4.bölüm

2.1K 103 18
                                    

"Ki sen bu isen,özür dilerim bilmeden sevdim..."

Her zaman kalbi ile değilde aklıyla hareket eden bir kadın olmaya çalıştım çünkü,kalbimin sesini bir kere dinlersem şuan olduğum kişi değilde,küçük bir kız çocuğu olurdum.Ben kalbimi o gün,annemin vefat ettiği gün,onunla birlikte
toprağa verdim.

Oturduğum yerden henüz kalkmış değildim başımı kaldıramıyor onları görmek istemiyordum.Hala bu yaptığına bir anlam verememiştim.Kendimi aldatılmış gibi hissediyor ondan nefret etmek istiyordum ama bundada her zaman olduğu gibi başarısız oluyordum.
Yerden kalkmak için hareketlenmişken belimde hissettiğim el ile irkildim.Kafamı kaldırdığımda Doruğu görmemle hem mutlu olmuş hemde aşırı sinirlenmiştim.Oyun mu oynuyor bu benimle?

"İyi misin" dedi.Harikayım!

"Sanane sen gidip sevgilinle ilgilensene!" dedim bir yandan da hiç söylemediğim küfürler mırıldanıyordum.

"Yerlere yatacak kadar beni kıskandığını bilseydim daha önce sarılırdım kuzenime" dedi ve sırıttı.Bir dakika ne?

"Kuzenin mi?" nolur şaka yapıyorum de!

"Evet Burcu'nun ablası Beren" dedi ama hala gülüyordu.

"Ne kıskanıcam seni be ayağım burkuldu ondan yerdeydim ben" dedim,
kıvırmam gerekiyordu bir şekilde.

"Tabi gel o zaman bir hastaneye gidelim bakalım ne varmış ağlayacak kadar ayağında" hala gülüyor!

Hastane fobim olduğunu biliyor bilerek yapıyordu.

"Yok iyiyim gerek yok" rezillik.

"İstersen ben götüreyim seni odana"

"Gerek y-"

"Kucağımda" dedi. Demesiyle beni kucağına alması bir oldu.

"Doruk bıraksana beni herkes bize bakıyor" dedim ama nafile.

Sadece sırıtmakla yetindi.

"Doruk bak indir beni babam görürse laf ede-"

"Ne der?"

"Doruk-"

"Çok yakıştığımızı?" ben bunu bir kitapta okumuştum ama...

Odaya geldiğimiz halde hala indirmemişti beni kucağından.Kokusu beni sarhoş etmeye yetiyordu ya bakışları beni benden alıyor bir kere baksa kendime gelemiyordum.

Ağzımın içinde bir şeyler geveliyordum,ama onun bunu duyması imkansızdı. 

Ondan intikam almam lazımdı,düşeceğim zaman beni tutarken bir sürü laf etmişti hatta ona aşık olduğumu falan düşünmüştü(Öyle zaten).

"Daha fazla beni böyle kucağında tutarsan aşık olduğunu falan düşüneceğim ama..." dememle o harika gülüşünü görmem bir oldu.Ağzının içinde bir şeyler geveliyordu ama bu seferde ben onu duymuyordum.

Doruk Çevik

Dediğiyle çok içten bir şekilde gülümsedim.

" Ah keşke duyabilsen seni her gördüğümde hızla çarpan kalbimin sesini... "

tabiki bunu sesli bir şekilde söylememiştim ki muhtemelen duymamıştır.

"Bence sende en az benim kadar memnunsun şuan ki halimizden" dedim ama gözlerimin içine öyle güzel bakıyordu ki şuan onu burda kucağımdayken öpmek istiyordum.

"Saçmalama,hadi indir beni!" dedi ama gözleri öyle söylemiyordu.

"Gözlerin ayrı söylüyor sen ayrı,hanginize inanayım."

LAVİNİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin