realize | ryan'seb

sign

Sebastian herkesten önce tesise gelmis ryan'in gelmesini bekliyordu. Bu saatte gelmezdi evet ama sebastian her ihtimali göz önünde bulunduruyordu. Sevgilisine veda edemeden ayrılmak istemiyordu. Kafası çok karışıktı sebastian'ın ama daha fazla düşünmek istemiyordu. Düşündükçe gözleri doluyordu sebastian'in. Ve göz yaşlarını tutmak onun için zordu

Bir süre daha bekledikten sonra diğer oyuncular da gelmişti. Sebastian ayak üstü hepsine selam verdikten sonra tekrar köşesine oturmuş camdan dışarıya bakıyordu. Ryan'in geldiğini gördüğün an dışarı koşacaktı o kesindi

Bir yandan da telefonunu kontrol ediyordu sebastian. Belki bir şeyler yazmıştır ryan diye. Ama tam da tahmin ettiği gibi hiçbir mesaj yoktu. Derin bir iç çekti ve telefonunu kapatıp tekrardan yanına koydu.

"Sebastian,seninki geldi"

Ferdinin soyledigi sey ile sebastian'in kendine gelmesi bir olmuştu. Duyduğu şeyden sonra camdan dışarı baktı

Ve evet sevgilisi oradaydı. Menajeriyle birlikte içeri doğru geliyorlardi. Sebastian herkesten önce dışarı çıkmıştı. Ama bunun tam aksine ryan'in önce herkesle vedalasmasini beklemişti. Ona daha çok sarılmak,kokusunu içine çekmek istiyordu sebastian.

Ryan diğerleriyle vedalastiktan sonra onlar antrenman olduğu için sahaya gitmişti. Sadece ryan ve seb vardı şuan. Sebastian'in gözleri dolmus ryan'a bakıyordu. Ama ryan'in da ondan bi farkı yoktu.

"Ryan..."

Sebastian'in zar zor ağzından çıkardığı isme karşı ryan daha fazla beklemeden sarilmisti sebastian'a. Ryan da ayrılmak istemiyordu ondan. Ama artık bir şeyler doğru gitmiyordu. O da hissediyordu bunu. Korkuyordu. Kalırsa her şeyin daha kötü olacağından korkuyordu. Kariyerini salmisti artik. Tek isteği sebastian ile arasının iyi olmasıydı ryan'in.

"Gerçekten gidiyor musun...?

Sebastian'in hıçkırıklar eşliğinde sorduğu soruya karşı ryan konuşamadı. Sadece kafasını sallamakla yetindi. Canı acıyordu sevgilisini hıçkırıklar icinde ağlarken görünce. Çaresizdi ryan. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu.

"Özür dilerim seb. Ama olması gereken bu. Belki bu bize daha iyi gelir?"

Ryan da inanmıyordu dediklerine ama sevgilisinin sakinlesmesi gerekiyordu. Yoksa gidemeyecekti.

Bir süre daha birbirlerine sarılmış bir şekilde durdurlar. Sebastian biraz sakinlesmisti. Ama hala ryan'in gideceği aklına geldikçe ağlamak istiyordu.

Ve artık ryan'in gitme vakti gelmisti. Uçağa yetişmesi gerekiyordu. Sebastian'in saçlarından öptü ve gitmek için ayağa kalktı.

"Ryan,seni sevdiğimi ve her zaman da seveceğimi bil olur mu?"

Sebastian'in ağlamaklı sesiyle soyledigi şeye karşı ryan arkasını döndü ve gözleri kıpkırmızı olan sebastian'a baktı. Boğazı dugumlenmisti ryan'in konusamiyordu. Sadece kafa sallamakla yetinebildi ve arkasını dönüp gitti.

Bu saatten sonra ne olacağından ikiside bi haberdi. Sebastian kaderine teslim olmuş bir şekilde ağlayıp ferdinin tesellilerini dinliyordu. Ryan ise uçağa binmiş imzalar icin
italya'ya gidiyordu.

.
.
.

"Ryan bunları imzalaman gerekiyor"

Menajerinin dedigi şey ile ryan kendine gelmişti. Yapamiyordu,eli bir türlü o kalemi alıp imzalayamiyordu. Yaklaşık 2 saat önce gördükleri ona engel olmuştu. Sebastian'i o halde görmek mahvetmisti onu. Böyle olacağını o da tahmin edememisti

"Hayır"

"Ne"

"Imzalamayacağım"

"Ryan ne saçmalıyorsun sen"

"Uçak biletini hazırla,İstanbula donuyoruz"

----------
ilk bölüm 16
2. bolum 8 oy
oyle iste