessizce

Seyran: seni seviyorum

Ferit: seni seviyorum Antep fıstığı
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
❤️

Eveet hikayemizin sonuna geldik arkadaşlar biraz geç geldi bölüm maalesef yeni bir hikaye yazmamı istiyor musunuz istiyorsanız konusunu yazın

Buraya kadar okuyanlara teşekkür ederimm 🫶🏻🤍