Gölge Silüet

17 4 0
                                    

𝗞𝗲𝘆𝗶𝗳𝗹𝗶 𝗼𝗸𝘂𝗺𝗮𝗹𝗮𝗿.😻💗

Ü𝘀𝘁𝘁𝗲𝗸𝗶 𝗸𝗮𝗿𝗮𝗸𝘁𝗲𝗿𝗶𝗺𝗶𝘇 𝗔𝗹𝗮𝘇.

Yerde yatan hocamınız karşısında başımı Alaz'ın göğsüne dayamış oturuyordum.

Onat Sarp'ın yanındaydı ve gayet mutlu görünüyordu.Gülümsedim ve önüme döndüm. Asi ''Neden böylece bekliyoruz çıkış kapısının klitli olup olmadığını bilmiyoruz ki.' dedi.Haklıydı.

Başımı sallayıp onayladım ve ayağa kalktım.Alaz'a da kalkması için elimi uzattım o kadar sert tutup çekti ki üstüne düşecektim neredeyse.Elimi duvara dayayıp dengemi sağladım ve bana sırıtarak bakan Alaz'a ''Öküz.'' dedim.Sırıtması genişledi ve ''Burada bile formundan düşmediğine inanamıyorum güzelim''dedi.Omzuna vurdum.

Onat'ın arkamda olduğuna emin olmak için arkama baktım o da ayağa kalkıyordu.

Önüme döndüm ve ilerlemeye başladım.

Asi yanıma gelip ''O oda da ne gördün Işıl?'' diye sordu.Yutkundum.Kimeye bahsetmiyeceğime dair kendime söz vermiştim aksi takdirde onları korumak yerine zarar görmelerine neden olabilirdim.Söyleyebileceğim tek kişi Alaz'dı.

''Kandan korktuğumu biliyorsun.O yüzden öyle oldum.'' dedim.Alaycı bir kahkaha attı ve gözlerini devirdi.''Çocuk kandırmıyorsun. Orada birşeyler gördüğüne adım gibi eminim.Kendini bizi korumaya zorunlu hissetme her şeyi biliyorum bebeğim.''dedi ve göz kırptı.Bu sökül demekti.Derin bir iç çektim ve gördüklerimi ve bulduğum notları ona söyledim.O sırada aramıza Yalın girip ''Bu bulunduğumuz yerde de dedikodu yapmazsınız bee...''dedi.Gülümsedim.Normal de kahkaha atmadan duramazdım ama şartlar ve yaşadıklarımız ortadaydı.

Onat'ı merak edip arkama döndüm.Yoktu!

''Siz kapıya gidin benim ufak bir işim var .''diyip onlardan uzaklaştım . Alaz ve Asi'nin arkamdan bağırışlarını umursamadan endişeyle Onat ve Sarp'ı aramaya koyuldum.İkizimi kaybedemezdim.Onun için gerekirse kendimi veriridim .Gözlerim dolmaya başladı.Kendimi daha fazla tutamayıp gözyaşlarımı serbest bıraktım.

''Onat!Nerdesin kardeşim?''diyerek ağladım .

Aynı şekilde defalarca bağırdım ve köşeyi döndüğümde sonunda Onat ve Sarp'ı görmüştüm ancak bir sandalyeye oturtulmuş bir şekilde bağlı ve baygın duruyorlardı.

Tek gördüklerim onlar değildi.Tam ortalarında bir silüet vardı.

Avazım çıktığı kadar bağırdım.

Silüet iki adım atıp durdu ve ''Kardeşini ve biricik sevgilisini de bu yüzden bağladım. Eğer onları benden almak istiyorsan çıtını çıkarmayacaksın Işıl kız.Senin güzel vücudunun canını yakmak istemem.''dedi .

Çığlığımın şiddetini arttırdım ve ''Senin pis işlerine dayanamaz benim kardeşim.''diye bağırdım.

Bana yaklaştı ve işaret parmağını yavaşca dudaklarıma dayayıp ''şhh''dedi.Elini sertçe itekleyip onu ittirdim.''Susmazsam ne yaparsın?Hocamızı öldürdüğün gibi beni de mi öldürürsün yoksa ha?''dedim tam tekrar ittirecektim ki bacağımda hissettiğim acıyla çığlık attım.

Bacağıma baktığımda bir çakı bacağıma saplı duruyordu.Elim bacağımın üzerine gitti ve dengemi kaybedip yere düştüm.

Silüet diz çöküp bacağım da ki çakıyı çevirdi ve bastırdı.

Acıyla tekrar cığlık attığım da daha cok bastırdı ve çakının etime daha fazla saplanmasına neden oldu.

Bağırmamak için elimi dudaklarıma bastırdım.

Silüet ayaklanıp konuşmaya başladı ''Burada ses yapmak yasak Işıl kız. Burası bodrum katı.'' dedi ve uzaklaşarak karanlığa daldı.

𝗔şı𝗿ı 𝗯𝗼𝗺𝗯𝗮 𝗯𝗶𝗿 𝗯ö𝗹ü𝗺 𝗼𝗹𝗱𝘂 𝘀𝘁𝗿𝗲𝘀𝗹𝗲 𝘆𝗮𝘇𝗱ı𝗺 𝘂𝗺𝗮𝗿ı𝗺 𝘀𝗲𝘃𝗲𝗿𝘀𝗶𝗻𝗶𝘇.𝗢𝘆 𝘃𝗲𝗿𝗺𝗲𝘆𝗶 𝘃𝗲 𝗯ö𝗹ü𝗺 𝗵𝗮𝗸𝗸ı𝗻𝗱𝗮 𝗳𝗶𝗸𝗶𝗿𝗹𝗲𝗿𝗶𝗻𝗶𝘇𝗶 𝘆𝗮𝘇𝗺𝗮𝘆ı 𝘂𝗻𝘂𝘁𝗺𝗮𝘆ı𝗻.🤗

BODRUM KATIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin