Rüya

7. Bölüm

Sınıfa tekrar döndüğümde yüzümdeki ifadeyi silmiştim. Dora beni arada bakışlarıyla kontrol ediyordu. Ona karşı bir şeyler hissetmemek imkansızdı ama hem arkadaştık hem de söylediğine göre kadınlardan hoşlanmıyordu. Bir yandan da çok kısa süredir tanışıyorduk ve benim şu an hayatıma böyle duygusallıklar sokma lüksüm yoktu. Bu durum beni üzüyor muydu? Galiba evet...

Kafamı Dora'dan yana çevirdiğimde yüzüne bir süre baktım. Bakışları bana döndüğünde gözlerimiz buluştu. "Bir şey mi oldu?" dediğinde bir süre daha susarak ona baktım, o da susarak bana eşlik etti. Kafamı sağa solla salladım. "Hayır, bir şey olmadı. Dalmışım." dediğimde gülümseyerek önüne döndü.

Acaba kendi içimde düşündüklerimi anlıyor muydu? Bakışlarımı kısa bir süre daha yüzünde oyalama fırsatı yakalamıştım. O kadar eşsizdi ki... Daha önce birine bakarken içimde mutluluk uyanacağına ihtimal vermezdim. Her şeyden çabuk sıkılan ben ilk kez yaptığım bir şeyi sıkılmadan yapıyordum.

Çok geçmeden aklıma gelen hayatımın gerçekleri ile bu güzel düşünceleri karamsarlığa boğdum. Ders matematikti ve herkes yine dikkatle dinliyordu. Ben neden böyleyim diye sorgulamaktan başka bir şey düşünemeyecek hale gelmek üzereydim.

"Hazal akşam bizimle gelmek ister misin?"arkamdan gelen kısık sesi işitmemle arkamı döndüm. Eva bana tatlı tatlı bakıyordu. Bakışına karşılık düşüncelerimden sıyrılıp durgun ifademi gizlemeye çalışan bir gülümseme takındım.

"Nereye?"

"Yeni bir kafe açılmış ve farklı bir teması var. Onu deneyelim diyoruz. Hem başka arkadaşlarımız da gelecek onlarla da tanışırsın."

"Anladım. Teklifin için teşekkür ederim ama gelebileceğimi sanmıyorum." dedim yüzümdeki ifadeyi düşürmemeye çalışarak. Dora bana doğru dönerek güzel gözlerini benim gözlerimle buluşturdu.

"Özel bir sebebi yoksa neden gelmiyorsun?" dediğinde istemsizce yutkundum.

"Şey ya. Biraz hasta gibiyim ve modum pek yok. Dinlensem daha iyi olacak."

Dora kafasını sallayarak beni gelmeye zorlamadan önüne doğru döndü.
Kısık bir sesle "Anladım." diyerek tahtadakileri yazmaya koyuldu.

Eva ve Eren önce birbirlerine sonra bana baktıktan sonra Eva konuşmaya başlayarak iyi hissedersem Dora'ya yazabileceğimi ve onlara katılabileceğimi söylediğinde teşekkür ederek önüme döndüm.

Çantamdan eskiz defterimi çıkararak bir şeyler çizmeye başladım. Normalde mimari şeyler dışında hiçbir şey çizmekten keyif almıyorum ama o an nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde ormanlığın arasında kendine has bir güzelliği olan şelale çizmeye başlamıştım. Eskiz defterimde rastlanması imkansız bir durum oluyordu bu.

Okuldan Dora ve diğerlerine veda ederek çıkmıştım. Kulaklıklarımı takmış ve otobüs durağında otobüsün gelmesini bekliyordum. Normalde arabayla gelirdim ama bu kabuslar aklımı çok meşgul ettiğinden ne kendi canımı ne de başkasının canını tehlikeye atmak niyetinde değildim. Bu yüzden de okula beni bir süreliğine abim bırakıyordu ve o işte olduğu için otobüs ile geri dönüyordum.

Etrafı incelemekten bir bakıma keyif alıyordum. Başka hayatların ve her birinin uğraştığı bir sürü şeyin olması gerçeği her zaman beni düşündürüyordu.

Önümde duran arabayla bakışlarımı içerisindeki insanlara çevirdim. Eren şöför koltuğundaydı. Yanında Eva ve arka koltukta da camdan bana bakan Dora oturuyordu. Eva'nın bana seslendiğini anladığımda kulaklığımı çıkararak elime
aldım ve arabaya doğru yaklaştım.

Bakışlarım istemsizce Dora'ya kaydığında suratında mutsuzluğunu açıkça belli eden bir ifade vardı. Kafamı tekrar Eva'ya çevirdim.

"Biz gidiyoruz ve istersen seni de bırakabiliriz?"

Bu seferde reddetmek istemedim çünkü oldukça kaba gözükecektim. Aynı zamanda çok da yorgunum ve otobüs kalabalığı ile uğraşmadan rahatça gitmek daha iyi olurdu. Aracın içine bakmak için biraz daha eğildim ve bakışlarımı Eren'e çevirdim. Ardından tekrar sırayla herkese hızlı bir bakış attım.

"Sizin için sorun olmayacaksa olabilir."

Eva sevinçle gülerek ellerini çırptı.
"Atla, hadi."

Dora'nın oturduğu kapıyı açmak istemediğimden diğer tarafa dolaşarak kapıyı açarak araca bindim. Çantamı çıkartıp ayaklarımın arasına koydum. Eren'e evimin konumunu anlattıktan ve anladığına emin olduktan sonra arkama yaslanarak nefes verdim. Bakışlarımı Dora'ya çevirdiğimde dışarıyı izlediğini gördüm. Hafifçe elimi kaldırarak kolunu baş parmağımla ittirdim.

Bakışlarını bana döndürdüğünde heyecanlanmıştım. Radyo da çalan şarkıyla kafam biraz daha dağılıyordu. Dora'ya yaklaşarak kısık bir sesle
"İyi misin?" dediğimde bir süre sessizce bana baktı.

Kafasını yukarı aşağı sallayarak onayladı ama öyle olmadığını şimdi daha net anlamıştım.

"Ben mi bir şey yaptım?" dedim kısık sesli tonla devam ederken.

Anlamsız bakışlarla bana bakmaya devam ediyordu. Ne düşündüğünü yüz mimiklerinden ve genel ifadelerinden anlayamıyordum.

"Konuşmak ister misin Dora?"

Kafasını sağa solla sallayarak camdan dışarıya döndü. Bir süre bu sessizlikle yola devam ettikten sonra Eva ve Eren ile biraz sohbet ettim. Aslında oldukça eğlenceli ve keyifli vakit geçirmiştim.

Araba sitenin önüne yaklaştığında Eren arabayı yavaşça park etti. İnme vaktim geldiğinde Dora ile vakit geçirmek istediğimi fark ettim. Bu halinin neden olduğunu öğrenmek ve bir an önce düzeltmek istiyordum. Ne kadar yapmamam gereken bir şey olsa da...

"Akşam ki planınız için ettiğiniz davet hala geçerli mi?"

Eva ve Eren gülümseyerek bu durumu onayladığında bakışlarımı Dora'ya çevirdim ve yarı şaşkın bir ifadeyle bana bakınıyordu. Gülümseyerek veda ettim ve eve girdiğimde hazırlanmaya başlamadan önce bir kaç saat uyumak istediğim için kendimi koltuğa bıraktım ve üzerime bir örtü aldım.

Annem ve abim bugün geç geleceği için onlarla olan aile grubuna mesaj atarak durumu paylaşmam gerektiğini fark ettim.

Aile Grubu

Hazal: Pişt. Akşam arkadaşlarımla dışarı çıkmayı düşünüyorum. Ne diyorsunuz? Sorun olur mu?

Annem: Uzun zaman sonra   arkadaşlarınla çıkıyorsun. Senin adına çok sevindim kızım!! Geç kalmamaya dikkat et. 🥰 Ve bu arkadaşlarını hiç anlatmadın, bu konuyu da konuşacağız.

Abim 💵: Evet, konuşacağız. Eğer dönemezsen beni ara seni eve bırakabilirim. Geç kalma ve kurallarımızı unutma abiciğim.

Hazal: Tamamdır. Anlaşıldı 🫡

Annem ~ görüldü 15.48
Abim ~ görüldü 16.17