The Soul

Βγαίνοντας απο την Κόλαση...

Η ανάσα της Αγάπης, κοβόταν σιγά-σιγά, λίγο-λίγο από τον βήχα. Η Ελπίδα ήταν στο προσκεφάλι της μέρα, νύχτα για να της λέει ιστορίες από το μακρινό της παρελθόν, να της δίνει τα χάπια της και να φροντίζει πως όλα θα πάνε καλά. Ο Άρης  μετά από αυτό που συνέβαινε στην Αγαπη, δεν έβρισκε ευκαιρία για να καταφέρει να την απομακρύνει από κοντά της, μιας και ήταν προσηλωμένη στο να την φροντίζει. Έτσι βρήκε τον χρόνο για να μπορέσει να λύσει κάποιες εκκρεμότητες. Γιαυτο και πήγε να συναντήσει το άτομο το οποίο τον έβαλε μέσα σε όλο αυτό το σχέδιο, σε μια καφετέρια στην διπλανή πόλη, όσο ποιο μακριά μπορούσαν, για να συζητήσουν χωρίς να τους αντιληφθεί κάποιος.

;;;- Τον έβγαλες από την μέση έτσι;

Αρ- Εννοείτε. Δεν είχα σκοπό να τον αφήσω, μα έπρεπε πρώτα να κάνω την δουλειά μου .

;;;- Δεν πρέπει να κινήσουμε υποψίες πρέπει να προσέχουμε.

Αρ- Εννοείτε. Μην φοβάσαι τώρα κοιμάται όπως και ο καθαριστής. Μόνο που τώρα φρόντισα να εξαφανιστούν όλα τα στοιχεία.

;;- Και πως το έκανες δηλαδή;

Αρ- Αφού κατάφερα να τον σκοτώσω εκείνη την μέρα, τον έσυρα μέσα σε μια τσάντα και φρόντισα να καεί μαζί με το μυστικό μου.

;;;- Μια χαρά. Πάει ο φύλακας, και ηρεμήσαμε από αυτόν. Καλή η ιδέα σου. Και πότε το έκανες; Δεν σε πείρε κανείς χαμπάρι έτσι;

Αρ- Όχι εννοείτε. Με το που τον έπιασα να κοιμάτε την ώρα της βάρδιας του, και με τις κάμερες του κτιρίου κλειστές. Εκείνη την νύχτα έγινε ήταν η καλύτερη στιγμή. Και όλοι είχαν φύγει.

;;- Τέλεια!

Πίσω στην κλινική ο Ορεστης πήγε να καλέσει τους γιατρούς ώστε να προλάβουν το χειρότερο.

Αγ- Μην φοβάσαι, έτσι πρέπει να γίνει. Της λεει.

Ελ- Τι λες; Δεν καταλαβαίνω τέλος πάντων.

Απ- Αγάπη πως είσαι;

Αγ- Καλά Απόλλωνα μου. Το πράμα πάει καλά;

Ελ- Τι λέτε;

Αγ- Μην ασχολείσαι! Έχουμε και εμείς τα δικά μας. Της λέει με το ζόρι  βηχοντας ξανά.