The Soul

Πλησιάζοντας στο φως

Απολλωνας- Εγώ φταίω! Είσαι καλά; Δεν το περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο!!

Ελ- Δεν φταις εσύ, για τα τέρατα που υπάρχουν μέσα σε μια κόλαση. Του λέει με δάκρυα στα μάτια, καθισμένη στο πάτωμα του δωματίου της.

Απ- Έλα ηρέμησε, μπορείς να μου μιλήσεις το ξέρεις!

Ελ- Να σου πω τι ;

Απ- Ότι θέλεις! Μεταξύ μας θα μείνει, το γνωρίζεις αυτό.

Ελ- Ξέρεις τι συνέβη! Κει όχι μόνο μια φορά.  Και είμαι σίγουρη πως θα τα πεις στην Αγάπη! Γιατί να σε εμπιστευτώ;

Απ- Δεν υπάρχει περίπτωση! Αυτό αν θελήσεις θα το πεις η ίδια, όταν, και αν θέλεις. Και σε όποιον θέλεις, - Ίσα-ίσα, θέλω να σε βλέπω καλά! Και ναι. Εγώ ευθύνομαι για όλο αυτό! Έπρεπε να είχα προλάβει να στα πω πριν με σκοτώσουν αυτοί!  Όταν ακόμη ήμουν ζωντανός. Της λέει με βλέμμα όλο πόνο. 

Ελ- Να μου πεις τι ακριβώς; Ξέρεις ποιος σε σκότωσε; Λέγοντας του αυτό, η πόρτα του δωματίου ανοίγει ξαφνικά και απότομα, χωρίς να προλάβει να πάρει απάντηση.

Άραγε γνωρίζει τον ένοχο; Και θα μπορέσει να βοηθήσει τον Γιάννη;

  Θεωρώ, πως έχω αρκετά στοιχεία. Σκέφτεται από μέσα του ο Ορεστης.Ενδέχεται να τα δώσω στον Γιάννη! Ξέρω πως και ο ίδιος ψάχνει να βρει το τι συμβαίνει, και ίσως τον βοηθήσει αυτό. Σκέφτηκε από μέσα του, με το αριστερό χέρι στην μέση και τα στοιχεία περασμένα σε στικάκι, να τα κρατά με το δεξί σε μια μαύρη σακούλα, μέσα στο μυστικό δωμάτιο της αποθήκης. Σκεπτόμενος το τι θα κάνει με αυτά αποφασίζει να τα κρύψει, για να πάει να δει τι θα κάνει και πως θα του τα δώσει. Από την άλλη πλευρά ο Γιάννης, επικοινωνεί από το τηλεφωνώ με την γυναίκα του γιατρού για να της ζητήσει μια χάρη.

Γ- Ναι; Γεια σας! Η Κ. Ευτυχία;

Ευ- Ναι, η ίδια. Ποιος είναι;

Γ- Συγνώμη δεν σας συστήθηκα! Ονομάζομαι Γιάννης Λεφας, σας καλώ για να σας ζητήσω μια συνάντηση στο γραφείο σας αν γίνετε.

Ευ- Θέλετε να κλίσετε ραντεβού;

Γ- Ναι... Ακριβώς!

Ευ- Ωραία τι θα λέγατε για Τρίτη;

Γ- Θα μπορούσαμε αύριο διότι επείγει ;