HAYALLERİMİN BEDELİ

1.BÖLÜM

Güneş ışınlarının gözlerime vurmasıyla gözlerimi açtığım.Baş ucumdaki çalar saat gözlerime iliştiğinde tam zamanında kalktığıma şükredip,hızlı adımlarla banyoya girdim.
Elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım.
Odaya girip dolabın kapaklarını açtım hızlı hareket ederek üzerimdeki pijamalarımı çıkartıp askıdan hemen
siyah şortumu üzerinede beyaz yarım kol gömleğimi alıp üstüme geçirdim.

Aynanın karşısına geçip topuz yaptığım saçlarımı açtım öne doğru eğilerek saçlarıma saç kremi ile elimle şekilde vererek arkaya atıp omuzlarıma düşürdüm takı kutumun kapağını açıp içinden bilekligimi alıp taktım.
Ayağıma siyah taşlı sandaletlerimi giyip masamın üstünden çantamı aldım içine telefonu,cüzdanımı,dosyayı, ve gerekli bir kaç eşya da koyduktan sonra odamdan çıktım.

Koşar adımlarla merdivenlerden aşağıya indim ve direkt mutfağa ilerledim.Fatma sultan yine dalmış kahvaltıyı hazırlıyordu sinsice sırıtıp arkasından sarıldım.
Birden irkillince bende gülüp yanagını öptüm.
''günaydın fatma sultan'' benim oldugumu fark ettiğinde oda gülmeye başladı ''deli kız korkuttun beni'' diğer yanağından da öpüp geri çekildim.

''Sende alışamadın fatma sultan ne yapayım''
hazırladığı kahvaltılıklardan atıştırmaya başladım ''kızım ayakta yemek yeme sofrayı hazırladım otur" ''yok fatma sultan işim var benim'' deyip bir salatalık ağzıma atıp yemeye başladım.

''Ne işin var bu erken saatte asel'' kafamı kaldırdığımda annem kapıda durmuş bana bakıyordu
''anne arkadaşlarımla beraber takılacağız''dedim.

''Kahvaltıya emre ve ailesi gelecekler beraber kahvaltı yaptıktan sonra emre ile gezmezseniz gidebilirsin tabi''
bu söylediğiyle sinirlenmeye başlamıştım ''izin aldığımı hatırlamıyorum anne ayrıca kahvaltıyı ben olmadan da yapabilirsiniz'' çantamı masadan alıp kapıya dogru ilerlerken annem beni durdurmuştu ''elbette emre ve ailesi gelmeseydi yapardık ama bu kahvaltıya emre ve ailesi gelecek onlara saygısızlık olur'' dediğinde kendimi durduramamıştım ''saygısızlık falan değil benim bugün için planım vardı ayrıca onların gelecegini bile bilmiyordum''dedim bir hışımla

''Ne zaman öğrendiğin önemli değil kahvaltıda emre seni görmek isteyecektir sende onun istediği gibi o kahvaltı masasında olacaksın'' dediğinde beni umursamamazlığı canımı yakmıştı ''ne yani emre istediği için mi kahvaltıda olmam lazım'' dedim gözlerine bakarak annem bıkmış bir şekilde cevap verdi.

''Asel emre senin sözlün seni görmek istemesine karşı gelemezsin,onun sana karşı duygularına sende karşılık vermelisin'' sözünü bitirdiğinde gözümden yaş akmaması için kendimi sıktım ''onun bana olan duyguları umrumda değil ondan nefret ediyorum ve siz bunu bildiginiz halde emre ile beni sürekli yan yana getirmeye çalışıyorsunuz'' söylediklerimle biraz olsun rahatlamıştım.

'Asel emreye olan nefretini sevgiye dönüştürmen gerek ileride evleneceksiniz'' dediğinde sinirlerim tekrar beni ele geçirmişti daha fazla tartışmak istemiyordum ''kahvaltıya kalmayacağım ne sizin düşünceniz ne de onların düşüncesi umrumda değil sen misafirlerine onları mennun etmek için bir yalan bulursun anne'' dedim igneleyerek