Other side's friend (O πίνακας)

Χρώματα και φώς

Σκούπιζει με ένα χαρτομάντιλο το  μέτωπο. Ο ιδρώτας έχει βρέξει τα χάλκινα μαλλιά του.
Η σημερινή μέρα ήταν έντονη για εκείνον. Σκέφτεται να ανοίξει μια μπουκάλα ουίσκι για να πιεί. Το χρειάζεται για να ηρεμήσει. Όμως έκανε τόσο κόπο για να το κόψει. Αδειάζει το μπουκάλι στο νεροχύτη. Το είχε για τους φίλους. Ποιοί φίλοι;  Πού είναι οι φίλοι; Στρέφεται στην φωτογραφία που έχει μπροστά του.
"Και εσύ βρε Αλέξανδρε πού εξαφανίστηκες; Όταν η Δέσποινα αποφάσισε να τα παρατήσει όλα και να φύγει μακριά. Πηγές μαζί της για να την προσέχεις. Ανησυχούσες για εκείνη. Πώς θα μπορούσε σε ένα ξένο μέρος μια γυναίκα που ήταν πια ανάπηρη, να τα καταφέρει ; ειδικά όταν ήταν ψυχικά ένα ράκος και είχε σχεδόν παραιτηθει.
Έχω δει το βίντεο με τον τραυματισμό της, γνωρίζω τι συνέβη τότε.
Μπορώ να καταλάβω τι ένιωθε. Ένας δοτικός άνθρωπος που τον πρόδωσαν και του άλλαξαν την ζωή μέσα σε μια στιγμή. Έβλεπα τότε τι γινόταν Άλεξ, όμως έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν με αφορά.
Και έσυ ήσουν ο μόνος που στάθηκες  δίπλα της, όταν οι υπόλοιποι ήμασταν κοντά της μόνο στα λόγια.

Οταν όμως , επέστρεψε δυναμικά, ενώ την είχαν ξεγραμμένη και άρχισε πάλι την καριέρα της, εσύ που ήσουν; Γιατί δεν επανεμφανίστηκες   στους παλιούς μας καλλιτεχνικούς κύκλους; Η μουσική ήταν η ζωή σου. Τι σε εμποδισέ να ξαναρχίσεις;

Θυμάσαι που τα παιδιά του συγκροτήματος  και εγώ, τυπωσαμε μπλούζες για να σας στηρίξουμε πριν φύγετε;  Ακόμα έχω μερικές με μεγάλα γράμματα πίσω από την πλάτη. "Alexi'sTeam" και " Desp's Team". Η Δέσποινα ήθελε να φορά την "Alexis"  μπλούζα 
Έλεγε πως ήταν στην ομάδα του Αλέξανδρου.
Είχα χαρεί για εκείνη, όταν πληροφορήθηκα πως τα πράγματα άρχισαν να βελτιώνονται στην ζωή της.Της άξιζε η ευτυχία και για λίγα χρόνια την είχε. Όμως..."  Ξεφυσά , τριβει  τα χέρια στα γόνατα του, κοιτάζει για λίγο το γκρι χαλί
και συνεχίζει.

"Καημένη Δέσποινα. Χάθηκε τόσο άδικα σε εκείνη την έκρηξη μαζί με τον σύζυγό της και το παιδί της. Και η κόρη της, ένα μικρό παιδί ήταν.
Την θυμάμαι την μικρή Δανάη φίλε. Την ειχα δεί δύο φορές. Ως εφτά μηνών μωρό και στα πέντε της χρόνια.
Και το μενταγιόν θυμάμαι σε σχήμα ηλίου. Ήταν πολύ όμορφο το δώρο σου.
Τα παιδιά μου είχαν πει ότι θα  βαφτίζες την μικρή.
Ήμουν εκεί, το θυμάσαι; Είχαμε μιλήσει. Όμως αργότερα έμαθα ότι
κανείς από όσους σε γνώριζαν, δεν ήξερε που ήσουν ή που έμενες.
Μόνο ότι μπορούσαν να σε  ξαναδούν  όταν εσύ ήθελες να εμφανιστεις  ή όταν σου λειπανε αυτοί που αγαπούσες.