White Lies: Hidden Feelings (ONGOING SERIES)

Chapter Seven

            Ilang inches na lang ang layo ni Tricia sa kotse ng hilahin ito palayo ng kalsada ni cute guy. Dahil sa bilis ng pangyayri kaya pareho silang natumba sa tabi ng kalsada.

             “Are you crazy? Mgpapakamatay ka talaga noh?” sigaw ng lalaki ng makatayo ito.

            “’Sana hinayaan mo na lang akong mamatay!” umiiyak na wika ni Tricia.

            Nagtakbuhan kaming tatlo palapit sa kanila saka niyakap si Tricia.

            “Trish naman. Ano ka ba? Bakit ba gusting-gusto mo ng magpakamatay eh andito naman kami for you. ” naiiyak na wika ni Aira. “You scared us to death!”

            “I wanna die because no one really cares for me. No one loves me even him!”

            Hindi makapagsalita ang lalaki sa narinig. Napabuntong-hininga lang ito saka naihilamos ang kamay sa mukha.

            “I cant believe nakapasok ako sa ganitong gulo. And you, lady, pinapasakit mo talaga ang ulo ko, alam mo ba yun? .” Naiinis na wika nito “Naiinis na ako sa iyo. You always say na wlanag nagmamahal sa iyo eh andito naman ang mga kaibigan mo. ”

            “Pakasalan mo na lang kasi ako para matigil na ito!” sigaw ni Tricia.

            Napaatras ang lalaki sa narinig saka napabuntong-hininga.

            “FINE! I WILL MARRY YOU BUT, DON’T YOU EVER DO THAT AGAIN! WALA AKONG PLANONG MAMATAY SA SOBRANG GUILT! ” sigaw nito.

            “WHATEVER STRANGER!!!” wika ni Tricia sabay tayo.

            “May pangalan ako kaya so don’t call me that way!”

            “Oh? I forgot! So, what’s your name?”

            “Zander”

            “Okay. Im Tricia. Nice to meet you.” Wika ni Tricia saka kinuha ang kamay ni Znader para mag-shake hands sila  “Lets go!”

            “What? Hey, wait!!”

Sa loob ng VIP room sa bar..

            “Trish, why are we here?’ tanong ni AIra.

            “Well, I just want to make my wedding memorable. ” Tricia said.

            “What do you mean?”

            “I just wanna make things happen on my way ” she smiled. Napapailing naman si Zander habang nakatayo sa may pinto.

            “Trish..” I tried to hold her arm pero, tinabig niya langa ng kamay ko.

            “Don’t you ever stop me from doing this dahil nakapag-desisyon na ako. If you want me to be happy, just shut up and let me do this, okay? ” wika nito saka napatingin kay Andria. “Your bag!”

            “What are you going to do with my bag?” nagtatakang tanong ni Andria

            “Just give it to me!” sigaw ni Tricia.

            Nataranta naman si Andria kaya inabot ang bag.

            Hinalungkat ni Tricia ang laman ng bag. After a few minutes ay inilabas nito ang isang maliit na  box.

            “No! Not that one! Regalo ko yan kina Mommy sa anniversary nila! Naubos ang allowance ko diyan! ” tili ni Andria ng makitang binuksan ni Tricia ang laman ng maliit na kahon. “No! Give that to me!”