قدري مع ارمل واطفاله

٤٨

" اتر.مت ف حض.نه و ض.مته ليها "
حمدالله على السلامه يا روحى وحشتنى اوى البيت ما كانش ليه طعم من غيرك
" با.س راسها بحنان و بعد عنها يخليها تواجهه و بمشاكسة "
ليه هو انا طعم الكاتشب اللى هتبلعى بيه ؟!
" قربت منه و وطت صوتها "
اقولك بطعم ايه و ما تزع.لش ؟!
" ابتسم بتسلية "
قولى
" بعدت عنه و ضحكت بمشاكسة "
بعدين عشان سر
" بصتله و كانها افتكرت حاجة "
انت اكيد جعان ثوانى و الاكل يكون جاهز .. ادخل ريح شوية على ما العشا يجهز
" دخلت المطبخ تجهزله الاكل و هو دخل ينام و الولاد كل واحد دخل اوضته يغير هدومه "
" خلصت الاكل و دخلت تصحي الولاد و بعدها دخلت لمؤيد .. قربت منه بهدوء قعدت ج.نبه ع السرير و مشت ايدها على وشه بحب و شوق "
مؤيد .. مؤيد حبيبى اصحى الاكل جهز
" شډها عليه فجأة وشهم قصاد بعض و فتح عيونه نص عين بنوم "
انا زع.لان منك
" عقدت حواجبها با.ستغراب "
منى انا ! ليه ؟!
" حض.نها من وسطها يقربها منه و بهمس "
واحدة جوزها غايب عنها شهر و نص مش عارف يتلم عليهم من ساعة ما اتجوزوا غير مرة واحدة ما تبليش ريقة ببو.سة حتى
" ضحكت برقة "
يا حبيبى الولاد كانوا واقفين
" غمزلها بمشاكسة "
طب ايه بقى !

" غمزتله "
ايه ؟
" مسك خلصة من شعرها يلعب فيها "
يعنى احنا لوحدنا و انا وحشتك و العيال كانوا واقفين برة اعمليلك اى منظر
" ضحكت و قامت من السرير شدته يقوم معاها "
طب قوم اتغدى بس الاكل هيبرد و نبقى نتكلم بالليل
" هلل بفرحة "
الله شكلها هتندع
" ماشي معاها و بعدين وقفها "
الا قوليلى صحيح السر انا بطعم ايه ؟!
" قربت منه بهدوء و على وشها ابتسامة"
انت بطعم الحب و lلامان
" ختمت و كلامها و با.ست خده و سابته و خرجت "
" ابتسم بحب على كلامها و خرج وراها اتجمعوا ع الاكل و بدءوا ياكلوا ما عدا هاجر اللى بتلعب ف الاكل مؤيد بصلها با.ستغراب "
مالك يا هاجر مش بتاكلى ليه ؟!
" رسمت ابتسامة"
مفيش يا حبيبى مش جايلى نفس
" سجدة بصتلها "
بس انتى يا ماما مش بتاكلى بقالك كام يوم
" رجعت بصت لمؤيد "
مش بترضى تاكل يا بابا و علطول تقول مليش نفس
" مؤيد فرح لما سمع سجدة بتنادى هاجر ماما بس انشغل بكلامها عن قلة اكل هاجر بصلها "
ليه كدا يا حبيبتي كدا تتع.بى من قلة الاكل
" مدة ايده بالاكل ليها "
خدى دى من ايدى
" بصت للاكل بقـړف