Sabay kaming nag shower ni Nim. Ramdam na ramdam ko ang sakit sa pagitan ng hita ko. Halos gusto ko nang umiyak lalo nung umihi ako dahil ang sakit sakit niya."I'm sorry, baby," Nim said bago ako pinatakan ng halik.
Nasa bathtub niya kaming dalawa. Nasa may likuran ko siya. Busy siya laruin ang aking buhok na punong puno ng bula.
Hindi ko alam kong anong mararamdaman ko ngayon. Masaya ako at nalulungkot din at the same time.
"Mahal ko, masakit parin ba?" Mahinahon niyang tanong.
Tumango naman ako.
"Pasensya ka na. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Ayaw ko din na banggitin mo ulit ang mga sinabi mo sa akin kanina. Ayaw kong mag hiwalay tayo mahal" paos niyang sabi.
Nagulo na nga nang tuluyan ang utak ko. At napag desisyonan ko na wag nang makipag hiwalay sa kanya. Paano ko pa siya hihiwalayan pagkatapos ng nangyari? Tsaka alam kong hindi siya papayag.
Pagkatapos naming mag shower ay isinoot ko ulit ang aking damit. Sa bahay nalang ako mag papalit kasi baka maka halata si tita.
"Ako na ang bahala dyan," sabi ni Nim nang makitang naka tingin ako sa kanyang bedsheet na may dugo.
Lumapit siya sa akin at niyakap ako mula likuran.
"Galit kaba?" Mahinahong tanong niya.
Saan ba ako magagalit? Sa hindi niya pag payag na makipag hiwalay? O sa nangyari?
"Galit kaba kasi hindi ako pumayag sa desisyon mo? Dahil ayaw kong makipag hiwalay? Galit kaba sa nangyari sa atin? Masyado ba akong nag madali?"
"Hindi ako galit, Nimiah. Ginusto ko din naman ang nangyari." Sagot ko.
"Patawad kong hindi ko kayang tanggapin ang desisyon mo. Hindi ko gusto mahal ko. Patawad"
Bakit ganun? Napaka bait niya. Mas lalo lang akong nakonsenysa dahil sa mga nasabi ko kanina.
"Huwag kana ulit makikipag hiwalay ha? Pangako mag iingat na tayo. Kahit sobrang tago na tayo basta huwag lang tayong mag hihiwalay. Hindi ko kaya,"bulong niya at mas hinigpitan pa ang yakap sa akin at hinalikan ako sa leeg.
"Sorry kung nasabi ko ang mga yun. Natakot lang ako sa kung anong pwedeng sabihin at gawin ni tita at ng parents ko." Pag papaliwanag ko.
"Naiintindihan ko. Mahal na mahal kita, Utopia."
"I love you too"
Pagkatapos ng pag uusap namin ni Nim ay hinatid niya ako sa may kalsada at nag taxi nalang ako pauwi dahil hindi naman pwedeng mag pahatid ako sa kanya sa bahay.
"I'll call you later," sabi niya at hinalikan ako sa noo. Ramdam na ramdam ko ang pagiging gentle niya sa akin.
Nang makauwi ako ay wala namang tao sa bahay. Hindi ko na rin inalam kong nasaan sila tita. Ang nasa isip ko nalang ay ang pag me-make love namin ni Nim.
Sa gabing yun ay hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa kakaisip nun. Ganito pala talaga kapag una mo.
Sa mga nag daang araw ay yun at yun ang iniisip ko.
Mas humigpit pa si tita sa akin at pinapasabay pa si Vien sa akin pauwi kaya halos pag chismisan na kami sa Campus dahil hindi naman nila alam na pinsan niya ako.
Mabuti nalang at medyo naging busy si Vien dahil graduating na ito kaya may time kami ni Nim mag kita.
Sabik na sabik ako sa kanya at ganon din siya sa akin. Halos mapunit na ang aming damit sa pag tanggal nito.
YOU ARE READING
The Unforgettable Pain
Teen FictionWe all have our own experiences and pains. But for me, this is the most painful thing that has happened in my life. The pain that I will carry until death. The pain that I will carry until my last breath. The pain that I will never forget-the unforg...