Don't mess with the Mafia otherwise....

Κεφάλαιο 18

Matteo's pov

Κάθομαι στο γραφείο μου σε ένα από τα μπαρ που έχω στην κατοχή μου και πίνω το τρίτο ή το τέταρτο ποτό, αλλά γαμωτο νιώθω σαν να είναι το πρώτο.

Πίνω προσπαθώντας να βγάλω από το μυαλό μου το γαμημενο αγγελικό πρόσωπο της, αλλά διάολε από την ημέρα που την χαζευα να κοιμάται στο κρεβάτι μου είναι απελπιστικά δύσκολο να την ξεχάσω.

Έδειχνε σαν να ανήκε εκεί. Στο κρεβάτι μου. Δίπλα μου φορώντας τα γαμημενα ρούχα μου...

Τις δύο μέρες που ακολούθησαν μετά την εκδήλωση είχα καταφέρει να την αποφύγω.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την έκφραση της όταν είδε την ξανθιά κοπέλα να κάθεται πάνω μου μισοντυμένη. Σίγουρα θα της πέρασε από το μυαλό ότι την γάμησα. Αυτό που δεν ξέρει είναι όση ώρα ήμουν μαζί της σκεφτόμουν εκείνη...

Με φιλούσα και αναρωτιομουν τι γεύση να είχαν τα υπέροχα σαρκώδη χείλη της, με άγγιζε και φανταζομουν ότι το έκανε εκείνη, ήμουν μέσα της και φανταζομουν ότι ήταν εκείνη...

Γαμωτο

Θέλοντας να βγω από αυτές τις σκέψεις βγάζω το τηλέφωνο μου από την τσέπη όπου το είχα όλη μέρα απενεργοποιημένο.

Το πρώτο πράγμα που βλέπω με το που φωτίζεται η οθόνη είναι πολλές κλήσεις από την Isa, τον Leo και τον Alfonso.

Τι σκατα έγινε το έκλεισα μόνο μερικές ώρες...

Χωρίς δεύτερη σκέψη πάτησα πάνω στο όνομα του Alfonso και άρχισε να καλεί καθώς το τοποθέτησα στο αυτί μου.

Alf- Που στο διάολο είσαι και γιατί είναι το γαμημενο τηλέφωνο σου κλειστό φώναξε έξαλλος καθώς σήκωσε το τηλέφωνο του.

Mat-  Ήμουν σε μια δουλειά, το είχα κλειστό και ξέχασα να το ενεργοποιήσω αλλά όπως και να έχει γιατί είσαι τόσο εκνευρισμένος ρώτησα προσπαθώντας να κρατηθώ ψύχραιμος καθώς το να του φωνάξω θα δημιουργήσει μόνο προβλήματα.

Alf-  Απήγαγαν την Amelia είπε και ένιωσα τον αέρα να μειώνεται στον χώρο.

Μόνο μία ερώτηση μου ήρθε στο μυαλό...

Mat-  Ποιος?

Όταν δεν ανταποκρίθηκε ήξερα την απάντηση.

Οι Ισπανοί αυτοί οι γαμημενοι ήξερα ότι ήθελαν να μας εκδικηθούν και συγκεκριμένα τον Alfonso που τους πρόδωσε για να προστατεύσει την οικογένεια του. Έτσι ήμασταν πολύ προσεκτικοί παρόλο που εκείνοι δεν έδειχναν να ενδιαφέρονται να κάνουν κάποια κίνηση. Φαίνεται ότι περίμεναν...

Τωρα όμως την πήραν και θα φροντίσω να τους κάνω να μετανιώσουν την ημέρα που γεννήθηκαν...

Χωρίς άλλη καθυστέρηση σηκώθηκα, πήρα το σακάκι μου το οποίο είχα κρεμασμένο στην πλάτη της καρέκλας μου και έφυγα.

[...]

Λίγη ώρα αργότερα ήμουν έξω από την εξώπορτα του σπιτιού. Μπήκα μέσα και τους παρατήρησα όλους μαζεμένους στο σαλόνι μπροστά από ένα λάπτοπ.

Καθώς πλησίαζα είδα τον Alfonso καθισμένο στην πολυθρόνα κοντά στο τζάκι να γέρνει το κεφάλι πάνω στο χέρι του. Φαίνεται εξαντλημένος.

Πλησίασα περισσότερο και στάθηκα μπροστά από το λάπτοπ και η εικόνα που αντίκρισα με έκανε να σφίξω τα χέρια μου σε γροθιές.

Η φωτογραφία έδειχνε την Amelia στο έδαφος δεμένη με χειροπέδες σαν κρατούμενος και μια λίμνη αίματος γύρω της.

Θα το μετανιώσουν...
Την άγγιξαν και θα πληρώσουν...
Κανείς δεν αγγίζει ότι είναι δικό μου και βγαίνει ζωντανός...