Kayıp Yıldız

4

Batuhan, bayramlık giysileriyle yemek salonuna adım attı. Annesi ve doktor olan komşuları, masanın yanında durup, hafif atıştırmalıklarla meşguldüler. Her şey sıradan görünse de, Batuhan'ın iç dünyasında kasırgalar esiyordu. Söylenenleri doğru düzgün algılayamıyor, mantıksız cevaplar veriyordu. Narin ile koridorda yaşanan kısa ama etkili yakınlaşmanın etkisi altındaydı hâlâ. Narin salonun içine girdiğinde, onu görmese de varlığını tüm varlığında hissediyordu; bakmamak için kendini zorluyordu. Yemek sonrası hemen odasına çekildi, içi kıpır kıpırdı. Odada dolaşıp durdu, evin içindeki her küçük sese kulak kabarttı, Narin'in adımlarını duymayı umuyordu.

Bu sırada, Batuhan'ın içindeki baskın kişilik, sadece kendini göstermekle kalmayıp, daha önceki ziyaretlerde ve o sabah köyde üstün çıkan diğer, iyi yönünü alt etmişti. Şimdi tamamen bu korkunç kişiliğin hakimiyeti altındaydı. Ne kadar denese de, Narin'i o gün onu yalnız başına yakalayamadı; kız adeta ondan kaçıyordu. Ancak akşamüstü, Narin bir sebepten Batuhan'ın yan odasına girmek zorunda kaldı. Geceyi orada geçirecek doktor için, Narin'in bir yatak hazırlaması gerekiyordu. Batuhan, Narin'in adımlarını duyunca, suç işlemeye gider gibi, sessizce onu takip ederek odaya girdi. Narin, temiz bir yastık kılıfı hazırlarken, onun sesine dönüp baktığında gülümsedi; fakat bu, önceki gibi neşe dolu bir gülümseme değildi, endişeli ve hüzünlüydü. Bu gülümseme, Batuhan'a yanlış bir şey yaptığını hissettiriyordu. Bir an duraksadı, içinde bir çatışma baş gösterdi. Narin'e hissettiği duyguların sesi, hâlâ içinde yankılanıyordu; fakat bir diğer ses, "Kaçırılmaması gereken bir fırsat bu, istediğini yap," diyordu. Sonunda, bu ikinci ses galip geldi. Batuhan, Narin'e doğru ilerledi, kulağının arkasından kızın güzel kokusunu içine çekerek, arkasından beline sarıldı. Narin utançla, "Batuhan Bey, ne yapıyorsunuz, bırakın beni lütfen," derken, Sakız Hanım'ın adımları duyuldu. Batuhan, "O halde gece gelirim odana, yalnız mısın?" diye fısıldadı. Narin şaşkınlıkla karşı çıktı, "Olmaz, istemiyorum, gelmeyin," dedi. Ancak bir yandan da kafası çok karışıktı, Batuhan'ı her gördüğünde midesi ters dönüyordu sanki, heyecanını anlayamıyordu. Gerçekten de gelen Sakız Hanım'dı. Odaya bir yorganla girdi ve Narin'e yanlış bir eşya getirdiği için kızdı. Batuhan, hiçbir şey söylemeden odadan çıktı. Sakız Hanım'ın bakışlarından, yaşlı kadının kendisini kınadığını anlamıştı Batuhan; yaptıklarının yanlış olduğunu hissediyordu. Ancak, hâkim olan yoğun duygularına engel olamıyordu artık. Bu duyguların peşinden gitmekten başka çaresi yoktu. Tüm gece kendinden emin olamadı Batuhan; ne yapacağını bilemez bir haldeydi. Annesinin yanına gidip geldi, odasına çekildi, avluya çıktı. Aklı, Narin'i nasıl yalnız yakalayabileceği düşüncesiyle meşguldü. Ancak kız ondan kaçıyor, Sakız Hanım da Narin'i göz hapsinde tutmaya çalışıyordu. Gece geldiğinde, doktor, annesi ve diğerleri yattıktan sonra, Sakız Hanım, annesinin odasında, Narin ise hizmetçilerin bölümünde yalnızdı.

Batuhan dışarı çıktı; hava karanlık ve nemliydi, ama çok soğuk değildi. Kışın son karlarını eriten o beyaz sis her yeri kaplamıştı. Derinlerden, yamacın dibinden derenin oradan çatırtı sesleri geliyordu; buzların eriyip çatırdamasından kaynaklanıyordu. Batuhan, donmuş kar üzerindeki su birikintilerinden kaçınarak, hizmetçilerin odasının penceresine yaklaştı. Kalbi öylesine hızlı atıyordu ki, sesini duyabiliyor, nefes almakta zorlanıyordu. Odada yanan küçük bir lamba vardı. Narin, masada oturmuş, başını ellerinin arasına almış düşünüyordu. Batuhan, Narin'in yalnız olduğunu gördü ve hareketsiz bir şekilde onu izledi. Ne yapacağını merak etti. Bir süre sonra Narin başını kaldırıp titrekçe gülümsedi, sanki içinden geçenleri kendi kendine kabullenmiş gibi.

Dışarıdan gelen seslere kulak verdi Batuhan. Derinliklerde, yorulmak bilmeyen bir güç, sessizce çalışıyordu. Buzlar çatırdıyor, ince tabakalar cam gibi kırılıyordu. Batuhan, Narin'in içinde kopan fırtınayı, dalgın yüz ifadesinden okuyabiliyordu. Ona karşı hissettiği acıma duygusu, tuhaf bir şekilde Narin'e olan tutkusunu daha da güçlendiriyordu. Bu tutku, tüm varlığını sarmıştı.