✶
2014 yaz'ı,ilk aşkım.
onyediydim,kendimle ilgili gömülü her şeyi ortaya çıkardığımda. bi' yazlık.dış duvarları bebek mavisi,küçük bir villa bu.orda doğudum,büyüdüm.onyedime kadar tüm hayatım orda geçti.o küçük tatil köyü,ve onbeşimden beri iki yıl kışın dahi kaldığım yazlık.onsekizimde annem ve babam ayrılıp orası satılana kadar elbet,bu başka bir öykü.
kaybolmuştum ben o tatil köyünde,parçalarımı toplamaya uğraşıyordum.deniz kabuklarında aradım parçalarımı,eksikliklerimi,bulamadım.insanlarda aradım,mahrur bırakıldığım sevgiyi,bulamadım.en sonunda beni zehirleyen bir bitkide aradım mutluluğu,daha onyedide,yine bulamadım.
yetişkinkinliğime adım adım yaklaşırken de,yetişkinliğim sırasında da hep kendimi aramışım ben,değişen bir şey yok yani.ama işte o iki bin on dört yazıydı,her şeyimi değiştiren,beni bugünkü ben yapan.onyedi yaşı özel yapan biraz o yılın genel hissiyatıydı,birazda bizzat kendi büyüsü.hayatı denizde bulduğumu farkettim,güneşin altında kendimi hissedebildiğimi.kumsallara ve yaz mevsimine olan sevdamın başladığı yıldı o yıl.o yaşımdan anımsadığım,en önemli anımdan doğar bu;
ilk aşkımdan.
o oğlanla tanıştığımız yerdi kumsal.
benden iki yaş büyüktü.çamur kahvesiydi gözleri,saçları gece siyahı.
en yakın arkadaşımdı,beraber yer içer,beraber gezerdik.akşam olunca beraber yüzer,kendimizi bir güzel zehirler,sarılıp uyurduk.
ertesi güne yine kumsalda başlardık,arkadaşlarımızda olurdu bu sefer.birbirimize kardeşim diye hitap ederdik,dün gece ilk öpücüğümüzü yaşamamışız gibi.hiçbir zaman adını koymadık aramızdaki şeyin.hep kardeşim dedik birbirimize,ondandır herhalde içimde kaldı uzun süre.dedim ya ben o yaşta kendimi bulmaya çalışırdım,kısmen buldumda.insanın kendini arayışı sonsuz olsa da,çoğu parçam o yıl tamamlandı benim.bir erkeğin bana hissettirebileceklerini keşfettim.bunun getirisi olarak çocukluğumdan beri sanata olan tutkum şekillendi benimle beraber.
ilk aşkım ise evlendi,bir kadınla.yirmibirdim henüz düğünlerinde sarhoş olup rezillik çıkarmıştım.daha sonrasında onun için mutlu olmakla yetinip,ilk olmasa da tek aşkıma odaklandım,sanata.yirmiyedimi yaşıyorum şimdi,yıllardır kimsede görememişken aşkım olan sanatı;bir sabah karşımda dikilişine şaşırıyorum.normal bir gün sanarak uyandığım sabah atölyede o sandalyede oturan oğlanı sayıklıyorum.seneler sonra,ergenliğimin büyüsünü hissediyorum tekrar.
on yaş gençleşmiş,hatta yeniden doğmuş gibiyim.tanışmamızın üstünden bir gün geçmiş ama ben heyecanlıyım,ben aşığım.bu bana anımsatıyor iki bin on dört yazını.hayır,"ilk aşkımı" özlediğimden değil bu,tekrar gençliğin büyüsünü hissedebildiğimden.içimde tekrar aşkı bulmuş olmanın neşesi var.
zar zor engel oluyorum kendime ve rahatsızlık verme endişesiyle yarını bekliyorum,tek aşkımı aramak için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
art deco | arcen
Fanfiction...yıllarımı verdiğim sanatın en güzel halini,en hazırlıksız anımda karşımda buldum. ☆ !!;bahsi geçen tüm olaylar hayal ürünüdür.