Simay ın Ağızından
Sabah saat yediydi bir terslik vardı elim ,yüzüm hatta vücudum çıplak bir ten e değiyordu sanırım bu kişi Aras Di sağ elim göğüsünde kalbinin tam üstünde duruyordu vücudu çok sıcaktı karın kasları gözlerime ilişince bir an yanlış mı gördüm diye düşünmedin değil o kadar güzel duruyorlardıkı resmen bana dokun diyordu içimde oluşan hisse engel olmadım elim yavaşça karınının oraya doğru kaydı yuh bu sertlik ne bu kasların içerisine taş doldurmuş olmalı Aras boğazını temizleyince hızla elimi geri çekip yatakta oturur pozisyona geldim Aras uyanıkmıydı yoksa atın beni denizlere kafamı saate çevirdim ve geri Aras a baktım
Simay Kılıç:Saat yedi olmuş neden uyandırmadın?
Aras Çevik:Rahat görünüyorsun ve gece geç uyumuştun.
Aras a sinirli bakışlar atarken Aras ın odasının kapısı tıklandı içeriye endişeli bir şekilde Uraz abi girdi.
Uraz Çevik:Aras çabuk kalk Simay yo-,Simay?
Şok içerisindeyim hayatımda ilk defa utandım şu an ne diyeceğimide bilmiyorum ki.
Simay Kılıç:U-uraz abi
Uraz Çevik:Abingil seni arıyorlar bulamadılar bende belki Aras biliyordur diye gelmiştim neyseki buradasın bir şey olmamış ama abingil çok endişelendiler aşağıya insek iyi olucak.
Yataktan hızlıca kalkıp merdivenleri inip salona ilerledim arkamdan da Uraz abi ve Aras bey geliyordu derin derin nefes alıp veriyordum üstümde Aras ın t-shirt ü vardı mükemmel salona girdiğimde Emre abim konuşmaya başladı.
Emre Kılıç:Simay neredesin sen?, Hilal yengen odana geldi ama yoktun!
Simay Kılıç:Abi herşeyi anlatacağım
Ertuğ Kılıç:Anlat abicim ama böyle ortadan kaybolmak yok!
Nasıl söyleyecektim ne tepki verirlerdi acaba yalan söylemekten nefret ederim iş başa düştü doğruyu bilmeleri gerekiyor hem ne olabilirki.
Simay Kılıç:Ben geceleri siz uyuyunca gizlice kafes dövüşüne gidip dövüşüyorum dün de Emre abim Aras ile beni birbirimize emanet edince Aras ile birlikte gittik dönüşürken darbe aldım orda son hatırladığım şey Arş bana doğru koşuyordu Gözümü açtığımda odamdaydım sonra birşeyler oldu işte ben Aras ın yanına gittim öyle.
Herkes çok şaşırmıştı ever Aras da dahil hepsi bana yok artık der gibi bakıyorlar dı
Simay Kılıç:Neyse ben odama gidip üstümü değiştireyim.
Arkamı dönüp merdivenleri çıkmaya başladım odama girince dolabımın yanına gittim sıra Aras odama girdi üst kısmı hâlâ çıplaktı Gözümü alamıyordum.
Simay Kılıç:Ne oldu niye geldin YAN ODADAKİ?
Aras Çevik:Az önce yaptığının farkındasın değil mi
Simay Kılıç:Tabikide,Şimdi odamdan çıkarsan üstümü değiştiricem.
Hiç bir şey söylemeden odadan çıkıp gitti Aras ın bu halleri beni üzmeye başlamıştı dolabıma geri dönüp üstümü değiştirdim odamdan çıktım aşağıya indim Aras koltukta oturuyordu Anıl yanımıza gelip
Anıl:Aras bey Simay hanım Emre ve Uraz bey toplantı odasında sizleri çağırıyorlar
Diyip gitti Aras ile gözlerimiz kesişmişti toplantı yaptığımız odaya doğru ilerledim Aras da arkamdan geliyordu kapıyı açtığımda ikimizde içeriye girdik
Emre Kılıç:Oturun!
Uraz Çevik:Oturun!
Aras ile yan yana koyulan sandalyelere oturduk.
Emre Kılıç:Ah Simay ben seninle ne yapacağım,dövüşün kayıtlarını buldum iyi dönüşmüşsün ama dikkat in çok dağınık ,Aras oğlum kafesin kapısının kolunu indirince açılıyor niye kırıyorsun evet konuşun.
Aras ile birbirimize baktık derin bir nefes aldım ve Aras konuşmaya başladı.
Aras Çevik:Emre abi sen bizi birbirimize emanet ettiğin için Simayı da öyle kanlar içinde yere yatınca kapıyı açmakla uğraşamazdım bende kırdım.
Emre ve Uraz abim kahkaha ayarlarken bende ne oluyor be der gibi bakıyordum Emre abim bir anda ciddileşip bana döndü yutkunup konuşmaya başladım.
Simay Kılıç:Abicim Aras geldiği için oldu yoksa öyle olmuyordu heyecanlandım o kadar.
Tekrar güldüler niye gülüyorlardı tamam gülmek iyi bir şey ama bunlar neye gülüyorlar gülecek ne var yani gelmelerine sinir olmuştum ayağıya kalktım daha fazla duramazdın gülmeleri aşırı sinirimi bozuyordu.
Simay Kılıç:Size iyi gülmeler.
El sallayıp sandalyeyi geriye ittim Aras da ayaklandı birlikte odadan çıktıkb biz çıkar çıkmaz konuşmaya başladılar ben dururmuyum asla kulağımı kapıya yaslayıp dinlemeye başladım birden kıkırdama sesi geldi başımı çevirdiğimde Aras a elim ile sus işareti yaptım Aras da sessizce
Aras Çevik:Pardon,Ne diyorlar?
Simay Kılıç:Susda dinleyim.
Abimgili dinlemeye çalıştım.
Emre Kılıç:Uraz bunlar birbirlerine aşık şuan olmasa bile ileri zamanda kesin olurlar.
Uraz Çevik:Evet sana katılıyorum,hemde kesinlikle Aras daha önce hiç böyle davranmıyordu.
Duyduğum şeyin şoku ile birlikte
Simay Kılıç:Yuh!
Aras Çevik:Ne oldu?,Ne söylediler?
Hiç bir şey söylemeden yürümeye başladım Aras kolumdan tutup beni durdurdu.
Aras Çevik:Simay kötü bir şey mi söylediler?
Simay Kılıç:Hayır,Alakası bile yok
Aras Çevik:Söyle o zaman
Simay Kılıç:Gereksiz bir şey!
Sinirle tutuğu kolumu çekip odama doğru yürümeye başladım odama girip düşüncelerimle şavaşmaya çalışıyordum ama bu pek işe yaramıyordu eğer birisine çok fazla bağlanırsam bunu kullanırlardı ve bu benim zayıf noktam olur ve bunu kesin kullanırlar dı sinirden gözlerim dolmaya başlamıştı ne oluyor bana kafayı yiyeceğim yatağa oturduğumda Aras odaya girdi
Aras Çevik:Simay!,Neden ağlıyorsun?
Simay Kılıç:Aras senin ile tartışmak istemiyorum lütfen odamdan çıkarmısın!
Aras Çevik:Bende seni böyle bırakıp gidecektim demi
Simay Kılıç: Bırak Aras!,Sanene benden ya!
Aras Çevik:Ağladığına göre kötü bir şey söylediler.
Simay Kılıç: Belki iyi belki kötü çık artık odamdan ya çık!
Gözümden düşen yaşlar çoğalmaya başlamıştı sinirle fazla bağırmış olabilirim Aras gözümün içine bakıp.
Aras Çevik:Pekala çıkıyorum her hangi bir şey olursa arıyorsun tamam mı.
Hiç bir şey söylemedim Arad da odadan çıktı Aras a bağırdığım için kendimi suçlu hissediyorum işin garibi kendimi ilk defa suçlu hissediyorum içimdeki suçluluk hissi ile hızla odamdan çıkıp Merdivenlerden inmeye başladım noluyor bana gözüm dolmaya başlamıştı evden çıkıp garaja girip R25 ime bindim telefonumu sessize alıp evden uzaklaştım merkeze gelip bir markete girdim atıştırmalık şeyler alıp merkezden uzakta yol bitimine yakın sola dönünce küçük bir dublex ev vardı Burası benimdi uzaktan kumanda ile giriş kapısını açıp garajıma motorumu park edip evime girdim kapıları kilitlemeyide unutmadım aldıklarımı mutfağa yerleştirip salondaki L koltuğuna uzanıp televizyonu açtım ve film izlemeye karar verdim izlemeden geri kapattım kafamda oluşan düşünceler bir saniye susmuyorlardı Emre abimin söylediği aklıma geldikçe istemsizce sırıttım ne oluyor bana Aras a söylediğim şeyler kafamda yankılanıyordu gözlerimden akan yaşlara engel olamadım anlık sinirle fazla bağırmıştım bu ben değildim telefonumu elime aldığımda herkes evet herkes beni aramıştı hepsi en az otuz kez aramıştı aralarında en fazla arayan kişi Aras dı
/BÖLÜM SONU/
🌕
___________________________________________
Ins:arsifermaniofficial
Tiktok:ar_si.fermani
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AR-Sİ FERMANI
Teen FictionOlmuş olan ile olacak arasındaki fark ne? Ya olacak olan olmuş şey'in devamında getireceği sonuçlar ise. Karşımıza çıkacak olan sonuçları iyi veya kötü olduğunu nerden bilebilirdik ki? Zaman geçtikçe gerçekler açığa çıkarmıydı? Acı ama gerçek,Evet ç...
