White Lies: Hidden Feelings (ONGOING SERIES)

Chapter Five

Author's Note:

YES! Sa wakas naging maluwag na din ang schedule ko kaya nakapag-update ako hahahah Sorry po kung natagalan pero, masipag akong mag-update kaya marami akong maisisulat ngayon. Super busy talaga eh. Sana hindi kayo magsawa sa pagbabasa nito. Sana magustuhan niyo ang iba pa'ng revelataions sa chapter na to. XD.

VOTE

Comment

Follow me on Facebook and Twitter! Nasa profile page ko po ang social media accounts ko!!

Mwahhhhh

-luvme4wtiam- 

____________________________________________________________________________________

Leslie’s POV

            “Trish, tama na please. Lasing ka na talaga friend. Uwi na tayo. ” ani Andria saka inagaw ang bote ng alak mula sa kaibigan pero, hindi iyon binigay ni Tricia. Sa halip ay tinabig nito ang kamay ng kaibigan at uminom.

            Nasa VIP room kami ng bar ngayon. Dito namin napiling mag-stay ng tawagan kami ni Tricia kanina. Ang ingay kasi sa baba eh, ang daming tao kaya hindi kami makakapag-usap ng maayos doon. Palibhasa Linggo kaya sinusulit ng mga tao ang last day ng gimikan bago sumabak sa pag-aaral at trabaho.  

            “No!! Hindi pa ako lasing, okay/ Kaya ko pa ang sarili ko. “ sagot ni Tricia saka tinungga ulit ang bote ng Vodka. Napapikit ako sa ginawa niya. First time ko kasi siya’ng nakitang ganito kalasing. Para na siyang tambay kung kumilos, ah? Kung makatungga ng alak, wagas! Paran mauubusan ng Vodka!  “Alam mo friend, gustog-gusto ko talaga ang ganito’ng buhay. Alam mo yun, walang tatay na tumatawag sa iyo para i-check kung nasaan ka at kung ano’ng oras ka uuwi. Walang nanay na magagalit sa iyo kung hindi ka papasok sa school at syempre pa, walang Kuya na pagagalitan ka kapag bagsak ka sa exams. Ang sarap ng ganitong buhay, diba? “

            Nagkatinginan kami nina Andria at Aira. Alam ko’ng kabaliktaran iyong sinasabi niya sa tunay niya’ng nararamdaman. Hindi siya masaya ngayon. In fact, alam ko’ng nami-miss na niya ang pamilya niya.  

            “May isa pa pala. Ang saya ng buhay kapag wala ka’ng manlolokong boyfriend na ginagamit ka lang para umusbong ang career niya! Bongga!”  and then Tricia laugh, na para ito’ng babaeng biglang nakawala sa hawla at napunta sa mental.

            “Trish, tama na. Akina yan. Malapit mo ng maubos ya’ng nasa bote eh. ” wika ni Aira saka sinubukang kunin ang bote pero gaya kanina, hindi ito binigay ni Tricia.

            “Friend, wa’g kang KJ. Nag-eenjoy pa ako sa ginagawa ko eh. “ Tricia said “ Know what? My life is so weird. People thought I had a perfect life pero, ang hindi nila alam, they are much luckier than I am. Meron sila’ng pamilya at lovelife na pwedeng makapagpasaya sa kanila forever. Ako? I had nothing, Pati yu’ng kaisa-isang lalaking akala ko mahal ako turned out to be a serpent. Wow! So pathetic! “

            At timungga na naman siya ng alak. This time, hindi na naming siya pinigilan kahit alam nami’ng hindi naman siya umiinom ng ganito dati. Hinayaan na lang naming siya’ng ilabas lahat ng sama ng loob niya. Afterall, she badly needed an outlet to release her frustrations.

            “Saka bakit ko ba hinayaan ang sarili ko na mahalin ang ugok na yun? Bakit ang tanga-tanga ko at naniwala agad ako sa mga pinagsasabi niya? Bakit hindi ko man lang siya kinilala ng mabuti bago ako nagtiwala sa kanya? Whew! Im such a loser.” At tumungga ulit ng alak si Tricia.

            Kami? Nakatitig lang sa kanya at hinahayaan siyang magsalita ng magsalita.

            “Ayoko na. Pagod na pagod na ako sa buhay ko. I was betrayed by the man that I truly loved but, my family’s not even here to lift me up. ”