STALKER (BXB)

0.8

Bebeğim:
Abim evde
Siktir|
Bunu yapmak zorunda mıyım?

Bilinmeyen:
Söz vermiştin bebeğim
Hadi ikimizi zora sokmada şu işi bitirelim.

Bebeğim:
Bu çok utanç verici
Off yüzüm yanıyor|
Peki babacığım
Sözümü tutacağım.

Fotoğraf gönderildi*

Bilinmeyen:
Siktir|
Aferin oğluma
Üstündekini parçalama istediği çık aklımdan|
Şimdi üzerindekini çıkartıp yavaşça kendini rahatlatabilirsin bebeğim.
Bense bu güzelim resmini izleyeceğim

Bebeğim:
Bunun intikamını alacağım avcı
Sadece biraz bekle olur mu?
Şu an bu durumdan kurtulmam lazım doğrusu.

Bebeğim çevrim dışı

(9 saat önce)

Sinirle elindeki sigaradan derin bir nefes çekti sarışın çocuk. Bugün yapacak tonlarca işi varken o, erken uyanmak yerine yatağının sıcaklığına aldanmış dolayısıyla da tahmin ettiğinden geç uyanmış hele gene geç uyandığı yetmiyormuş gibi evden çıkması gereken saati de kaçırmıştı.

"Amına koyayım böyle hayatın."

Söylenerek sigaranın zehirli dumanını son kez içine çekti. Sabahları aç karnına sigara içmeyi sevmezdi ama bugün aşırı stresliydi. Oturduğu koltuktan aniden doğruluğunda anlık gözleri kararmış, olduğu yerde durmak zorunda kalmıştı. İşte sigaranın en çok bu yönünden nefret ediyordu. Bilincini anlık uyuşturuyordu onda sorun yoktu, ama sonrasında yapacağı kötülüklerle ilgili herhangi bir ön gösterim sunmuyor onu ölüden beter ediyordu.

Olduğu yerde gözlerini kapatıp bir süre soluklanmaya çalıştı. Aldığı her bir nefes boğazını sıkıyordu bir gün sırf bu durumdan ölecekti, biliyordu. Aklına birden ilaçları geldi ve gözlerini açıp bir süre etrafına bakındıktan sonra masanın üzerinde duran ilaç kutusunu eline aldı. Normalde tek ilaç almalıydı fakat o bu durumdan da sıkılmıştı.

"Ne olursa olsun artık."

Kutunun kapağını açtığı gibi avucunun aldığı kadar ilacı tek vuruşta ağzına attı. Anlık gelen kusma hissiyatı her ne kadar midesini bulandırsa da bunu umursamayıp bardağa doldurduğu suyu hızlı hızlı yutmaya başladı. Hafiften uyuşmaya başlayan zihni onu gülümsetirken yenilendiğini düşünüyor, sanki eskiye nazaran daha rahat nefes alıyordu.

Uzun zaman sonra vücudunda hissettiği rahatlama içinin ürpermesine hatta ve hatta istemeyeceği kadar ilaç içmesine vesile oluyordu. Düşünme yetisini kaybetmişti, gözünde sadece belli belirsiz sahneler canlanıyordu. Ama o sahneler birden durdu ve kendisini hiç beklemediği bir yerde, Bulutu izlediği odada buldu.

"Hah, şaka yapıyor olmalısın?"

Hergün aklından çıkmayan çocuk uyuşmuş zihnine bile söz dinletemiyor adeta kontrolü ele geçiriyordu. Beyni yönetmeyi bırakmıştı sanki sadece arzu ve istekleri hareket ettiriyordu yapılı bedenini. Pekâlâ, madem bedeni ondan izinsiz kendini buraya getirmişti o zaman isteğini yerine getirecekti.

"Bakalım sevgilim kimlerle fingirdeşiyor."

Yüzünde çarpık bir gülümseme belirdi. Acaba bebeğinin boynu ne haldeydi, ya da onu düşünerek kendine hallenmiş miydi? Bu sorular bile kanının ısınmasına sebep olurken hiç vakit kaybetmeden siyah oyuncu koltuğuna oturdu. Bilgisayarı başlattığında aklında sadece dün gece yaşananlar oynuyordu. Bebeğinin o tarif edilemez kokusu, moraltılmak için hazırda bekleyen bembeyaz boynu, ellerine tam uyan incecik beli ve ısırmaktan şişirdiği dolgusuz dudakları... Alt tarafında oluşan ince bir sızı kendini koltuğa bastırmasını sağladı.