BÖLÜM 4:İTİRAF

99 9 0
                                    


Asena Atalar'dan

Hastaneye gelmiştik ama ne gelmek! Gece nerde kaldığımı bile bilmiyordum sadece yanımda Arslan'ın olduğunu hatırlıyorum. O beni kucağında taşırken ben hala uyuyordum. Daha doğrusu uyumaya çalışıyordum çünkü Arslan beyimiz söylenip duruyordu.

"Ya bir insan keyfine bu kadar düşkün olabilir mi? Geç kaldık senin yüzünden Asena"

"Sayın savcıma noldu?" dedim uyku sersemliği ile

"Sen şuan benim sayın savcım değilsin"

"Ben senin miydim Arslan"

"Sayın savcım susar mısınız sizin yüzünüzden geç kaldık"

"Uykum var banane. Geç getirseydin sende"

"Yok Asena senin ile güzel güzel konuşulmuyor hele uykuluyken hiç çekilmiyorsun"

"Kes! Savcıyım ben" diyip daha çok sokuldum göğsüne. Derin bir iç çekti. Anladığım kadarıyla deliriyordu.

"Bende askerim Sayın savcım. Bu detayı atlamayalım hatta daha büyük bir detay var sizi ben kurtardım"

"İyi ki sen kurtardın Arslan"

"Başka biri kurtarsa mutlu olmaz mıydın?"

"Olurdum, ama sen kurtarınca daha çok mutlu oldum" salak Asena ne diyorsun sen. Yürüdün resmen adama! Ama oda bana yürüyordu. Harbi lan bana yürüyordu! Dün yaşanmasına rağmen ben daha yeni aydınlanıyordum ve şuan onun kucağında onun göğsünde uyuyordum!!! Ve dün resmen flörtleşmiştik!!!!
Hayır! Olamaz! Olmamalı!

Ben sevgililerden nefret ederim. Hele birbirine sürekli iltifat edenler! Allah'ım lisedeyken hepsini eleştirdim ama nolursun beni onların durumuna düşürme. Lütfen böyle bişey olmasın. Kavga edip depresyona girenlerden olmayayım nolursun Allah'ım!

"Şşş, uyudunuz mu sayın savcım"

Benden ses çıkmadı

"Sayın savcım birazdan doktorun yanına gidicez. Uyanır mısınız"

"Banane uykum var" uykuma düşkünlüğümü kimse sorgulamasın.

"Sonra uyusanız olmaz mı sayın savcım"

Cevap vermedim

Arslan bir kapıyı açtı

"Merhaba Süleyman abi"

"Hoşgeldin evlat!"

"Hastamız bu ama biraz uykucu sorun olur mu?"

"Bacaklarında sıkıntı var demişti Banu, uyanması gerekiyor testler yapıcam"

Arslan kulağıma eğildi.

"Tam olarak dalmadığını biliyorum, şimdi uyanmassan hastaneden çıkınca çok kötü şeyler olabilir sayın savcım" resmen beni tehdit ediyordu aynı zamanda da yürüyordu adi herif! Ama ben hiç pas vermeden dalmaya çalıştım

"Sen istedin!" Neyi istedim? Beni tehdit edemez! O askerse bende savcıyım!

"Abi ilaç vermişler ama ne ilacı olduğunu bilmiyor, sürekli veriyomuş verince ağlatıyormuş. Bir ilaç daha varmış vu ilaçta hareket etmesini engelliyormuş"

"Kan alalım, sonuçlara göre değerlendiririz, sonuçlar çıkasıya kadar da dinlensin"

"Tamam abi"

"Sedye ister misin yoksa kucağında taşımaya devam mı edersin?"

"Sedye çok iyi olur"sanki 150 kiloyum da sedye istiyor paşamız!

HER ŞEYE RAĞMENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin