-3-

2.6K 316 132
                                    

Herkese merhaba. 💕

Ben geldimmmm. 

Hemen bilindik emojilerimizi buraya alalım. 
🏍️🚖

KESİNLİKLE OY VE YORUMLARI UNUTMAYALIM OLUR MU? 

KESİNLİKLE OY VE YORUMLARI UNUTMAYALIM OLUR MU? 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🚖🏍️


İYİ OKUMALAR

3.BÖLÜM

Doğanay'dan dün akşama dair mesaj yoktu. En son konuşmamız dün olmuş, eve geldiğimi kendisine mesaj atmıştım ama dün için öğrenmesini istediğim konu hakkında mesaj atmamıştı. Halbuki beklemiştim. Normalde bu kadar üstüne bile düşünmezdim. Düşünmemeliydim de. Her zaman ki gibi akışına bırakmalıydım. Sonuçta olaydan bir güzel sıyrılmıştım. Beni alakadar etmiyordu.

Ya da ediyordu.

İşte burada işler biraz farklılaşıyordu. Adam tanıdık çıkmıştı. Benim tanıdığım değildi, elbette. Arkadaşımın kocasının tanıdığıydı. Tanıdık demek biraz uzak kaçardı. Adamlar sütkardeşlerdi. Yakınlardı ve ben gitmiş en olmadık adama çarpmıştım. Aynı zamanda da bir güzel rezil olmuştum ve bir güzel de kaçmıştım.

Adamı daha önce hiç görmemiştim. Keşke görmüş olsaydım. Ama görseydim kesin hatırlardım. İtiraf etmeliyim o yüz kesinlikle unutulmazdı.

Adam ise restoranda kesinlikle beni tanımıştı. Tanımaması için yüz nakli olmam gerekirdi. Sonra da yapbozu çözmüş olmalıydı. Neticede beni Doğanay'ın yanında görmüştü. Arkadaşı olduğumu ya da kuzeni olduğumu ya da bir şekilde bir şeyi olduğumu anlamış olmalıydı. Anlamaması için saf olması gerekirdi.

Ve o adam asla ama asla saf değildi.

Saf olamayacak kadar yakışıklıydı.

Ofladım. Mutfak masasında öylece oturuyordum. Huyum olmamasına rağmen erkenden kalkmıştım. Uyumayı severdim. Sabahın körüne ders koyan hocalara güzel saygılarımı sunardım. Sırf uyumak için dersleri ektiğimde olurdu ama bu sabah kendiliğimden yedide kalkmıştım. O saatte hava hala karanlıktı. Gözlerimi açtığımda ilk başta gece bile sanmıştım ama telefonuma uzandığımda gerçek saati görmüştüm. Hemen kalkmamıştım. Biraz uyumaya çalışmıştım ve uyuyamamıştım çünkü dün akşam olanlar aklıma gelmiş, kendimi yastıkla boğmak istemiştim. Sonra da Doğanay'dan istediğim mesajın gelmediğini görünce merakım içimi kemirmeye başlamıştı.

İşin aslı neyi merak ettiğimi de bilmiyordum.

Adam beni tanımıştı, belliydi.

Doğanay'ın kocasına anlatsa ne olacaktı? Anlatmasa ne olacaktı? Bir dakika, hayır olan olacaktı. Anlatırsa kim olduğumu bilecekti. Bilince de karıştığım kazadan dolayı başım belaya girecekti. Belki de girmezdi. Adamın umurunda bile olmazdı. Taksici ile çoktan anlaşmış, zararın faturası ödenmişte olabilirdi.

BİR ÇARPIŞMA MESELESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin