Gözümü yavaş yavaş açtığımda başımda müthiş derece ağrı vardı.
Ateş hala uyuyordu banyoya geçip kısa bir duş aldım üstüme hafif göğüs dekoltesi olan mini siyah bir elbise giydim.İLAYDANIN KONBİNİ.....
makyaj masasının karşısına geçip oturdum. Aynadan kendime bakarken geçmiş zihnimi ele geçirmeye başlamıştı......
.....Bugün günlerden çarşambaydı çünkü benim doğduğum gündü. Bugün evde diğer günlere göre daha hareketliydi. Odamın camından dışarıya baktığımda bahçede her zamankinden daha fazla adam vardı. Bugün özel bi gün müydü? Odamdan çıkıp aşağıya indiğimde annem aşağıdaki koltukta oturuyordu.yanına gidip oturdum
"Anneciğim bugün özel bir gün mü ?"
"Evet kızım amcanın doğumgünü ."annemin o gün neden patiye katılmak istemediğini bilmiyordum.
Anne bende babamla gidebilir miyim?"
"Sen bilirsin güzelim. Gideceksen sana geçen aldığım pembiş elbiseyi giy!"
Tamam Anneciğim"deyip annemin yanaklarından kocaman öpüp üst kata çıktım. Yaklaşık bir saat sonra hazır olmuştum. Aynadan son kez kendime baktıktan sonra bahçeye çıktım. Babam birkaç adamla konuşuyordu
"Babacım ben hazırım!"dediğimde babam karşıma geçip eğildi bu sayede boylarımız eşit olmuş oldu.Anlıma bir öpücük kondurup
"Prensesler gibi olmuşsun güzelim"
"BEN ZATEN PRENSESİM BABA!"dediğimde babam sırıtarak ayağı kalktı.
"Evet güzelim sen zaten bir prensesin ama biraz daha geç kalırsak amcan bizi partiye almayacak". Babamın elini tutup yürümeye başladığımızda bir tane koruma dikkatimi çekti babama değişik bakıyordu ve eli sürekli belindeydi . Zaman sanki durmuştu herşey ağır çekimde ilerliyordu bizim arabaya ulaşacakken dikkatimi çeken koruma silahını çıkartı, ben ise sanki olacakları biliyormuşcasına babamın belindeki silahı çıkartıp adamdan önce davranıp adamın tam anlından vurdum. Babam bana yaklaşık 3 aydır silah eğitimi veriyordu ama ilk defa canlı birisini vurmuştum hemde hiç düşünmeden. Ben katil olmuştum! Bir elimdeki silaha birde yerde kanlar içindeki yatan adama baktım ellerim titremeye başladı ,ayaklarım beni taşımaz oldu. Babam yanıma gelip hiçbirşey demeden beni kucağına alıp odama çıkardı. Odama geldiğimizde babam beni yatağa uzandırdı
"Güzelim iyimisin?" diyince hiçbirşey diyemedim sadece sustum bir süre sonra Tanju abiyle annem odaya girdi. Tanju abi
"Fırat bey adam kameralarda size silah doğrultmuş"dediğinde Tanju abiyle beraber odadan ayrıldılar . Babamın bahçeden sinirli sesi ta odama kadar geliyordu.
"Sizin fark edemediğinizi küçücük çocuk fark ediyor...."daha fazla dinlemek istemiyordum kulaklarımı kapatım , ama ne fayda. Annem üstümü değiştirmişti o gün yanımdan hiç ayrılmamıştı. 3ay boyunca psikolojik destek aldım ve ben o günden sonra hiçbir zaman renkli giyinmedim...
"İlayda"
"İlayda güzelim iyimisin?" diye bir ses geldiğinde kendime geldim aynanın karşısında geçmişe dalmıştım . Bana meraklı gözlerle bakan Ateşe döndüm
"İyiyim! İyiyim"Ateş birşey diyemedi. Sadece yanıma gelip oturdu.
"Güzelim iyi olduğuna eminmisin? "
"İyiyim Ateş sadece aklıma bir anı geldi sadece o kadar. "
"Tamam peki öyle olsun hadi kalk kahvaltıya inelim. " Başımla onaylayıp aşağıya indik. Baran kahvaltı masasının başında oturmuş bizi bekliyordu abimin sağ tarafına ben sol tarafına da Ateş oturdu. Sessizce kahvaltımızı yapmaya başladık. Bu sessizliği bozan Baran oldu.
"Nerede bu masanın eski neşesi ? Bu ne sessizlik! Silkelenin hele bi kendinize gelin!"dediğinde Baranın yüzüne sadece bakınmakla yetindim. Ben konuşmayınca Baran konuşmaya devam etti.
"Eee güzelim bugün ne yapmayı planlıyorsun?"dediğinde konuşmaya başladım.
"İzin verirsen eğer bugün bir villayı patlatacaktım."
"Niçin bir villayı patlatacaksın? Yani nedeni ne?"
"Aslında herkes tarafından normal bir villa diye biliniyor ama aslında Meriç Koçbay tarafından ise hayat evi olarak kullanılıyor . Ve istemeyen kızları da zorla alı koyuyorlar o yüzden patlatmak istiyorum." diye anlatdığımda
"Peki yardım etmem gereken birşey varmı?"dediğinde şaşırdım
"Nasıl yani izin mi veriyorsun?"
"İzin vermekle kalmıyorum senide destekliyorum"
"Bana kızgın yada kırgın değilmisin?"
"Değilim çünkü sen yanlış birşey yapmadın!"dediğinde kalkıp gidip kocaman sarıldım
"Seni çok seviyorum Abi"
"Bende seni güzelim." Kahvaltımızı yaptıktan sonra Tanju abiyle bugün patlatmak istediğim evin önüne geldik. Arabadan aşağıya indim Tanju benden önce içeriye girdi içerisi benim için uygun olduğunda bende içeriye girdim. Büyük salonda koltukta oturan Meriç beni görünce ayağı kalktı.
"Buyrun buraya oturun küçük hanım."dediğinde gösterdiği koltuğa geçip oturdum.
"Bu ziyaretiniz neye borçluyuz küçük sphai?"
"Sadece birkere anlatacağım sende ilkte anlayacaksın. Bu evi bir daha kullanmayacaksın ! ya bu dediğimi kabul edersin yada ben senin için kulanamayacağın hale getireceğim karar senin!"dediğimde yüzünde alaylı bir sırıtış belirdi
"Kabul etmiyorum ! Ne yapacaksınız küçük hanım tokatmı atacaksınız yoksa?"
"Peki istediğiniz olsun! Tanju abi buradaki kadınları boşaltsınlar, adamlar dışarıya çıkmasın onlarda bu evle birlikte patlasınlar ."dediğimde Tanju abi adamlara emir verdi.
"Sen ne yaptığını sanıyorsun ! Sen kimsin?"
"Ben kimim biliyor musun? Ben ,senin 8 yıl önce oğlunla birlikte öldürmeye çalıştığın adamın, FIRAT SPHAİnin kızıyım! Önce seni sonrada o oğlun olacak şerefsiz den kurtulacağım !"dediğimde meriçin yüzünde sadece korku vardı. Bir süre sonra adamlarım işlerini bitirmişlerdi
"Eh meriç bey pek misafir pervermişsiniz . Biz artık kalkalım malum patlatmam gereken bir villa var."deyip villanın dışına çıktım . Villanın ne kadar çıkışı varsa kapatdırdım en sonunda çıktığımızda kapıyı kilitledik . Evden bira uzaklaştıktan sonra tuşa bastım ve ev patladı tabiki olmazsa olmaz olan yüzmde bir gülümseme belirdi. Buradaki işimiz bitdiğin de eve geçtim abim hele eve gelmemişti. Ateşte sabah holdiğine gitmişti bugün gelmeyecekti . Akşam yemeğinde Baran gelmişti beraber sohbet ettik bana bugün neler yaptığımı sordu her şeyi anlattım . Yemekten sonra üstüme çöken yorgunlukla odama çıkıp uyudum....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜÇÜK SPHAİ
General Fiction"Bu hayata dahil olmak istiyormusun diye sormadılar beni bu hayata dahil olmayı mecbur kıldılar" ".............?" "Ben 10...