✨
"Daha fazla beni kucağında tutmaya devam edersen aşık olduğunu falan düşüneceğim ama..." Ağzının içinde bir şeyler geveliyordu ama bu seferde ben onu duymuyordum.
"Ah bir duysan seni her gördüğümde hızla çarpan kalbimin sesini"
İnstagram:Watpaddla...
Öncelikle Merhabalar, gelen yorumlara karşılık olarak şunları söylemek istiyorum ki, eğer kitabı, konusunu, yazı dilini beğenmediyseniz okumayabilirsiniz aksi takdirde yaptığınız yorumlar oldukça kırıcı oluyor. Bölümlerde olması gerektiğince konuları şekillendiriyorum ama bazen yaptığınız kötü yorumlar çok fazla yoruyor. Ben yazarken daha dikkatli olacağım lütfen sizde yorumlarken adil olun.🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cingulomaina Çok sevdiğimiz birine karşı duyduğumuz karşı koyulmaz bir sarılma arzusu.
Ameliyathanenin kapılarının açıldığını görünce göz yaşlarımı silerek yerimden kalktım, içimde bir huzursuzluk vardı, ama buna ihtimal bile vermeden hızlı adımlarla doktarın yanına ilerledim. Kapıdakilere baktığımda içeride bulunan ne kadar hemşire, doktor varsa hepsi kapıdaydı, ve biz doktorun ağzından çıkacak tek bir kelimeye bakıyorduk.
Doktor sakin bir dille konuştu "Asel hanımın yakınlarısınız değil mi?" hemen önünde ben durduğum için kafa sallayarak onayladım. "Asel hanım olay yerinde çok fazla kan kaybettiğinden ve aldığı 2 kurşun darbesinden dolayı hala durumu kritik o yüzden bir süre yoğun bakımda kalacak" cümlesini henüz bitirmeden ben tekrar yerle bir olmuştum, doktor tekrar konuşmaya başladığında tekrar dikkatimi ona verdim. "Yalnız birde şöyle bir sorunumuz var ki, kana ihtiyacımız var" söylediği şeyle bir anda kalkmam bir oldu. "Ben, ben veririm 0 Rh pozitif değil mi?" doktor gülümseyerek onayladı beni.
Hemşire onunla gelmemi söyledikten sonra hızlıca arkasından ilerledim. Yanındaj geçtiğim Kaan'ın bakışları üzerindeydi çünkü ben küçüklüğümden beri ne kan görebiliyordum nede kan verebiliyordum. Şuan yıllar sonra ilk olacaktı ve ben bunu Dila için hiç düşünmeden kabul etmiştim.
Zorda olsa kan verip hemen oradan uzaklaştım.Dila'nın bulunduğu odanın önünden ne zaman ayrılsam sanki bana ihtiyacı varmışta ben onu yalnız bırakıyormuşum gibi hissediyordum,çünkü asıl ihtiyacı olduğu zaman onu koruyamamış ona zarar gelmesini engelleyememiştim.
Tüm bunları uyanınca tek tek telafi edecektim yeter ki uyansın tekrar ayağa kalksın benim güzel gözlüm.
İçeriden çıkan hemşire 5 dakika olmak şartıyla görebileceğimizi söyledi kimseyi dinlemeden direkt içeri girdim, hemşirenin yapmamı söylediği herşeyi bir bir yapmıştım nihayet içeriye Dila'nın yanına ulaşmıştım.
Odaya girdiğim anda gözlerin onu buldu, o güzel çiçeklere bile renk verebilecek yeşil gözleri kapalı o güzel yüzü bembeyaz olmuştu. Onun bu halini görmek beni içten içe üzüyordu. Keşke,keşke dedim o an vurulan sen değilde ben olsaymışım, çünkü bu halini görmek ölümden de beter.
Dilaya doğru yaklaştığımda her zaman olduğu gibi içimde oluşan heyecan bir an olsun azalmamıştı, hatta şuan daha da artmıştı, onun uyanacak olma ihtimali bile beni mutlu etmeye yetiyordu.
