HER ŞEYE RAĞMEN

BÖLÜM 10:UNUTMAK

Hepinize merhaba!

Arkadaşlar oy sınırlaması koymuştum ama bir oy bile alamamış önceki bölüm. Lütfen hayalet okuyucu olmayıp oy verin.
Okuyan kimse oy vermiyor maalesef, oylar nerdeyse yok, sizden ricam lütfen oy verin lütfen🙏

Asena Atalar'dan

Olaylı hastane gününün ardından eve gelmiştik.

"Eee ne yapıp ne ettiniz nasıldı operasyon?"
Diye sordu abim.

Abi ben sana nasıl diyeyim göreve diye gidip Arslan ile birlikte olduğumu

"Normal bir operasyon işte"

"İyi bakalım, yorgunsundur sen git dinlen"

"Adliyeye gidicem"

"Sen daha yeni döndün ne adliyesi?"

"İşim var demekki! Hadi kaçtım ben" diyerek evden çıkıp adliyeye ilerledim, adliye eve yürüme mesafesindeydi ve bu harikaydı.

Adliyeye geldiğimde direk odama geçtim. Kafamı toplamaya ihtiyacım vardı, herşey üst üste gelmişti ve benim kafamı işim toparlardı.

Ben yokken neler olmuş bitmiş gözden geçirdim. Ben bunları yaparken neredeyse akşam oluyordu. Birden Arslan odama girdi

"Kapısız köyden mi geldin sen?"

"Odana giren adam kimdi!?"

Odamı mı gözetliyordu bu manyak?

"Avukattı Arslan. Ayrıca ne bu tavırlar?"

"Pardon"

"İyi değilsin sen. Diyorum ki hep beraber psikoloğa gidelim? İyi gelir"

"Güzellik abidem sen psikolog olmak istiyordunda tuttularmı seni? Ne bu psikolog aşkı"

"Arslan psikoloğa gitmek çok normal bişey, travması olan derdini anlatmak isteyen herkes gidebilir. Bu giden kişiyi deli yapmaz"

"Benim derdime ben çare olamıyorsam başkası nasıl çare olsun?"

"Ben senin derdine çare olamıyor muyum"

"Kimse olamıyor Asena'm,kimse söndüremiyor içimdeki yangını. Habire benzin döküyorlar habire odun ekliyorlar daha çok yansın diye"

"Bana anlat Arslan, ben hiç sıkılmadan dinlerim seni. Birbirimizin yanında güçlü olmak zorunda değiliz, bunu bana sen söylemiştin"

"Sen güçlü olmak zorunda değilsin"

"Sende öyle, herşeye karşı güçlü duramayız ki. Hadi anlat bana noldu?"

"Nasıl diyeyim ki bunu"

"Nasıl demek istiyorsan öyle söyle"

"Kardeşlerim can çekişiyor. Üstüne bir kardeşim daha oluyormuş"

Duyduğum şey ile şok olmuştum

"Ne? Nasıl?"

"Annemden sonra başka bir kadına dokunmuş Asena'm. Biliyordum ama bu kadarınıda beklemiyordum, benim annem onlar için mi öldü diye sorguluyorum bazen. Hiçbirşeyi beceremiyorum, herşey kontrolden çıktı. Annene bir şans ver Asena'm, hayattayken kıymetini bil"

Söylediği şey ile kafam atmıştı

"Sen ne dediğinin farkında mısın lan? Asla olmayacak bu anladın mı asla!? Senin annen iyi biri olabilir ama benimki öyle değil. Beni bırakıp gitti o kadın ve onu asla affetmeyeceğim."

"Gitmek zorundaymış, görev için gitmiş. Eğer o kadın annem olsaydı onu alırdım yanıma bir daha hiç bırakmazdım ama sen nankörsün Asena! Öfkenin geçmesini bekledim ama yaptığın düpedüz nankörlük!"