Taşraya atanan mutsuz bir doktor ve yaşama sevinci ile dolu genç bir çiftçinin sıra dışı aşk hikâyesi. ( Gerçek olaylardan esinlenilerek yazılmıştır. Ama olaylar o kadar da gerçek değildir tabii jdjfjfjjfjf ) ve Kuralbaz yine çiftlik fetişine kurban...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⛏️🌾🩺💉
Son birkaç gündür gündüz düşü görmekten hayatıma odaklanmakta ciddi manada zorlanıyorum. Ansızın aklıma geliyor hain. Önce yalnızca gülüşü canlanıyor zihnimde. Çilek dudaklı gülüşleri... Sonra o güzel gözleriyle bana baktığını hayal ediyorum. Dalıp dalıp gittiğimi anca başkaları beni dürttüğünde fark edebiliyorum. Anlayacağınız durum vahim.
Basit bir hoşlantıdan öteye gidiyor duygularım ve bu durum beni sahiden korkutuyor. Uslanmaz bir platonik romantik olan ruhum ilk kez kurgu olmayan bir karaktere his beslemenin yarattığı travma ile cebelleşiyor. Hayatı boyunca kimseyi sev(e)memiş ve arzulamamış olan ben, cahil bir çiftçi çocuğun bana dokunduğunu düşlerken buluyorum kendimi. Önce elimi tutuyor rüyalarımda. Kalbim gerçekte çarpıyor ama. Sonra öpüşlerini merak etmeye başlıyorum.
Başta hayal etmeye bile utandığım her şeyin gerçek olmasını arzu ederken buluveriyorum kendimi. Masumiyet şehvete bırakıyor yerini. Şehvet yoğun bir sevgiye dönüşüyor. Bari mesele şehvetten ve bastırılmış cinselliğimin dışa vurumundan ibaret olsa diye düşünmeye başlıyorum artık ama o konuda da çuvallamayı başarıyorum bir şekilde. Mesele yalnızca senelerdir ihmal edilmiş cinsel arzularım değil. İnkâra ne gerek?!
Hayallerimde beni tıpkı filmlerde izlediğim o ateşli sahnelerdeki gibi öpüyor Jongin. Romantik açlığım gün yüzüne çıkıyor telifsizce. Her gece rüyalarıma konuk oluyor davetsiz misafirim. Uyluklarımın hassas iç kısımlarını öpüyor dolgun dudakları. Hep en yakın stratejik noktalara çalışıyor ama asla ana yemeğe dokunmuyor. Bedenimi kışkırtıp öylece terk ediyor beni. Rüyadan uyandığımda kendime dokunmak zorunda kalıyorum sakinleşmek için. Nefes nefese...
Bir gün artık utana sıkıla da olsa Baekhyun'a anlattım derdimi en son. Ki terapiste bile anlatamam ben bunları. Baekhyun bakire olmanın yarattığı bastırılmış cinsel dürtülerimin buna sebep olduğunu ve seks yapmadan bundan kurtulamayacağımı iddia ediyor. Fakat ben küçücük bir ilçede memur sıfatıyla çalışırken nasıl olur da öylesine seks yapabilirim ki? Ki küçük bir ilçede çalışan basit bir memur olmasaydım bile gündelik ilişki yaşayabilecek kadar soğukkanlı değilim. Her şeyi romantize edip işleri karmaşıklaştıracağım. Biliyorum.
"E onunla yap sen de madem." diyor en yakın arkadaşım. Umursamazlığına kızıyorum. Sorunun kaynağı zaten bu adam. İçimde gizlediğim bütün yasaklı arzuları açığa çıkardı. Üstelik bana ne yaptığının da farkında değil. Onunla sevişirsem bastırdığım bütün duyguların bir barajın yıkılışı gibi her şeyimi önüne katıp yıkıp yok edeceğinden korkuyorum. Arzularımın önünü alamamaktan öyle çok korkuyorum ki korkumun tarifi yok. Her şey yolunda gitse bile günün birinde benden bıkmayacağının, beni terk etmeyeceğinin bir garantisi de yok. Terk edilmeye dayanamam.
