Don't mess with the Mafia otherwise....

Κεφαλαιο 14

Amelia's pov

Οι εβδομάδες πέρασαν φτάνοντας στο σήμερα, την ημέρα της εκδήλωσης.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και αφού ντυθηκα κατέβηκα κάτω. Εκεί τους είδα να κάθονται στην τραπεζαρία και να απολαμβάνουν το πρωινό τους.

Κατευθυνθηκα προς το μέρος τους και έκατσα.

Alf- Καλημέρα γλυκιά μου! Ελπίζω να κοιμήθηκες καλά. Είναι μεγάλη μέρα σήμερα είπε κοιτώντας με.

Am- Όντως είναι είπα παίρνοντας το πιρούνι στα χέρια μου και ξεκινώντας να τρώω.

Alf- Άγχος ρωτάει σαν να με διάβασε.

Am- Λίγο. Θέλω να πάνε όλα καλά, διότι έχω δουλέψει πολύ σκληρά πάνω σε αυτό είπα παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.

Ο Alfonso μου έπιασε το χέρι σαν να μου λέει ότι όλα θα πάνε καλά και συνεχίσαμε το πρωινό μας, μέχρι που χτύπησε η πόρτα. Μία κυρία από το προσωπικό πήγε να ανοίξει.

Al- Πως είναι το κορίτσι μου σήμερα ρώτησε, αφού μπήκε μέσα, κατευθυνόμενος προς το μέρος μου.

Am- Όπως είναι πάντα πριν ένα μεγάλο event είπα.

Al- Θα τα πας περίφημα όπως πάντα λέει και με αγκαλιάζει.Τώρα που είναι τα χαρτιά με τα οποία χρειάζεσαι βοήθεια ρώτησε και σχεδόν το είχα ξεχάσει.

Am- Τα έχω αφήσει πάνω. Κάθισε και επιστρέφω του είπα και έφυγα να πάω να τα φέρω, ενώ ο Alex έκατσε στο τραπέζι καλημεριζοντας τον Matteo και τον Alfonso.

Οι υπόλοιποι δεν ήρθαν σήμερα για πρωινό καθώς όλοι τους είχαν δουλειές. Οπότε ήμασταν μόνο οι τέσσερις μας.

Matteo's pov

Ήρθε και έκατσε μαζί μας για πρωινό. Σήμερα είναι η εκδήλωση, την οποία ετοιμάζει από τότε που ήρθε, φαίνεται ασυνήθιστα αγχωμενη καθώς σκαλίζει νευρικά τα νύχια της.

Μπορώ να πω ότι είναι χαριτωμένη όταν αγχώνεται. Ακούγεται το κουδούνι της πόρτας και η Maria από το προσωπικό πάει να ανοίξει.

Al- Πως είναι το κορίτσι μου σήμερα ακούγεται η φωνή του Alex όταν η πόρτα ανοίγει.

Για μια στιγμή το κορίτσι του. Τα έχουν? Αποκλείεται. Τέλος πάντων εμένα τι με νοιάζει. Ας είναι με όποιον θέλει.

Οι σκέψεις μου διακόπτονται καθώς την βλέπω να ανεβαίνει τη σκάλα και στη συνέχεια βλέποντας τον Alex να κάθεται στο τραπέζι μαζί μας.

Al- Καλημέρα κύριε Dante είπε απευθυνόμενος στον Alfonso. Μπορώ να σας κάνω μια ερώτηση?

Alf- Καλημέρα και σένα Alex! Ερώτηση σχετικά με τι ρώτησε αφήνοντας κάτω την κούπα του.

Al- Σχετικά με την Lia, έχετε παρατηρήσει τίποτα περίεργο στη συμπεριφορά της ρώτησε με μια έκφραση ανησυχίας ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του.

Alf- Η αλήθεια είναι πως όχι αλλά γιατί ρωτάς υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να ανησυχώ ρωτάει.

Al- Δεν είμαι πολύ σίγουρος μπορεί να είναι απλά η ιδέα μου. Βέβαια θα την έχω από κοντά για παν ενδεχόμενο.

Ο Alfonso του εγνεψε και συνέχισε τον καφέ του. Ύστερα από μερικά λεπτά σηκώθηκε και μείναμε εγώ και εκείνος.

Περίεργη συμπεριφορά. Τι λέει? Λες να συμβαίνει κάτι και να μην το έχουμε πάρει χαμπάρι...

Έλεγα από μέσα μου μέχρι που η εικόνα της να πλησιάζει με διέκοψε.

Am- Λοιπόν έχω αυτά τα χαρτιά με τους προϋπολογισμούς είπε ακουμπώντας τα πάνω στο τραπέζι μπροστά του. Κάπου υπάρχει λάθος, αλλά δεν μπορώ να το εντοπίσω συνέχισε στερεονοντας τα γυαλιά της.

Al- Είσαι πολύ σέξυ με τα γυαλιά το ξέρεις της είπε κοιτώντας την με ένα χαμόγελο. Εκείνη γέλασε.

Μπορώ να πω ότι είχε δίκιο. Είναι όντως πολύ σέξυ με τα γυαλιά, αλλά όχι για τα δόντια του.

Am- Alex μου έχεις έρθει για να με βοηθήσεις οπότε συγκεντρώσου του είπε και γύρισε το κεφάλι του με το δάχτυλο της προς τα χαρτιά.

Ένα πνεύμα υπερηφάνειας με περιελουσε μέχρι που το τηλέφωνο μου άρχισε να χτυπάει. Εκείνη γύρισε να με κοιτάξει και εγώ βγάζοντας το από την τσέπη μου απομακρύνθηκα βγαίνοντας έξω.