Kayıp Ruhlar

Söz

Gecenin en güzel yanına sarıp sarmaladım, uyuttum hayallerimi...
Anılar kapısının ardını araladım özleyince...
Her birinde kırık bir tebessüm döküldü üzerime..
Hüzün sarıp sarmaladı ısındırdı yüreğimi..
Mutluluk gelip güldürdü düşen ifademi...
Bu gece de bir şiir astım göğe...
Bir söğüt diktim kalbimdeki bahçeye..
Bir dilek tuttum, mor bir kurdeleyle..
Uzanıp bağladım cılız bedenine..
Bir dua ilişti dudaklarımdan semaya,
Kaybolan tüm ruhlar adına...
Bir mum yaktım gecenin karanlığına..
Ateşinde dans ettim parmaklarımla...
Çocukluğum geldi, oturdu yamacıma...
Beraber oynadık, kıyamazdım özlem dolu bakışlarına..
Minicik elleri kaybolurken ellerimin arasında,
Yine seni hatırladım..
Mum bitti, çocukluğumda usulca kalktı gitti ...
Zaten sen de gelmedin sevgili..
Çalan tüm şarkılar isyan olup vurdu duvarlara..
Yaktığım her sigara intihar etti dudaklarımda..
Uzandım zemine, gözlerim pencerede...
Hava bulutlanmış, yıldızları göremedim yine...
Unutsam da isimlerini, severdim ayrı ayrı hepsini..
Bazen şüpheye düşüyorum aklımdan..
Gidip bir şiir okuyorum kitaplarımın arasından..
Kanıt olur mu bilmiyorum yazdıklarım...
Seni hatırlayan kimseyi bulamadım..
Kimse hatırlamadı sevgili senin gözlerini..
Mora çalmaya yüz tutmuş tenini...
Bir ben kaldıysam eğer dünyada...
Sana söz veriyorum tekrar, yıllar sonra...
Yine de unutmayacağım seni...
Çöl kahvelerini...
O kahvelerde gizlenen mavileri...
Gözyaşında saklanan denizi....
Yunusları sevişini...
Sana söz, bir gün unutursam seni...
Bil ki gitmişimdir bu hayattan...
Ve elbet bir gün gideceğim,
Bir tek şiirlerim gülecek ardımdan...!
Bir tek onlar hatırlayacak bizi...
Belki bir de sen gelirsin o zaman...
Gel olur mu sevgili...
Son kez gel ve uğurla,
Gittiğin yollardan beni...!!!

10.02.2024 01:50