Bu kitap,İstanbul'dan mardin'e gelen Esila Avşin ve ona ilk görüşte aşık olan Mardin'in en güçlü ağası Aram Haznedar'ın aşkını anlatıyor.
Bu ikili töre,berdel,zoraki evlilik ve acı gibi zorluklarla mücadele ederken,bir yandan da birbirlerine bağlanı...
Önemli:Bölümü hemen atmamı istiyorsunuz biliyorum ama bende sınırların dolmasını bekliyorum. Bu zamana kadar dolmayınca da sabırsızlıkla bölümü bekleyen okurlarımı daha fazla merakta bırakmamak için bölümü yayımladım ama okuyanların oy vermemesi moralimi aşırı bozuyor ve yazma hevesimi yerle bir ediyor. Böyle olunca da boşuna yazıyormuşum gibi geliyor.Yine de oy veren okuyucularıma teşekkür ediyorum.Vermeyen okuyucularımında canı sağolsun 🌹
Bundan sonra oy sınırını kaldırıyorum çünkü dolmuyor. Bölümü ne zaman bitirirsem o zaman yayınlarım. Sadece yorum sınırı katacağım Lütfen yorum yaparken sadece harf atmayın.Cümle kurarak yorum yaparsanız sevinirim,keyifli okumalar 🤍🌹
Yorum sınırı:400
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ƥ
Şuan konağa doğru yola çıkmıştık. Gitmek istemiyordum çünkü ablamı çok özlemiştim.Tuhaf ama evimi de özlemiştim.Yani eski evim.Bir zamanlar kendime ait olan odamı, koşarak indiğim o merdivenleri,hizmetlilerden gizli çikolata yediğim mutfağı,yaz akşamları oturduğumuz avluyu...
Kısacası ben evimi özlemiştim.-Bir zamanlar evim sandığım-evi özlemiştim.İçimde buruk bir mutluluk vardı.
Aram bu halimi farketmiş olacaktı ki,bana,"suratın neden asık, güzelim?"dedi.Bir anda yolda olan bakışlarımı arama çevirdim.Bu soruyu beklemiyordum.Bir an içimden 'bu kadar mı belli ediyorum?'diye düşündüm.
-"Oysa daha demin benden o paraları kopardığın için mutlu olman gerekirdi."diye ekledi.
Yüzümde gülümseme hakim olmuştu."Kimin suratı asıkmış?Benim mi?"dedim, inkar ederek. Ve aram'dan kopardığım paraları çantamdan çıkarıp,nispet yapar gibi ortaya çıkardım.Sanki parayı veren o değilmiş gibi
Aram,yoldaki bakışlarını,kısa bir anlığına bana çevirdi ve elimde tuttuğum paralara baktı.Ardından tekrardan yola döndü ve gülümsemeye başladı.
-"özüne döndün demek."dedi ve gülümsemeye devam etti.Ardından arabanın radyosundan bir şarkı çevirdi.İlk melodilerini duyduğum anda bu şarkının,geçen gece sarhoşken söylediğim şarkı olduğunu anlamıştım.
Bilerek açmıştı,dün geceyi hatırlayınca ne kadar saçma davranışlarda bulunduğumu daha iyi farkediyordum.Yine de güzel bir geceydi.
