son sayfasına varmadan önce maceranın heyecanını yaşa, kibritler yere düşmeden önce tutkularını alevlendir, yanan son mum sönmeden önce umutla parla, bu gizemli duman her yanımızı sarmadan önce kendini bul ve onlar seni bulmadan önce ...gerçek hazin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rota yeniden oluşuyor... Rota yeniden oluşuyor... Rota yeniden oluşuyor...
Bu lafı artık hep duyacağımı söylemiştim. Nerde bu otel! Rota yeniden oluşuyor...
Telefonu alıp kapatarak arkaya attığımda sabahtan beri 16km uzağımda olan şu çok değerli oteli bulmaya çalışıyordum ve artık otel olduğunu da düşünmemeye başlamıştım. Yolda giden iki genç gördüğümde çocuklardan birinin bu sabah gördüğüm Patrica olduğunu fark ettim. Arabayı onlara doğru yaklaştırıp durdurdum ve camı açıp onlara baktım. Onlar da bana baktıklarında sevimli bulduğum bir gülümseme gönderip "selam yine ben, buralarda bir otel varmış nerede olduğunu biliyor musunuz?" Patrica bana gülümseyip eliyle ileriyi göstererek "buradan 3km düz git sağa dön 1km git karşına çıkar" dediğinde teşekkür edip dediği yere sürmeye başladım.
Kısa süre sonra çok şükür lüks bir otelin önünde arabayı durdurduğumda sırt çantamı koluma takıp arabadan indim. Otelin önünde durup incelediğimde ismi ne kadar garip gelse de dışarıdan görünüşü hoşuma gitmişti.
-Mort, ne biçim bir isimdi
otelden içeri girdim ve resepsiyonda ki kızıl saçlı kadına yaklaşıp oda anahtarımı aldım. Odaya çıktığımda dışarı kadar iç dizaynını da beğenmiştim. Odayı inceleyip kendimi yatağa attım ve yaşadığım saçma şeyleri düşündüm.
İşten yalnızca 3 günlük izin almıştım ve benim sadece 2 günüm kalmıştı. Elimizde ki ipuçları bitmişti ve buraya boşu boşuna geldiğimi hissetmeye başlamıştım. Saçmaydı ama bedenimde buraya geldiğimden beri bir sıcaklık vardı. Sanki ben buraya aittim ve kendimi burada güvende hissediyormuşum gibi...
Telefonuma üst iste bildirimler geldiğinde yataktan doğrulup telefonu komidinin üzerinden aldım. Mesajlara girip baktığımda işten gelen mesajlar dışında şimdi atılan Ares'in mesajını gördüm.
Ares: tekvandocu musun mübarek Ares: kapıyı nasıl kırdıysan geri takamıyoruz. Ares: bize kapı alıyorsun hem de hemen
Gülerek cevap yazmaya başladım.
Jasmin: tabi tekvando da siyah kuşaktım ben ne sandın Ares : kapımı geri istiyorum. Ka-pı-mı geri istiyorum. Jasmin: maalesef o artık sadece hayallerde
Ares mesajıma kızgın surat emojisi atıp çevrimdışı olduğunda bende gülerek sekmeden çıkıp telefonu geri komidinin üzerine bırakmıştım. Garipti ama daha ilk dakikadan sevmiştim Ares'i, eğlenceli çocuktu
Nasılsa yarın iş olmayacağı sevinciyle yataktan kalkıp salona gittim ve güzel romantik bir film seçip kendime mısır patlatıp filmi izlemeye başladım. Film liseli iki genci anlatıyordu. Okudukları okulda hiyerarşi olduğu için başrol oğlan gizli kimliğiyle okulun kurallarını değiştirmeye çalışıyordu. Başrol kızımız karikatür meraklısı tek isteği güzel sanatlar üniversitesine girip hayatını düzene sokmaktı. Sonra bu ikisinin karşılaşması ve ardından gelen büyük aşk. Ne film ya
