Brother-in-Law, I'm Pregnant!

Bölüm7

 "Ben hiçbir şey istemiyorum, sadece Zi Ye'nin ikinci kattaki odalardan birine taşınmasına izin vermenizi istiyorum, onun malzeme odasında uyumasına izin vermeyin.

Malzeme odası küçük ve karanlık, havalandırma çok zayıf. Orada yaşamaya devam ederse eninde sonunda hastalanacak." Han ZiChen her zaman umduğu şeyi ortaya koyma fırsatını değerlendirdi. İkinci katta bir sürü boş yatak odası varken ebeveynleri Han ZiYe'yi çamaşır odasında yaşamaya zorlayarak gerçekten çok ileri gitmişlerdi. Kendisine çok sevgiyle davranıldığı, onu gözbebeği olarak gördüğü için olmasaydı, elbette onlardan nefret edecekti.

Han çifti, kızlarının bunu isteyeceğini hiç beklemiyordu, iki çift göz kesişti, ardından öfkeyle sessiz kalan oğullarına baktılar. Oğullarının muhtemelen çamaşır odasında yaşadığı için kızlarına şikayette bulunduğunu ve kızlarına odasını değiştirmelerini istemesi için yalvardığını düşündüler. Bozuk çocuk doyumsuz, onu terk etmediler, yıllarca tuttular, güzel yedirdiler, giydirdiler, aynı zamanda okula da gönderdiler, bu oğul hem nankör hem de seçmeye cesaret ediyor.

(Ç/N: Onun için üzülüyorum)

"Anne, baba, neden cevap vermiyorsunuz? İsteğim bu kadar basit ama siz aynı fikirde değilsiniz, beni hiç sevmiyorsunuz. Annem ve babam beni sevmiyorsa erkek arkadaşımı ailemle nasıl tanıştırabilirim?" Ebeveynlerinin cevap vermediğini gören Han ZiChen dudaklarını büzdü.

"....Eh, söz veriyoruz. Bu cumartesi Usta Qi'yi akşam yemeğine davet et ve onu bizimle tanıştır." Han çifti birbirlerine baktılar ve üstü kapalı bir anlayışla birlikte söylediler.

"Sorun değil, teşekkür ederim anne, baba." Han ZiChen gülümsedi, ebeveynlerinin yanaklarını öptü ve erkek kardeşine döndü: "Xiao Ye, bundan sonra artık çamaşır odasında uyumana gerek yok. Anneme ve babama hemen teşekkür et."

"Teşekkür ederim kardeşim ama yine de odamda yaşamak istiyorum. Ben zaten doydum, o yüzden önce ben geri döneceğim." Han ZiYe yavaşça başını salladı ve fısıldadı. Kız kardeşinin tepkisini beklemeden ayağa kalktı ve gitti. Kendisine yatak odası vermek istediği için kız kardeşine minnettardı ama ebeveynlerinin acımasız bakışlarını fark etmişti ve belli ki kendisi bir yatak odasında yaşayacağı için çok mutsuzdular. Eğer yatak odasında yaşamayı kabul ederse ebeveynlerin ona karşı muamelesi kesinlikle daha da kötüleşecektir.

"Sevgili kızım, Han ZiYe'ye bak, insanları kızdırmak konusunda gerçekten bir yeteneği var. Ona her zaman yardım ediyorsun ama o senin sevgini bile kabul etmiyor! Onu akşam yemeğine çağırma nezaketini gösterdin ama o, pilavının yarısını bile bitirmiyor, sadece yarısını yiyor ve tabaklarını da yanında taşımıyor." "Yemeğimizin yemeye değmediğini açıkça hissetti. Bir dahaki sefere onu asla yemeğe çağırma." Anne Han hemen oğlunu utandırma fırsatını yakalayarak azarlamaya başladı.

Han ZiYe henüz yemek odasından bile çıkmamıştı, bu yüzden annesinin sözlerini net bir şekilde duyduğu belliydi ama umursamadı. Kız kardeşi onu tanıyordu ve yatak odasına taşınma konusundaki isteksizliğinin ardındaki nedenleri kız kardeşinin anlayacağına inanıyordu; neden sadece yarım kase pirinç yediğini ve yemeği yanında getirmediğini, kız kardeşi anlayacaktır. Küçük yaşlardan itibaren ebeveynleri onu beslemeyi reddediyor, yiyecek taşımasına bile izin vermiyordu. Bütün pirinç ve sebzeler kız kardeşine verilecek, bu yüzden büyüdüğünde sadece az miktarda yemek yeme alışkanlığını geliştirdi, bu değişemedi.

Han ZiChen, annesinin sözlerini çürütmek için ağzını açmak istedi ama babasının küfürleri karşısında mağlup oldu: "Onun bu kadar şanssız bir kurt olduğunu biliyordum. O zamanlar onu attığımız zaman geri getirmemeliydik."

Babanın konuştuğunu duyan Han ZiYe, kayıtsız bir yüzle hızla yemek odasından çıktı. Dışarı çıktığında nihayet alaycı bir ifade sergiledi. Doğdukları gün, ebeveynleri onun vücudunun kusurlu olduğunu keşfettiler ve acımasızca onu atmaya karar verdiler. Ancak, gezgin bir Taocu rahiple karşılaştılar ve onlara onu atmamalarını tavsiye ettiler, aksi takdirde aileleri beklenmedik bir felaketle karşılaşacak ve bebek büyüdüğünde zengin ve onurlu olacak. Batıl inançlı ebeveynler onu uzun süre tartışarak isteksizce eve geri götürdüler.

Ancak ailesi ona her zaman kötü davranmış, onu gözlerine batan bir şey, etlerindeki bir diken olarak görmüştü. Okula gönderildiklerinde, onun öğreniminin ortalama düzeyde olduğunu ve hiçbir zaman başarılarla büyümeyeceğini öğrendiler. Ne büyük ve varlıklı çocuğu, o Taocu rahip tarafından aldatıldıklarını hissediyorlardı. Onu tekrar dışarı atmak istediler ama kız kardeşi diz çöküp ağlayarak yalvardı. Durumunu daha da kötüleştirerek onu gitmeye zorlamaya çalıştılar: Ona asla harçlık vermediler, ona hiçbir şey almadılar, hatta kıyafet ya da ayakkabı bile almadılar, giydiği her şey eski elbiseler ve eski ayakkabılardı. İlkokuldan sonra, fabrikalarında çalışabilmesi için onu okuldan almak istemişlerdi; neyse ki, kız kardeşi tekrar diz çöküp dilendi ve isteksizce onun eğitimine devam etmesine izin verdiler.

Han ZiYe kız kardeşine gerçekten minnettardı; Ona çok iyi davranarak büyüdü, ona her zaman harçlık veriyor, onunla yemek yiyor ve oynuyordu. Anne-babası ona bir bilgisayar aldığında, kız kardeşi çaresizce ona bir tane daha almaları için onlara tekrar yalvardı. Ebeveynleri hiçbir şey yapamadıklarından ikinci el bir bilgisayar aldılar. Yani anne babasından ve onların evinden nefret etmesine rağmen, kız kardeşi yüzünden, evlerinden ayrılmak istese de ortaokula kadar orada kaldı.

"Baba, anne, lütfen Zi Ye'ye bunu söylemeyin, ne olursa olsun, Han ZiYe hâlâ sizin oğlunuz, ona daha iyi davranmalısınız!" Han ZiChen çaresizce ebeveynlerine yalvardı, eğer ebeveynleri ona iyi davranmasaydı, Han ZiYe'ye nasıl davrandıkları konusunda onlara çoktan kızmıştı. Yani ne olursa olsun onlara kızamaz.

Han çifti sessizdi. Onların kalplerinde Han ZiChen onların tek çocuğuydu, diğeri ise sadece fazladan bir yüktü, fazlasıyla baş belasıydı. Kızlarına karşı iyi davrandılar ve kızları, Qi XinLei gibi güçlü genç iş adamını onun ailesiyle evlenerek bulabildiği için, sıradan insanların deneyimleyemeyeceği hayal edilemez bir zenginliğin tadını çıkarabileceklerdi. Ama oğulları?

Oğulları deforme olmuş bir vücuda sahipti, sadece Han Ailesi adını aktaramayacak, aynı zamanda evlenecek birini de bulamayacak, bir ömür boyu ebeveynleri ile birlikte büyüyecek. Oğullarının notları iyi değildi, üniversiteye gitmek sorundu ve toplumun bir parçası olduğunda kesinlikle iş bulamayacaktı. Parlak bir geleceği olamaz ve atalarına şeref getiremeyecektir. Bu kadar israf olan biri için onu tutacak kadar nazik davrandılar bile.

Ancak bu sözleri kızlarına asla söyleyemezler çünkü kızları mutlaka kızacaktır. İkiz oldukları için kızlarına ne söylerlerse söylesinler, kızlarını ne kadar ikna etseler de, oğulları hakkında kötü konuşsalar da dinlemiyor, kardeşine karşı hep umutsuzca iyi davranıyor, onları sonsuz endişeye sürüklüyordu.

Keşke kızımız bir an önce uyansa, kardeşinden nefret etmeye başlasa, ondan uzak dursa da endişelenmemize gerek kalmasa...

✩✩✩